Ακτήσει την κυβερνητική του στην Νέα Δημοκρατία
Η ανανέωση των ιδεών, των προτάσεων, του λόγου, των προσώπων και των πολιτικών πρακτικών είναι απαραίτητο στοιχείο για μια σύγχρονη Αριστερά αν θέλει να πετύχει ιδεολογικές και πολιτικές νίκες απέναντι στη Δεξιά. Αυτό όμως είναι κάτι διαφορετικό από την αλλαγή ιδεολογικής φυσιογνωμίας. Εξάλλου, μόλις πριν από δύο μήνες είχαμε το Συνέδριο. Στην Πολιτική Απόφασή του αναφέρεται επί λέξει ότι «οι θέσεις του Συνεδρίου επιβεβαιώνουν την ιδεολογία, την ταυτότητα, την κατεύθυνση και τους στόχους του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Οι αξίες και οι αρχές μας για ελευθερία, ειρήνη, ισότητα, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, πολιτισμό και προστασία του περιβάλλοντος αποτελούν σταθερή μας πυξίδα σε έναν ραγδαία μεταβαλλόμενο κόσμο». Η ιδεολογική φυσιογνωμία του κόμματος είναι σαφής λοιπόν και δεν έχω ακούσει να θέτει κάποιος θέμα αμφισβήτησης των συνεδριακών μας αποφάσεων. Πρέπει να έχουμε αυτοπεποίθηση για τις ιδέες μας για να πείσουμε τα λαϊκά και μεσαία στρώματα ότι οι δικές μας πολιτικές είναι διαφορετικές από της Δεξιάς και μπορούν πραγματικά να βελτιώσουν στο σήμερα τη ζωή τους. Να μην υποκύψουμε στην ιδεολογική ηγεμονία που θέλει να επιβάλει η Δεξιά σε Ελλάδα και Ευρώπη, γιατί τότε θα έχουμε χάσει και εμείς και τα κοινωνικά στρώματα που οφείλουμε να εκπροσωπούμε.
Την επομένη των ευρωεκλογών πολλοί θεωρούν δεδομένη τη συζήτηση για το μέλλον και την ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς. Ποια είναι η δική σας θέση; Είναι απαραίτητη μια τέτοια κουβέντα;
Οπως σας είπα και στην πρώτη ερώτηση, δική μας δουλειά είναι στις ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑΠ.Σ. να ανακτήσει την κυβερνητική του προοπτική απέναντι στη Ν.Δ. Αυτή τη μάχη θα δώσουμε. Να συσπειρώσουμε ξανά την πλειοψηφία του προοδευτικού και δημοκρατικού κόσμου της χώρας στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Του κόσμου της Αριστεράς, της Κεντροαριστεράς, του προοδευτικού Κέντρου, της Οικολογίας. Το ερώτημα είναι σε ποια βάση μπορούμε να πετύχουμε τη συγκρότηση μιας κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας απέναντι στη Ν.Δ. και στις πολιτικές της. Το βασικότερο πρόβλημα της κοινωνίας σήμερα είναι η ακρίβεια. Όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότεροι πολίτες αποκτούν τη βεβαιότητα ότι στην πραγματικότητα υπάρχει πρόβλημα αισχροκέρδειας και ότι η κυβέρνηση δεν κάνει όσα θα μπορούσε. Αντιθέτως, αντιλαμβάνονται ότι εξυπηρετεί συμφέροντα λίγων και ισχυρών, ενώ για τη μεγάλη κοινωνική πλειονότητα αρκείται στα διαφόρων μορφών pass, που κι αυτά πλέον μας τέλειωσαν. Συνεπώς, απέναντι στην πολιτική της Ν.Δ., που υποστηρίζει πως πρέπει να αφεθεί ανεξέλεγκτη η κερδοφορία των λίγων ώστε στη συνέχεια να δουν κάποια οφέλη και οι πολλοί, ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. είναι εδώ για να προτάξει ένα εντελώς διαφορετικό μοντέλο. Με ένα νέο παραγωγικό υπόδειγμα, με ένα δίκαιο και σταθερό φορολογικό σύστημα, με αύξηση των εισοδημάτων, με εργασιακά δικαιώματα και ισχυρό κοινωνικό κράτος.
