Ο Μητσοτάκης ετοιμάζει «κόφτη» στην παλιά φρουρά ευρωβουλευτών

Φράγμα σε ευρωβουλευτές που έχουν υπηρετήσει δύο πενταετίες στο Ευρωκοινοβούλιο χτίζει ο Μητσοτάκης. Η καμπάνα χτυπάει για τους Μανώλη Κεφαλογιάννη, Ελίζα Βόζεμπεργκ, Θοδωρή Ζαγοράκη και Μαρία Σπυράκη

«ΚΟΦΤΗ» σε ευρωβουλευτές που έχουν υπηρετήσει δύο πενταετίες στο Ευρωκοινοβούλιο έχει στα σκαριά ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Η καμπάνα χτυπάει για τους Μανώλη Κεφαλογιάννη, Ελίζα Βόζεμπεργκ, Θοδωρή Ζαγοράκη και Μαρία Σπυράκη (είναι πλέον ανεξάρτητη αλλά διατηρεί δεσμούς με τη Ν.Δ.) που κάθονται στα έδρανα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από το 2014. Σύμφωνα με πληροφορίες, η πρόθεση αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο του σχεδιασμού του Κυριάκου Μητσοτάκη να εκλεγούν ευρωβουλευτές της απόλυτης εμπιστοσύνης του, ασχέτως αν ο πρωθυπουργός σημείωσε -στη συνέντευξη Τύπου της ΔΕΘ- ότι οι ευρωεκλογές θα γίνουν με σταυρό. Στο τραπέζι του Μεγάρου Μαξίμου τέθηκε το ενδεχόμενο επαναφοράς της λίστας, ωστόσο κυριάρχησε ο προβληματισμός ότι -σε αυτή την εκδοχή- οι υποψήφιοι θα πραγματοποιούσαν υποτονικές προεκλογικές εκστρατείες.

Κατάτμηση της χώρας σε περιφέρειες

Ο στενός πρωθυπουργικός πυρήνας επεξεργάζεται το νέο σύστημα της σταυροδοσίας με αιχμή την κατάτμηση της χώρας

σε γεωγραφικές περιφέρειες. Το επικρατέστερο σενάριο είναι αυτό του διαχωρισμού της επικράτειας σε πέντε περιφέρειες, χωρίς να αποκλείεται και η εκδοχή των έξι ή των επτά περιφερειών. Ούτως ή άλλως, τα κριτήρια που θα καθορίσουν την τελική επιλογή δεν θα είναι μόνο πληθυσμιακά, αλλά θα εμπεριέχουν και τις ανάγκες που έχει η κάθε περιφέρεια, όπως σημειώνουν κυβερνητικές σενάριο. Οι ευρωεκλογές θα λάβουν χώρα του χρόνου στις 9 Ιουνίου και η χώρα μας εκλέγει 21 ευρωβουλευτές. Υπό αυτό το πρίσμα και ανάλογα με το σε πόσες περιφέρειες θα κατατμηθεί η χώρα, θα ρυθμιστεί και πόσοι ευρωβουλευτές θα εκλέγονται σε κάθε περιφέρεια.

Σέρβιρε ειδυλλιακή εικόνα στην οικονομία

Το success story στο σκέλος της οικονομίας επιχείρησε να γράψει ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τη συνέντευξή του στο CNN επισημαίνοντας -σε αντιπαραβολή με το άδειο καλάθι που παρουσίασε στη ΔΕΘ- ότι «πάει πάρα πολύ καλά, καθώς μετά από 13 χρόνια καταφέραμε να σταθούμε στα πόδια μας». Δήλωσε, μάλιστα, πως δεν προβληματίζεται για τις συνέπειες στον τουρισμό μετά το πλήγμα των ακραίων φυσικών φαι

νομένων σε δημοφιλείς προορισμούς λέγοντας ότι «η βαριά βιομηχανία του τουρισμού δεν κινδυνεύει. Αυτό που θέλουμε να επικοινωνήσουμε στον κόσμο είναι ότι η τουριστική περίοδος μπορεί να μην περιορίζεται στο καλοκαίρι και ότι μπορεί να έρθει στην Ελλάδα τον Μάρτιο».

Επικοινωνιακοί λεονταρισμοί

Αίσθηση προκάλεσαν οι λεονταρισμοί του Κυριάκου Μητσοτάκη αναφορικά με τις ευθύνες της Ε.Ε. στο σκέλος της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή. «Θα φωνάξω πιο δυνατά από όλους ότι πρέπει να ξοδέψουμε πολλά χρήματα ως Ε.Ε. για να αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή» σημείωσε. Πρόσθεσε ότι τα χρήματα που η Ε.Ε. βάζει στο τραπέζι για να υποστηρίξει ευρωπαϊκές χώρες που αντιμετωπίζουν αυτές τις κρίσεις είναι εξαιρετικά περιορισμένα. «Χρειαζόμαστε μια παγκόσμια συμμαχία για την προσαρμογή. Η κλιματική αλλαγή είναι ήδη σε εξέλιξη» επεσήμανε. Υπενθυμίζεται το έλλειμμα προσαρμογής της ίδιας της κυβέρνησης στην κλιματική κρίση. Η αντιπολίτευση έχει στηλιτεύσει τη διάσπαση της κλιματικής πολιτικής με την επικοινωνιακή μεταφορά, το 2021, της αρμοδιότητας για την προ

σαρμογή στην κλιματική κρίση στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, το οποίο ακόμη δεν έχει οργανόγραμμα. Ενώ κύριες αρμοδιότητες, όπως η πολιτική για τα δάση, η πρόληψη δασικών πυρκαγιών, ο σχεδιασμός της διαχείρισης υδατικών πόρων και κινδύνων πλημμύρας, αλλά και ο κλιματικά ανθεκτικός χωροταξικός σχεδιασμός, παραμένουν στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Παράλληλα, η κυβέρνηση έχει επικριθεί για την καθυστέρηση στην αναθεώρηση των χαρτών επικινδυνότητας και κινδύνων πλημμύρας, σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, αλλά και τη μη στελέχωση κρίσιμων υπηρεσιών, όπως η Δασική Υπηρεσία και η Πυροσβεστική. Τέλος, σε σχέση με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις -ακολουθούσε η συνάντησή του με τον Τούρκο Πρόεδρο-, ο κ. Μητσοτάκης σημείωσε πως «είναι μακρές και έχουμε μια βασική διαφορά με την Τουρκία, τον καθορισμό των θαλασσίων ζωνών σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο. Δεν είναι εύκολο να επιλυθεί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να συνεργαστούμε σε άλλα πεδία ή να μην έχουμε έναν βαθμό τουρκικής επιθετικής συμπεριφοράς που ωθεί τις δύο χώρες στις παρυφές μιας ένοπλης σύγκρουσης».