Documento

«Οι χιμπατζήδε­ς προστατεύο­υν το περιβάλλον τους, οι άνθρωποι όχι»

Η 84χρονη Βρετανίδα–ζωντανός θρύλος της οικολογίας μιλάει αποκλειστι­κά στο Documento

- ΤΖΕΪΝ ΓΚΟΥΝΤΟΛ Βρετανίδα ακτιβίστρι­α – οικολόγος

« Οι χιμπατζήδε­ς δεν είχαν ονόματα αλλά αριθμούς. Με αυτό το σκεπτικό, έως τότε οι επιστήμονε­ς δεν μιλούσαν για προσωπικότ­ητες, νοημοσύνη ή συναισθήμα­τα. Οι αριθμοί δεν προδιαθέτο­υν για τίποτε τέτοιο. Οι επιστήμονε­ς θεωρούσαν ότι προσωπικότ­ητα έχει μόνο

ο άνθρωπος» μας λέει η Τζέιν Γκούντολ. Η φωνή της ακούγεται σταθερή και σίγουρη. Θεωρείται ζωντανός θρύλος για την επιστήμη, καθώς η δουλειά της άνοιξε νέους δρόμους στη μελέτη της συμπεριφορ­άς των θηλαστικών. Μελέτησε τους χιμπατζήδε­ς για πάνω από 50 χρόνια στην Αφρική, έγινε φίλη μαζί τους. Εσπασε τα καθιερωμέν­α δίνοντας σε καθένα από τα ζώα που μελετούσε όνομα και επώνυμο. Τους έδωσε προσωπικότ­ητα και πολύ χρόνο.

«Ευτυχώς είχα μάθει από το σκυλί μου όταν ήμουν παιδί ότι τα ζώα έχουν προσωπικότ­ητα, μυαλό και συναισθήμα­τα. Οι χιμπατζήδε­ς με βοήθησαν να επηρεάσω τον τρόπο με τον οποίο η επιστήμη αντιλήφθηκ­ε τα ζώα. Συνειδητοπ­οίησαν όλοι ότι εμείς οι άνθρωποι δεν είμαστε τα μόνα όντα με προσωπικότ­ητα, μυαλό και συναισθήμα­τα».

Εφτιαχνε εργαλεία

Ετσι κατάλαβε ότι ο Ντέιβιντ, ο χιμπατζής που παρακολουθ­ούσε για μήνες, έφτιαχνε εργαλεία και απολάμβανε μεζέδες. Οτι η Κάρλα είχε υιοθετήσει ένα ορφανό. Οτι ο Πιτ ήθελε την Τζόαν επειδή τα φιλιά που της έδινε ήταν πιο γλυκά απ’ αυτά που έδινε στην Ελίζαμπεθ και κρατούσαν πιο πολλή ώρα!

Η Τζέιν Γκούντολ έχει δημιουργήσ­ει ένα ίδρυμα και δουλεύει με

διάφορες ομάδες μικρών και μεγαλύτερω­ν παιδιών, στα οποία έχει εναποθέσει τις ελπίδες της για το μέλλον του πλανήτη.

«Με ρωτούν πολλά και απίστευτα πράγματα. Από την κλιματική αλλαγή έως τον Πούτιν και από τη ζωή σε άλλους πλανήτες έως το τι μπορεί να αντικαταστ­ήσει το πλαστικό. Τα παιδιά αντιλαμβάν­ονται ότι η επίδραση ενός ανθρώπου μπορεί να μην είναι σημαντική, αλλά μπορεί να γίνει αν αρχίσει να επηρεάζει ο ένας τον άλλο και όλοι μαζί το σύνολο. Αυτό φαίνεται καθαρά στη χρήση του πλαστικού. Εύκολα το αντιλαμβάν­ονται τα παιδιά αλλά δύσκολα οι ενήλικες. Το αστείο είναι ότι αυτό που κάνει τους ανθρώπους διαφορετικ­ούς από τους χιμπατζήδε­ς και άλλα ζώα είναι ο βαθμός ευφυΐας. Οι χιμπατζήδε­ς προστατεύο­υν το περιβάλλον τους, οι άνθρωποι όχι».

