Το πρόγραμμα, τις αξίες τεράς

Εχετε παρουσιάσει στον ελληνικό λαό το λεγόμενο Συμβόλαιο Αλλαγής. Οι πολιτικοί σας αντίπαλοι σας κατηγορούν ότι το πρόγραμμά σας είναι ανεφάρμοστο και πολυδάπανο. Ποια χρηματοδοτικά εργαλεία θα αξιοποιήσετε προκειμένου να υλοποιήσετε τις δεσμεύσεις σας;

Το κόμμα που χρωστά 400 εκατ. ευρώ και που έχει ρίξει δύο φορές τη χώρα στα βράχια της χρεοκοπίας, το κόμμα που μιλούσε για τέταρτο Μνημόνιο είναι εντελώς αναξιόπιστο όταν μιλά για ανεφάρμοστο πρόγραμμα. Όταν η Ν.Δ. δανείζεται (χάρη στο «μαξιλάρι» των 37 δισ. ευρώ που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ) 45 δισ. και εκτοξεύει στα 400 δισ. το χρέος της χώρας, δεν μπορεί να δίνει μαθήματα χρηστής διαχείρισης στον ΣΥΡΙΖΑ, που για πρώτη φορά στην Ιστορία της χώρας άφησε γεμάτα τα ταμεία του κράτους.

Η Ν.Δ. αποτυπώνει στατικά διάφορα μεγέθη του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Για παράδειγμα τις αυξήσεις των μισθών, λες και ένα μέρος από αυτούς δεν επιστρέφει με τη μορφή φορολογίας, ασφαλιστικών εισφορών και έμμεσων φόρων λόγω της αυξημένης ζήτησης στα κρατικά ταμεία. Εκείνο που προκαλεί επίσης εντύπωση είναι ότι το κόμμα του «Mένουμε Ευρώπη» αντιμάχεται τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. επειδή βάζει ως στόχο τη σύγκλιση των δαπανών Υγείας και Παιδείας με τους μέσους ευρωπαϊκούς όρους. Είμαστε από τους τελευταίους στην Ε.Ε. στις δαπάνες αυτές, 5% του ΑΕΠ για την Υγεία και κάτω από 4% για την Παιδεία, όταν είμαστε πρώτοι στο ΝΑΤΟ στις δαπάνες για υπερεξοπλισμούς με 3,6%. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., μαζί με τα άμεσα μέτρα ανακούφισης από την ακρίβεια, την αισχροκέρδεια, τους πλειστηριασμούς και τα κόκκινα δάνεια, θα ξεδιπλώσει το πρόγραμμά του για το αναπτυξιακό κράτος, το οποίο θα αποτελέσει εφαλτήριο για το αναπτυξιακό άλμα που έχει ανάγκη η χώρα σε όλους τους τομείς. Θα σηματοδοτήσει την αλλαγή σελίδας, με το Δημόσιο να ανακτά τον ρόλο του και δημόσια αγαθά (νερό, ΔΕΗ) να επιστρέφουν στο κράτος. Νέο αναπτυξιακό μοντέλο, πράσινη μετάβαση, ψηφιακός μετασχηματισμός, ενδυνάμωση του κοινωνικού κράτους, στεγαστική πολιτική, ξήλωμα όλου του αντεργατικού οπλοστασίου της Ν.Δ., ανασυγκρότηση της Δικαιοσύνης με αναθεώρηση της συνταγματικής διάταξης, ώστε η ηγεσία της Δικαιοσύνης να μην διορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση, αλλά να εκλέγεται με αυξημένη πλειοψηφία από τη Βουλή: όλα αυτά είναι τομείς άμεσης προτεραιότητας. Εγώ θα πρόσθετα και τον χωρισμό Εκκλησίαςκράτους επιτέλους. Χρειαζόμαστε μεγάλες τομές στο κράτος, στη φορολογία, ώστε με μεγαλύτερους φόρους στον πλούτο να ανατραπεί η σημερινή τραγική σχέση άμεσων-έμμεσων φόρων. Απαιτείται παρέμβαση στον τραπεζικό τομέα για τη διαμόρφωση κρατικού-αναπτυξιακού πυλώνα. Κι ακόμη, διαμόρφωση σύγχρονης γεωργικής, περιβαλλοντικής, χωροταξικής πολιτικής, έμφαση στον Πολιτισμό και στη διεθνή προβολή της χώρας.

Ολα τα παραπάνω, απελευθερωμένοι από τη μέγγενη των Μνημονίων, θα τα εφαρμόσουμε την τετραετία της νέας προοδευτικής-αριστερής διακυβέρνησης. Για τον σκοπό αυτόν θα υπάρξει αναδιάταξη δαπανών και προτεραιοτήτων και βέβαια ανασχεδιασμός του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ. Επίσης, δραστήρια παρέμβαση της νέας ελληνικής κυβέρνησης στη διαμόρφωση των νέων ευρωπαϊκών πολιτικών, ώστε να ηττηθούν τα «γεράκια» μιας νέας λιτότητας, που επιζητούν σκληρούς κανόνες για τη μετά την πανδημία εποχή. Να έχουμε αναφορά στις μεγάλες κοινωνικές κινητοποιήσεις στη Γαλλία, στη Γερμανία και αλλού, που αναδεικνύουν έναν νέο δημόσιο χώρο κατά των

νεοφιλελεύθερων πολιτικών, που επιμένουν και κατά της «οικονομίας του πολέμου», και κατά της ακροδεξιάς υποτροπής.

