…και πολιτικής

από μερικές εβδομάδες για τις αντιδραστικές πρακτικές μερίδας των Ιρλανδών που επιχειρούν να πιέσουν για την απόσυρση βιβλίων (ειδικά σχετιζόμενων με το φύλο και τη σεξουαλικότητα) από τις συλλογές των βιβλιοθηκών. Οι πρακτικές αυτές έχουν καρποφορήσει κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής εδώ και χρόνια, κάτι άλλωστε που επίσης έχουμε παρουσιάσει από αυτήν εδώ τη στήλη στο παρελθόν.

Στον αντίποδα αυτών των τακτικών και της οπισθοδρόμησης, απλές πολιτικές κινήσεις μπορούν να φέρουν την αλλαγή. Στην πολιτεία του Ιλινόι, στις ΗΠΑ, ο υπουργός Εσωτερικών, Ελληνοαμερικάνος Αλέξανδρος Γιαννούλιας, μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος, κατάφερε να περάσει και από τα δύο κοινοβουλευτικά σώματα της πολιτείας νόμο ο οποίος προβλέπει ότι οι βιβλιοθήκες της, για να συνεχίσουν να λαμβάνουν κρατική χρηματοδότηση, οφείλουν να υιοθετήσουν πολιτικές κατά της απαγόρευσης των βιβλίων. Προκειμένου, λοιπόν, να είναι επιλέξιμες για κρατική χρηματοδότηση, το νομοσχέδιο απαιτεί από τις βιβλιοθήκες να υιοθετήσουν το Bill of Rights της Αμερικανικής Ένωσης Βιβλιοθηκών, σύμφωνα με το οποίο «το υλικό δεν πρέπει να αποκλείεται λόγω της προέλευσης, του υπόβαθρου ή των απόψεων όσων συνέβαλαν στη δημιουργία του» και «δεν πρέπει να απαγορεύεται ή να αφαιρείται λόγω κομματικής ή δογματικής αποδοκιμασίας». Η βουλεύτρια του Δημοκρατικού Κόμματος Λόρα Μέρφι δήλωσε σχετικά: «Οι βιβλιοθήκες του έθνους μας δέχονται επίθεση εδώ και πολύ καιρό - είναι προπύργια της γνώσης και πολλαπλασιάζουν τη διάδοση των ιδεών. Οι βιβλιοθηκονόμοι είναι εκπαιδευμένοι επαγγελματίες και πρέπει να εμπιστευόμαστε ότι θα εφοδιάσουν τις βιβλιοθήκες μας με το κατάλληλο υλικό - προσλήφθηκαν για την τεχνογνωσία τους και αξίζουν τον σεβασμό μας». Εννοείται ότι οι αντιδράσεις εκ μέρους του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος ήταν σφοδρές, καθώς σ’ αυτό το κόμμα έχουν βρει στέγη όλες οι πτέρυγες της Άκρας Δεξιάς, της alt right και της αντίδρασης της αμερικανικής κοινωνίας, και το σύνολο των βουλευτών του κόμματος καταψήφισε το νομοσχέδιο. Στη εποχή του «μετά» -του μετα-μοντέρνου, της μετα-αλήθειας- οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ της προόδου και της συντήρησης γίνονται πιο φανερές και έντονες. Οι βιβλιοθήκες στέκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την ισότιμη και δημοκρατική πρόσβαση όλων των πολιτών στις πηγές πληροφόρησης, γνώσης, Παιδείας και Πολιτισμού. Οι βιβλιοθηκονόμοι στις ΗΠΑ, στην Ιρλανδία αλλά και αλλού δίνουν έναν καθημερινό αγώνα για κάτι που θα υποθέταμε πως είναι κοινή λογική. Χρειάζονται συχνά υποστήριξη από την Πολιτεία για να μπορέσουν να συνεχίσουν το έργο τους. Τέτοιες πολιτικές θα πρέπει να εφαρμοστούν και στη χώρα μας, πολιτικές με προοδευτικό και δημοκρατικό πρόσημο, πολιτικές εγγύησης της ίσης συμμετοχής στην κοινωνία.