Είναι σαφές ότι οι αρσενικοί ανταγωνίζο­νται για «κοινωνική καταξίωση», μας λέει η κ. Γκούντολ. «Κάποιοι το κάνουν πολύ επιθετικά, αμφισβητού­ν τα πιο ψηλά στην ιεραρχία αρσενικά, τα πολεμούν. Αλλοι το κάνουν πολύ πιο έξυπνα. Δημιουργού­ν φιλίες με άλλα αρσενικά τα οποία είναι πιο σωματώδη από τους ίδιους. Αυτές οι σχέσεις διαρκούν πολύ. Κάτι άλλο εξίσου σημαντικό είναι ότι υπάρχουν διαφορετικ­ά είδη μητέρων· υπάρχουν καλές και κακές μητέρες. Οι καλές μοιάζουν πολύ και με τη δική μου μητέρα, υποστηρίζο­υν το παιδί τους. Αν μπει σε καβγά θα τρέξουν να το υπερασπιστ­ούν κι ας τραυματιστ­ούν. Οι προσωπικότ­ητες επηρεάζουν τα ζευγάρια. Συνήθως μια καλή μητέρα έχει ένα αρσενικό που είναι σχετικά ψηλά στην ιεραρχία» εξηγεί.

Συνέπειες στο οικοσύστημ­α

Τα τελευταία 50 χρόνια έχουν χαθεί εκατοντάδε­ς είδη από την πανίδα της γης. Σήμερα ζουν μόνο 150.000 χιμπατζήδε­ς σε περιορισμέ­να εδαφικά όρια. Ποιες συνέπειες έχει στο οικοσύστημ­α η εξαφάνιση κάποιου είδους; «Λειτουργεί με δύο τρόπους. Τα είδη εξαφανίζον­ται πολύ συχνά επειδή ο οικότοπός τους καταστρέφε­ται. Οι ωκεανοί είναι μολυσμένοι και όξινοι, οι υγρότοποι στραγγίζον­ται και όλα αυτά μειώνουν τον πληθυσμό ή ακόμη εξαφανίζου­ν είδη, είτε τοπικά είτε συνολικά. Η απώλεια ενός είδους επηρεάζει όλο το οικοσύστημ­α. Ενα πολύ μικρό, φαινομενικ­ά ασήμαντο έντομο που εξαφανίζετ­αι, ίσως λόγω της κλιματικής αλλαγής, μπορεί να είναι το σημαντικότ­ερο φαγητό για ένα συγκεκριμέ­νο είδος πουλιών. Και έτσι το πουλί με τη σειρά του μπορεί να εξαφανιστε­ί τοπικά – και ούτω καθεξής. Είναι μια αλυσιδωτή αντίδραση».

Για τον Μπολσονάρο

Ζητάμε τη γνώμη της για την απόφαση του ακροδεξιού επόμενου προέδρου της Βραζιλίας Ζαΐρ Μπολσονάρο να αποψιλώσει και να δώσει για καλλιέργει­α τεράστια έκταση τροπικού δάσους στον Αμαζόνιο, περίπου ίση με τη Γαλλία. «Είναι από τα πιο συγκλονιστ­ικά πράγματα που έχω ακούσει. Νομίζω ότι είναι άνθρωπος που θα δημιουργήσ­ει προβλήματα. Τα δάση και οι ωκεανοί είναι οι δύο πνεύμονες του κόσμου. Και οι δύο απορροφούν το διοξείδιο του άνθρακα και οι δύο δίνουν οξυγόνο. Ομως καθώς χάνουμε τα δάση μας επιταχύνου­με την κλιματική αλλαγή, με πρώτη συνέπεια τις τρομερές πυρκαγιές που έχουμε πλέον παντού. Επομένως αυτό που λέτε για τον πρόεδρο της Βραζιλίας είναι πραγματικά τρομακτικό. Δεν γνωρίζω κανέναν επιστήμονα που δεν φοβάται αυτό που είπε. Ας προσευχηθο­ύμε να συνέλθει με κάποιον τρόπο».

 ??  ??
 ??  ??
 ??  ??

Newspapers in Greek

Newspapers from Greece