Η Ευρώπη επενδύει στη λεγόμενη οικονομία του πολέμου. Ζούμε σε καιρούς ταραγμένους και το ερώτημα είναι αν αποτελεί πολιτική υποχώρηση για τις προοδευτικές δυνάμεις ότι αδυνατούν να θέσουν ηγεμονικά το αίτημα της ειρήνης. Μήπως έχετε εγκλωβιστεί και εσείς σε μια ατέρμονη συζήτηση εξοπλισμών;
Οι θέσεις μας είναι καθαρές, κύριε Σχινά-Παπαδόπουλε, και αποτυπώνονται με σαφήνεια στη διακήρυξή μας για τις ευρωεκλογές. Θέλουμε μια Ευρώπη που δεν θα είναι ουραγός των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και δεν θα τροφοδοτεί την κούρσα εξοπλισμών, αλλά θα αναλαμβάνει μεγάλες διπλωματικές πρωτοβουλίες για την ειρήνη και την επίλυση των κρίσεων. Η στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης με μια πραγματικά ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας καθώς και η ενεργειακή χειραφέτηση από τρίτες δυνάμεις είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα. Ειδικά τη στιγμή που συντελείται αυτή η ανείπωτη ανθρωπιστική καταστροφή στη Γάζα και ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται με τεράστιες απώλειες αμάχων, ενώ είναι ορατή πλέον μια νέα εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ. Οι προκλήσεις αυτές επιβάλλουν την ύπαρξη μιας δημοκρατικής, κοινωνικής, ισχυρής, ενωμένης, πολιτικά ολοκληρωμένης Ευρώπης.
Είστε αντιπρόεδρος της Βουλής. Πρόσφατα είχαμε ένα περιστατικό βίας στο Κοινοβούλιο. Με αφορμή και το ζήτημα των Σπαρτιατών έχει επανέλθει στο επίκεντρο της συζήτησης το φλέγον θέμα της Ακροδεξιάς. Θα ήθελα το σχόλιό σας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ακροδεξιά επιχειρεί να μετατρέψει τη Βουλή σε ζούγκλα. Πριν χρόνια ήταν οι ναζί της Χρυσής Αυγής, σήμερα είναι οι κρυφοναζί των Σπαρτιατών. Βλέπουμε όμως και έξω από τη Βουλή περιστατικά βίας απέναντι σε βουλευτές για τη θετική ψήφο τους στο νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο. Το θέμα είναι ότι τα χρόνια περνούν και αντί η Ακροδεξιά να απομονώνεται, κερδίζει έδαφος και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Όποιος νομίζει πως θα διεκδικήσει ψήφους της Ακροδεξιάς προσπαθώντας να της μοιάσει τελικά καταφέρνει να την απενοχοποιεί, να της δίνει νομιμοποίηση. Δεν πέρασε ένας χρόνος από την προεκλογική καμπάνια της «εθνικής εξαίρεσης» που έκανε η Ν.Δ. σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Τελικά μπήκαν στη Βουλή τρία ακροδεξιά κόμματα με ποσοστό αθροιστικά σχεδόν 13%. Τα θλιβερά αποτελέσματα τα βλέπουμε αυτές τις μέρες. Εδώ η ίδια η υποψήφια ευρωβουλευτής της Ν.Δ., η κυρία Χριστοφιλοπούλου, παραδέχτηκε ότι η υποψηφιότητα Μπελέρη στοχεύει στις ψήφους της Ακροδεξιάς. Είναι η δεύτερη φορά που η Ν.Δ. παίζει επικίνδυνα παιχνίδια με εθνικά θέματα για τον ίδιο λόγο. Πέρσι με τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, φέτος με την ελληνική εθνική μειονότητα στην Αλβανία. Για να αντιμετωπίσουμε την Ακροδεξιά, πρέπει να μιλήσουμε για δημοκρατία, ισότητα, αλληλεγγύη, ειρήνη. Όχι για «Πατρίδα-Θρησκεία-Οικογένεια».