Η Δικαιοσύνη τους είναι ψεύτικη σαν τη δημοκρατία τους
ΣΥΡΙΖΑ: Τι απέγινε η πρώτη φορά Αριστερά;
Απέγινε νιοστή φορά Δεξιά. Εγινε τρίτη φορά αδίστακτη, απάνθρωπη, ακραία εξουσία των μνημονίων. Εγινε λατρεία για την εξουσία που δεν θέλει να την αποχωριστεί ακόμη και αν προδώσει ό,τι πίστευε μέχρι σήμερα, όπως και έκανε. Εγώ προσωπικά δεν θα της κάνω τη χάρη να την αποκαλέσω καν Αριστερά. Πρώτη φορά μεταμφιεσμένος νεοφιλελευθερισμός, ναι.
Η κρίση στη χώρα μας είναι τελικά ενταγμένη στην παγκόσμια καπιταλιστική περιδίνηση ή εγχώριο φαινόμενο όπως προτιμούν να πιστεύουμε;
Σαφώς και είναι αποτέλεσμα του καπιταλισμού που δημιουργεί κρίσεις χρέους με αποτέλεσμα να θησαυρίζουν οι μεγάλοι και να φτωχοποιούνται οι μικροί και αδύναμοι. Από εκεί και πέρα, οι ηγεσίες έχουν την ευθύνη να διαβλέπουν το πρόβλημα που έρχεται και να προστατεύουν τον λαό τους. Αν δεν το κάνουν και τον χρησιμοποιούν με ανταλλάγματα ώστε να ανελιχθούν στην εξουσία (και εδώ είναι και ηθικό το θέμα), τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα και οδηγούνται σε αυτή την κατάσταση που βιώνουμε. Δηλαδή να μετατρέπεται η χώρα σε προτεκτοράτο των δανειστών και αποικία χρέους.
Ποια πρέπει να είναι η απάντηση της κινηματικής Αριστεράς απέναντι στον φασισμό/ναζισμό που όλο και σηκώνει κεφάλι;
Δεν είναι θέμα μόνο της κινηματικής Αριστεράς, είναι ολόκληρης της υγιούς κοινωνίας. Ο φασισμός, ο ναζισμός και κάθε ιδεολογία που δαιμονοποιεί τη διαφορετικότητα των ανθρώπων δεν αντιμετωπίζονται ούτε με αδιαφορία ούτε με ίσες αποστάσεις και «σεβασμό στην ιδεολογία του καθενός». Οφείλει να είναι διαρκώς απέναντι σε τέτοιες ιδεολογίες και να τις αποβάλλει από μέσα της, έτσι ώστε ούτε να εκτρέφονται ούτε να βρίσκουν χώρο –εξαιτίας της αδιαφορίας– να τροφοδοτούνται. Κατά τα άλλα, και για να μην περιμένουμε μόνο από τους άλλους να δίνουν τους αγώνες που μας αφορούν, αν ο καθένας προσωπικά ανοίξει ένα βιβλίο και μάθει τα εγκλήματα αυτών των ιδεολογιών, θα έχει αυτόματα συστρατευτεί στον διαρκή αγώνα σύνθλιψής τους. Η μόρφωση είναι έτσι κι αλλιώς το ισχυρότερο όπλο.
Η Δικαιοσύνη είναι ένα φίδι που δαγκώνει τους ξυπόλυτους;
Θέλει και ρώτημα; Οταν είναι έξω καταδικασμένοι μιζαδόροι πολιτικοί, καταδικασμένοι επιχειρηματίες που έχουν υπεξαιρέσει δεκάδες εκατομμύρια από το δημόσιο, καταδικασμένοι δολοφόνοι ναζιστές, αλλά έμεινε πέντε χρόνια στη φυλακή ο αθώος Τάσος Θεοφίλου χωρίς στοιχεία (όπως τώρα μένει η Ηριάννα), τα λόγια είναι περιττά. Αν και τα δύο αυτά παιδιά δεν είναι απλώς «ξυπόλητα». Είναι παιδιά που στέκονται απέναντι σε αυτό το σύστημα, με αποτέλεσμα το φίδι να θέλει να τους δαγκώσει ακόμη πιο άγρια. Η Δικαιοσύνη τους είναι ψεύτικη σαν τη δημοκρατία τους.
«Ο φασισμός, ο ναζισμός και κάθε ιδεολογία που δαιμονοποιεί τη διαφορετικότητα των ανθρώπων δεν αντιμετωπίζονται ούτε με αδιαφορία ούτε με “σεβασμό στην ιδεολογία του καθενός”»