Σε ταληράκια

Η Siemens λοιπόν. Ή γιατί γελάει ο κόσμος.

Το σκάνδαλο της Siemens βγήκε στη φόρα το 2008. Τώρα έχουμε 2022.

Επειτα από 14 χρόνια, λοιπόν, τελείωσε η δίκη σε δεύτερο βαθμό.

Και όλοι αθωώθηκαν. Ή απαλλάχθηκαν για τα προ του 2002 αδικήματα που είχαν παραγραφεί.

Τι θυμόμαστε από αυτό το σκάνδαλο.

Πρώτον, τον Τσουκάτο να ομολογεί ευθαρσώς ότι πήρε μισό εκατομμύριο ευρώ σε σακούλες και το πήγε στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ.

Και το ΠΑΣΟΚ να λέει: Μα τι λέτε, εδώ δεν έχω τίποτα, ορίστε το χειρόγραφο βιβλίο εσόδωνεξόδων, δεν υπάρχει καμία καταχώριση εκείνη τη μέρα.

(Διότι όταν παίρνανε μαύρο χρήμα, το περνάγανε στο βιβλίο εσόδων-εξόδων εκείνη τη μέρα, δεν περιμένανε να περάσει καμιά βδομάδα).

Και καμία Πολιτεία, καμία Δικαιοσύνη να μην διατάσσουν έρευνα στα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., με την εταιρεία μάλιστα να ομολογεί ότι λάδωνε και τα δύο κόμματα.

Δεύτερον, θυμόμαστε τα υπόδικα στελέχη της Siemens να φεύγουν ένα-ένα σαν κύριοι, έχοντας σηκώσει μάλιστα και τα λεφτά τους από τις τράπεζες.

Και τις ελληνικές Αρχές να σπεύδουν μετά την εξαφάνισή τους να

εκδώσουν εντάλματα σύλληψης και απαγορεύσεις εξόδου.

Γιατί δεν είναι ότι τους έκαναν πλάτες. Είναι ότι μας ξεφτίλισαν κιόλας.

Τρίτον, θυμόμαστε τις προνομιακές σχέσεις της Siemens με το σύστημα Σημίτη. Ολυμπιακοί αγώνες και ένας σωρός άλλα.

Αλλά και με την οικογένεια Μητσοτάκη. Οικοσκευές, δώρα, ραντεβού στην ατζέντα του Χριστοφοράκου.

Και εξοπλισμός, τηλεφωνικά κέντρα κ.λπ., αξίας 120.000 ευρώ δώρο για την προεκλογική εκστρατεία του Κυριάκου.

Και τις αποδράσεις όλων αυτών στο εξωτερικό, επί κυβέρνησης Καραμανλή, όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών η Μπακογιάννη.

Τέταρτον, θυμόμαστε τον ντροπιαστικό εξωδικαστικό συμβιβασμό ανάμεσα στη Siemens και στο Ελληνικό Δημόσιο.

Αυτό έγινε το 2012. Υπουργός Οικονομικών ήταν ο Στουρνάρας.

Η Siemens ανέλαβε να καταβάλει στο Ελληνικό Δημόσιο 80 εκατ. ευρώ.

Εναντι 2 δισ. ζημιάς που προκάλεσε στο Ελληνικό Δημόσιο. Σύμφωνα με την Εξεταστική της Βουλής.

Ανέλαβε επίσης να κάνει άλλα 100 εκατ. επενδύσεις. Τάχα μου.

Και να δώσει άλλα 90 εκατ. ευρώ, σε δραστηριότητες. όπως σεμινάρια κατά της διαφθοράς. Ντρέπεσαι και που το γράφεις.

Και δημιουργείται έντονη αίσθηση ότι αυτός ο εξευτελιστικός για την Ελλάδα συμβιβασμός έγινε έπειτα από πίεση της γερμανικής κυβέρνησης.

Γιατί μας είχαν χώσει ήδη στα Μνημόνια και δεν ήθελαν να διεκδικήσουμε στα καλά καθούμενα 2 δισ. από την εταιρεία.

Πρέπει να είναι από τα πιο ντροπιαστικά πράγματα που έγιναν την περίοδο 2010-2014, μαζί με την ασυλία στους τραπεζίτες για τα θαλασσοδάνεια στα κόμματα.

Αυτά θυμόμαστε πάνω-κάτω.

Και πάλι καλά, γιατί 14 χρόνια μετά θα μπορούσαμε να μην θυμόμαστε και τίποτα απολύτως.

Στελέχη της εταιρείας κατέθεσαν ότι την περίοδο 1990-2006 έσπρωξαν σε Έλληνες αξιωματούχους ποσό που αντιστοιχεί σε 50 εκατ. ευρώ.

Αλλά 16 χρόνια το ψάχναμε.

Και είναι όλοι αθώοι. Κανείς δεν τα έδωσε και κανείς δεν τα πήρε.

Αυτή η ιστορία με τις καθυστερήσεις, τις αποδράσεις, τους συμβιβασμούς και τις αθωώσεις είναι η επιβεβαίωση ότι η διαφθορά στην Ελλάδα είναι ατιμώρητη.

(Όταν δεν πάει να βγει κι από πάνω, όπως στην περίπτωση Novartis.)

Κι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο, γιατί έτσι ο κόσμος συνηθίζει στη διαφθορά. Και την ανέχεται χωρίς να του κάνει εντύπωση.

Και αυτή η απάθεια είναι το πιο καταθλιπτικό από όλα.

Ο σχολαστικός