Ποιος σχολιάζει την κλιματική κρίση;

Πριν

τέσσερα χρόνια, από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, ο τότε μόνο ολίγων μηνών πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε επικεντρώσει την ομιλία του στα ακραία καιρικά φαινόμενα ως «απευθείας συνέπεια της κλιματικής αλλαγής». Είχε περιγράψει -με εντελώς διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι έκανε προεκλογικά στο εσωτερικό της χώρας- την πυρκαγιά στο Μάτι, λέγοντας ότι «όλα έγιναν σε λιγότερο από τέσσερις ώρες» και πως ο δραματικός θάνατος 102 ανθρώπων μέσα σε μια πύρινη κόλαση συγκλόνισε βαθύτατα την ελληνική κοινωνία. Τον Σεπτέμβριο του 2019 ο Κ. Μητσοτάκης είπε πως το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής «πρέπει να αντιμετωπιστεί εδώ και τώρα, καθώς οι επιπτώσεις της επηρεάζουν τις ζωές εκείνων που, μέχρι πρότινος, δεν ενδιαφέρονταν πολύ για το θέμα».

Τον Σεπτέμβριο του 2023 μίλησε και πάλι για την κλιματική αλλαγή. Αυτή τη φορά ως έμπειρος πρωθυπουργός, με μια θητεία τεσσάρων ετών πίσω του και μια νέα μπροστά του. Και είπε και πάλι τα ίδια.

Ότι «πρέπει να εργαστούμε πιο σκληρά από κοινού» για να αντιμετωπίσουμε την κλιματική κρίση.

Η σφοδρότητα των φαινομένων

Εμφανίστηκε ως επιτυχημένος πολιτικός σχολιαστής, οι φόβοι του οποίου δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν: «Πριν από 12 μήνες, από αυτό το βήμα, προειδοποίησα ότι χωρίς πολυμερή συνεργασία οι καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής θα γίνουν σύντομα ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Δώδεκα μήνες μετά, αυτή η νέα πραγματικότητα είναι, δυστυχώς, εδώ». Ωστόσο, δεν κατάφερε να πλασαριστεί ως επιτυχημένος πολιτικός μάνατζερ - επικαλούμενος τη σφοδρότητα των φαινομένων. Είπε, για παράδειγμα, ότι στον Έβρο «η μεγαλύτερη πυρκαγιά που έχει καταγραφεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση μαινόταν αδιάκοπα επί σχεδόν δύο εβδομάδες» - με το επιτελικό του κράτος να μην έχει τρόπο να την τιθασεύσει. Όπως δεν είχε τρόπο να αντιμετωπίσει στοιχειωδώς και την κακοκαιρία «Daniel», «τη χειρότερη καταιγίδα που έπληξε την Ελλάδα εδώ και πάνω από έναν αιώνα».

Στο μακροπρόθεσμο, πάντως, επίπεδο ο Μητσοτάκης είπε ότι στην Ελλάδα έχουν γίνει θαύματα, για την ακρίβεια ότι έχουν ψηφιστεί οι νόμοι που θα κάνουν τα θαύματα. Για παράδειγμα, αυτοί με τους οποίους «προωθούνται φιλόδοξες προτάσεις» για την απαλλαγή των νησιών μας από τις πηγές εκπομπών άνθρακα. Στο βραχυπρόθεσμο επίπεδο, όμως, ο πρωθυπουργός δεν τα θεωρεί όλα καλά καμωμένα, και την ευθύνη γι’ αυτό την έχουν όλοι στην Ευρώπη: «Είμαστε συλλογικά υπεύθυνοι διότι βραχυπρόθεσμα δεν δίνουμε αρκετή έμφαση στην προσαρμογή, μολονότι η ανάγκη να γίνουμε πιο ανθεκτικοί συνιστά αλλαγή για το σήμερα, όχι για το αύριο». Πρόσθεσε ότι στην Ε.Ε. «ξοδεύουμε ψίχουλα για την προσαρμογή και την παροχή έκτακτης βοήθειας» και «αυτό πρέπει να αλλάξει».

Δεν παρέλειψε, πάντως, να παρουσιάσει και το success story του 112, ξεπερνώντας βεβαίως το γεγονός ότι μόνο σ’ αυτό έχει περιοριστεί η προσπάθεια διαχείρισης των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα. Διαβεβαίωσε ότι αυτό το καλοκαίρι το 112 «διαδραμάτισε τεράστιο ρόλο στην ελαχιστοποίηση της απώλειας ζωής». Και υποστήριξε ότι θα ήταν σωτήριο εάν υπήρχε στις φωτιές της Χαβάης ή στις πλημμύρες στη Λιβύη.