Εχουν μείνει λίγες ημέρες μέχρι την εκλογική αναμέτρηση της 21ης Μαΐου. Θεωρείτε πως το βράδυ των εκλογών οι δημοσκοπικές μετρήσεις θα πέσουν έξω; Μιας και προς το παρόν φαίνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. υπολείπεται έναντι της Ν.Δ.

Αν τις τελευταίες ημέρες ο κόσμος της Αριστεράς, σε ταξική πολιτική συμπαράταξη με τα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, πάρει στα χέρια του την υπόθεση της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., η πρωτιά είναι κάτι περισσότερο από πιθανή. Με νέα αφετηρία την καθαρή επικράτηση του Αλέξη Τσίπρα στο ντιμπέιτ. Με τον Μητσοτάκη να απειλείται πλέον καθαρά και με ποινικές ευθύνες τόσο από την Ευρωβουλή αλλά και από τον δυνητικό κυβερνητικό του εταίρο, τον κύριο Ανδρουλάκη. Τίθεται το ερώτημα για ποια κανονικότητα μπορεί να μιλάει ένας βαριά τραυματισμένος πολιτικά και ηθικά πρωθυπουργός. Πώς θα διοικεί τη χώρα όταν αύριο, σαν άλλος Μπερλουσκόνι, Νετανιάχου, Τραμπ και Μπολσονάρου, θα πρέπει να μπαινοβγαίνει στα δικαστικά μέγαρα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη για να υπερασπιστεί τον εαυτό του για το σκάνδαλο των υποκλοπών; Ο ίδιος αναγκάστηκε να παραδεχθεί στο ντιμπέιτ ότι είναι σκάνδαλο. Πώς λοιπόν μπορεί να μείνει ατιμώρητο;

Το τελευταίο διάστημα, το κλίμα μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. έχει πολωθεί περαιτέρω. Ποια είναι τα κοινά σημεία στα οποία θα μπορούσαν να υπάρξουν προγραμματικές συγκλίσεις μεταξύ των δύο;

Επιτρέψτε μου να πω ότι μετά το ντιμπέιτ και την ανοιχτή απειλή του κύριου Ανδρουλάκη περί «φυλακής» για τους ενόχους των υποκλοπών, υπάρχει μείζων αλλαγή. Πόσο νομίζει ο κύριος Ανδρουλάκης ότι μπορεί να ισορροπεί ή να κρατάει ίσες αποστάσεις ανάμεσα στον Μητσοτάκη και στον Τσίπρα; Όταν για τον πρώτο λέει ότι μπορεί να του καταλογιστεί βαριά ποινική ευθύνη, ενώ για τον ΣΥΡΙΖΑ ότι… έβαλε διοικητή στο Νοσοκομείο Σαντορίνης «ιδιοκτήτη βουλκανιζατέρ»; Υιοθετώντας ένα άθλιο fake new μάλιστα! Ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο του ντιμπέιτ ήταν η πλήρης απομόνωση του Μητσοτάκη και η σύγκλιση σε πολλά σημεία της δημοκρατικής αντιπολίτευσης. Στην οποία έδωσε άμεση υλοποιήσιμη υπόσταση ο Αλέξης Τσίπρας λέγοντας ότι «μόνο η ενότητα μπορεί να σώσει τον λαό». Με αυτό το σύνθημα τις επόμενες ημέρες και στόχο τη «Δικαιοσύνη παντού» καλούμε κάθε μέλος και στέλεχος του κόμματος, κάθε άνθρωπο της ανανεωτικής ριζοσπαστικής Αριστεράς, κάθε δημοκρατικό πολίτη να πάρει στα χέρια του την υπόθεση της ήττας της Δεξιάς, του νεοφιλευθερισμού και της βάναυσης κακοποίησης της Δημοκρατίας.

Είναι πάνδημο αίτημα και εθνική ανάγκη. Πρέπει να φύγουν! Και μπορούμε να τους διώξουμε με εμπιστοσύνη στο πρόγραμμά μας, στις αξίες και στην ιστορικότητα της Αριστεράς. Με προγραμματικές συγκλίσεις, με βάση την εντολή των εκλογών με απλή αναλογική, μπορούμε να ανατρέψουμε το καθεστώς Μητσοτάκη που επιχειρεί να εδραιωθεί με μια νέα τετραετία και να διαμορφώσουμε μια άλλη προοπτική για τον λαό μας. Μόνο με κοινωνική συνοχή μπορεί να υπάρξει πολιτική σταθερότητα. Κάτι που μπορεί να διασφαλίσει μόνο μια προοδευτική κυβέρνηση.