Η συνήθεια μιας φανταστικής παρέας που έγινε λατρεία
Για δεύτερη διαδοχική χρονιά στην καταληκτική φάση της διοργάνωσης, οι ερυθρόλευκοι φτάνουν στο Κάουνας με στόχο την κατάκτηση του 4ου τίτλου πρωταθλητή Ευρώπης μετά το 1997 στη Ρώμη, το 2012 στην Κωνσταντινούπολη και το 2013 στο Λονδίνο
Λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της Τρίτης, ο Ολυμπιακός μόλις έχει προκριθεί στο Final-4 του Κάουνας και ένα πυκνό σύννεφο καπνού, αποτέλεσμα των δεκάδων καπνογόνων που είχαν ανάψει οι φίλοι του, έχει καλύψει την εικόνα του αγωνιστικού χώρου στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Από τις ψηλές κερκίδες, για αρκετή ώρα μετά, φαίνεται μόνο το κεντρικό μάτριξ του γηπέδου στο οποίο αναγράφονταν η λέξη «Κάουνας».
Η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Λιθουανίας, μια πόλη που είναι περισσότερο γνωστή σε όσους ασχολούνται με το μπάσκετ εξαιτίας της Ζαλγκίρις, θα φιλοξενήσει τα φετινά όνειρα των ερυθρόλευκων για την κατάκτηση του τροπαίου. Αυτή η πόλη, που βρέχεται από δύο μεγάλα ποτάμια, τον Νέμουνας και τον Νέρις, και έχει χτιστεί στη συμβολή τους, ίσως και να μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη των χιλιάδων οπαδών του Ολυμπιακού που θα αποτολμήσουν να σπαταλήσουν χρόνο και χρήμα για να φτάσουν ώς εκεί. Μέχρι τέλους.
Μέχρι τέλους, μέχρι την κορύφωση
Μέχρι τέλους. Αυτές οι δύο λέξεις, που συνόδευσαν την ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο, ίσως την πιο κρίσιμη στην ιστορία του, πλέον αποκτούν νέο νόημα. Το «μέχρι τέλους», για το οποίο μίλησαν οι αδελφοί Αγγελόπουλοι, μετά την ολοκλήρωση του Game 5 με τη Φενερμπαχτσέ, είχε ως αφετηρία την έναρξη της εφετινής αγωνιστικής παρουσίας στην Euroleague και το τέλος της διαδρομής, με τα τελευταία μέτρα που απομένουν να οδηγούν στην Zalgirio Arena. Για να το πετύχει, πρέπει
να ξεπεράσει το εμπόδιο της Μονακό, που πήρε τη νίκη στο Game 5 κόντρα στη Μακάμπι, έκανε το 3-2 και προκρίθηκε, για πρώτη φορά στην ιστορία της, σε Final-4, όπου στον ημιτελικό θα αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό.
«Ιδιαίτερη σημασία έχει πως για δεύτερη σερί χρονιά πάμε να πάρουμε την Euroleague. Είμαστε περήφανοι γι’ αυτή την ομάδα» είπε αρχικά ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος και ο αδελφός του Γιώργος συμπλήρωσε: «Έχει να γίνει δέκα χρόνια, απ’ όταν το είχαμε κάνει πάλι εμείς. Πέρυσι τον αγγίξαμε τον τελικό. Δεν ήρθε, να πάμε μέχρι τέλους. Να πάμε στον τελικό και να τον διεκδικήσουμε». Η ιστορικότητα της επιτυχίας του φετινού Ολυμπιακού είναι ένα σημαντικό σημείο. Για δωδέκατη φορά στην ιστορία του και 8η τα τελευταία 15 χρόνια (από το 2009 στο Βερολίνο) προκρίθηκε σε Final-4 της Euroleague ο Ολυμπιακός. Στόχος του είναι η κατάκτηση του 4ου τίτλου πρωταθλητή της Ευρώπης μετά το 1997 στη Ρώμη, το 2012 στην Κωνσταντινούπολη και το 2013 στο Λονδίνο. Ο Ολυμπιακός επιστρέφει για δεύτερη διαδοχική χρονιά στην καταληκτική φάση της διοργάνωσης, μετά την παρουσία του στο Βελιγράδι πέρυσι, όταν τερμάτισε στην 4η θέση. Αυτή μάλιστα είναι η 4η φορά που η ομάδα του Πειραιά προκρίνεται σε διαδοχικά Final-4 (1994 και 1995, 2009 και 2010, 2012 και 2013, 2022 και 2023).
Μεγάλο παράσημο, η καθολική αποδοχή
Ομως, κάπου εδώ αξίζει να σημειωθεί ένα στοιχείο που ίσως είναι σημαντικότερο από τους «κρύους» αριθμούς. Είναι το συναίσθημα που δημιουργεί η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα σε κάθε έναν και κάθε μια που αγαπάει το μπάσκετ. Ιδιαίτερα στους φίλους του Ολυμπιακού αλλά όχι μόνο. Αυτή η παρέα, που καθένας θα ήθελε να είναι μέρος της. Η καθολική απο
δοχή που απολαμβάνει το ερυθρόλευκο σύνολο είναι ένα ακόμη μεγάλο παράσημο.
Για την αγωνιστική ετοιμότητα στην οποία βρέθηκε ο Ολυμπιακός καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, για το εκπληκτικό σόου που παρουσίασε, για το μπασκετικό θράσος που επέδειξαν οι παίκτες του σε έδρες - οχυρά, για τον πλουραλισμό στις επιλογές, θα μπορούσαμε να γράφουμε πολλές χιλιάδες λέξεις. Όπως και για τις κρίσιμες στιγμές που πήραν στους ώμους τους μεγάλοι παίκτες και δεν δίστασαν να πάρουν την απόφαση. Όπως ο Κώστας Σλούκας με τα μεγάλα σουτ, τα μαθήματα από τη θέση του πλέι μέικερ, τα δέκα Final-4! Όπως και ο Κώστας Παπανικολάου και ο Σάσα Βαζένκοφ και ο Τόμας Γουόκαπ και ο ΜακΚίσικ... Όλοι. Ήταν εκεί ο ένας για τον άλλο, δεν επέτρεψαν να φανεί κενό κανένα σημείο του γηπέδου, κανένα κενό σημείο του σχεδιασμού του Γιώργου Μπαρτζώκα.
Οταν ο Μπαρτζώκας γελάει, δεν είναι αστείο
Και ας έρθουμε λοιπόν τώρα να μιλήσουμε για τον προπονητή του Ολυμπιακού, αυτή την ξεχωριστή μπασκετική προσωπικότητα, που καταφέρνει να παραμένει ταπεινή ακόμη και όταν πλησιάζει ή αγγίζει τις κορυφές. Με ταπεινότητα στους αγώνες και όνομα πιο βαρύ και από την ίδια την ιστορία. Ρεσιτάλ προπονητικής ψυχραιμίας και ευφυΐας σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς και κυρίως ρεσιτάλ απόλυτης ψυχικής ενδυνάμωσης των παικτών του, όποτε και όπως αυτοί την χρειάστηκαν. «Το θέμα είναι να γεμίζουμε τις ψυχές των φιλάθλων μας», είπε μετά το τέλος του Game 5 και έπειτα βγήκε για να αποθεωθεί από εκατοντάδες οπαδούς που περίμεναν με ανυπομονησία. Η ώρα ήταν πια μία μετά τα μεσάνυχτα και εκεί στο πάρκινγκ του ΣΕΦ εκείνο το βράδυ γελούσε.