Οι ταινίες της εβδομάδας

Μια μοντέρνα «Κάρμεν» με τον δημοφιλή Πολ Μέσκαλ από τη σκηνοθέτρια του «Dalida», ένα μητρικό ταξίδι στην αυτογνωσία, μια καταραμένη ιστορία στο ταραγμένο πολιτικά Βουκουρέστι του 1972 και αφόρητα πληκτική βία από τους «Αναλώσιμους», με τον Στέιθαμ να αναλαμβάνει τα ηνία από τους παλαίμαχους του είδους

Βρισκόμαστε στο Βουκουρέστι το 1972. Η δεκαεπτάχρονη Άνα διασκεδάζει με τις φίλες της και πάνω στο γλέντι αποφασίζουν να στείλουν ένα γράμμα στο Metronom, το μουσικό πρόγραμμα που μεταδίδει το Radio Free Europe παράνομα στη Ρουμανία. Τότε έρχεται να τη συλλάβει η Σεκουριτάτε, η μυστική αστυνομία του Τσαουσέσκου. Αναπάντεχο δράμα κοινωνικής διαμαρτυρίας, που ανασύρει τις σκληρές μνήμες της καθημερινής καταστολής και της αυταρχικότητας του καθεστώτος.

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Αλεξάντρου Μπλεκ απέσπασε το βραβείο Σκηνοθεσίας στο Τμήμα «Ένα κάποιο βλέμμα» του Φεστιβάλ Καννών και αφηγείται μια απόδραση από το ασφυκτικό Βουκουρέστι με όχημα έναν πειρατικό ραδιοσταθμό που εκπέμπει τραγούδια τα οποία ακούγονται στη Δύση και στις πιο ελεύθερες χώρες της Ευρώπης. Η ανέμελη εφηβεία και τα νεανικά όνειρα για μια καλύτερη ζωή συνθλίβονται κάτω από το αυταρχικό κράτος, τον κοινωνικό συντηρητισμό, τον χαφιεδισμό της γειτονιάς και την πολιτιστική λογοκρισία. Η αυτοσυγκράτηση της κινηματογράφησης για υπερβολές είναι ευπρόσδεκτη, ειδικά στο πιο ακανθώδες και πιο φορτισμένο δεύτερο μισό της ταινίας. Δεν πρόκειται με άλλα λόγια για ένα δράμα αιχμηρό, αλλά για μια ιστορία που αφήνει την εσωτερική ένταση να αμβλυνθεί αθόρυβα και να σε κάνει να νιώσεις πως η μοίρα μιας ολόκληρης κοινωνίας μοιάζει να κρέμεται από την αποφασιστικότητα της Άνα. Αυτό που ξεκινά ως μια ιστορία για τον πόνο της πρώτης αγάπης καταλήγει σε έναν σκληρότερο σπαραγμό: αυτόν που βιώνουν όσοι προδόθηκαν από την κοινωνία που γεννήθηκαν και στερήθηκαν τα ατομικά τους δικαιώματα. Επιπλέον, υπογραμμίζει τους αόρατους συμβιβασμούς πάνω στους οποίους μπορεί να οικοδομηθεί μια εθνική κουλτούρα καχυποψίας, προδοσίας και αμοιβαίας δυσπιστίας.

Το «Metronom» είναι ένας ευφυής φόρος τιμής σε αυτή την καταδικασμένη γενιά της Ρουμανίας και στη νεολαία κάθε χώρας που στερήθηκε τις χαρές και τις ευκαιρίες της ενηλικίωσης.

Η νεανική ελευθερία απέναντι στην κρατική καταστολή