Οι «χρυσές» βδέλλες της μεγάλης κρίσης

Στην Κατοχή και μόνο τότε είχε παρατηρηθεί τόσο μαζική και τεράστια σε έκταση αλλά και σε βάθος χρόνου ρευστοποίηση χρυσών κοσμημάτων, λιρών, ρολογιών, διαμαντιών και άλλων τιμαλφών. Εκατομμύρια Ελληνες ρευστοποίησαν ακόμη και βέρες ή τη χρυσή λίρα από το «ασήμωμα» του νεογέννητου ή των νεόνυμφων για μερικά μπουκάλια λάδι ή τρόφιμα. Οσους πλούτισαν με αυτό τον τρόπο ο λαός τούς στιγμάτισε με το προσωνύμιο «μαυραγορίτες». Και στο συναπάντημα τους έφτυνε και καταριόταν, καθώς οι καλοί μας κυβερνήτες φρόντισαν γρήγορα να τους αθωώσουν αλλά και να τους «αποκαθάρουν» στην κολυμβήθρα της φασίζουσας εμφυλιοπολεμικής εθνικοφροσύνης. Αλλά έχω την εντύπωση ότι όλοι αυτοί τότε «μεγαλούργησαν» στη διάρκεια της μεγάλης πείνας τον χειμώνα του 1942-43. Αμ’ ετούτοι δω, όμως, οι… Ριχάρδοι εμφανίστηκαν σχεδόν αμέσως μετά το 2010 και σιτίζονται από τις σάρκες εκατομμυρίων Νεοελλήνων επί οκτά συναπτά έτη. Δεν υπάρχει κωμόπολη 3.000 κατοίκων που να μην έχει τους ποικιλώνυμους… Ριχάρδους της. Ακόμη και ιταλικές, γερμανικές αλλά και ρωσικές εταιρείες έκαναν μικρές ή χρυσές μπίζνες με τη δυστυχία μας. Χρειάζεται μόνο μια άδεια της αστυνομίας που να σχετίζεται με το λευκό ποινικό μητρώο του υπεύθυνου του καταστήματος και το μαγαζί άνοιξε. Υποτίθεται ότι αγοράζουν χρυσό με το ζύγι σε τιμή ίση με το 25-50% του ακατέργαστου χρυσού. Μετά χυτήριο, πλάκες χρυσού και κέρδος από 100% ως 400%, μιας και πάντα οι επίσημοι έμποροι χρυσού αγοράζουν σε τιμές κοντά σε αυτήν της επίσημης αγοράς. Και μετά; Γερμανία –κυρίως– λένε οι φήμες. Εκατοντάδες τόνοι χρυσού ξενιτεύτηκαν… Πώς, από πού και πότε; Η επιτυχία της ΕΛΑΣ ανοίγει απλώς τον φάκελο.