Οι ήττες (και η ακροδεξιά) ταιριάζουν στον Κυριάκο

Κουμάντο στη Νέα Δημοκρατία κάνει η ακροδεξιά πτέρυγα του κόμματος με επικεφαλής τον Αντώνη Σαμαρά

Αγνοια κινδύνου χαρακτηρίζει την κοινοβουλευτική παρουσία του κ. Μητσοτάκη, λένε οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι

Εν συντομία

Ο Μητσοτάκης δεν είναι διαπλεκόμενος. Γιατί γελάτε, κύριοι;

Γιατί ενδιαφέρει

Το αδιέξοδο της ακροδεξιάς αριστείας.

Ενα ακόμη πολιτικό, κοινοβουλευτικό και επικοινωνιακό ναυάγιο ήρθε να προστεθεί στα τόσα που έχει υποστεί ο πρόεδρος της ΝΔ. Κι αυτό έγινε διότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με αφορμή τη συζήτηση στη Βουλή για τη μη περικοπή των συντάξεων, είχε κάποιες… φαεινές 1 ιδέες!

Κούνησε το δάχτυλο στην κυβέρνηση για δήθεν σκάνδαλα. Δηλαδή ο αρχηγός του κόμματος του οποίου κορυφαία στελέχη εμπλέκονται σε όλα τα μεγάλα σκάνδαλα της μεταπολίτευσης ζήτησε τα ρέστα από την κυβέρνηση για το θέμα της ΔΕΠΑ, της οποίας παρεμπιπτόντως το χρέος εκτοξεύτηκε 2 επί ημερών ΝΔ. Τόλμησε και μίλησε για σκάνδαλα όταν είναι ορθάνοιχτες σκανδαλώδεις υποθέσεις στον χώρο της υγείας, σχετικά με τη Novartis, τη Siemens, τη λίστα Λαγκάρντ και πάει λέγοντας. Για να μην αναφερθούμε στα δωράκια που ο ίδιος και μέλη της οικο3 γενείας του πήραν από τη Siemens. Σαν άλλος Αδωνης (τσιρίζοντας και υβρίζοντας) μίλησε για «ανταλλαγή του μακεδονικού με τις συντάξεις».

Πολιτική κατάντια και έφεση στα αυτογκόλ

Το ερώτημα γιατί έχει τέτοια έφεση στα αυτογκόλ ο επικεφαλής της δεξιάς παράταξης είναι δύσκολο να απαντηθεί. Ωστόσο μπορούμε να καταγράψουμε ορισμένες ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις, που προέρχονται από βουλευτές της ΝΔ, οι οποίες ρίχνουν φως στην ανερμάτιστη πολιτική φιγούρα που ακούει στο όνομα Κυρ. Μητσοτάκης.

Η συνήθης κατηγορία κατά του Κυρ. Μητσοτάκη από στελέχη της ΝΔ που μελαγχολούν με τη σημερινή (πολιτική) κατάντια του κόμματος που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είναι πως έχει στρέψει το κόμμα προς την ακροδεξιά. Αφενός η επιλογή του προέδρου της ΝΔ να χρίσει υπαρχηγό του τον ακροδεξιό Αδωνη Γεωργιάδη και αφετέρου η ευκολία με την οποία γοητεύεται από τα ακροδεξιά κελεύσματα του Αντώνη Σαμαρά τον έχουν κάνει, όπως υποστηρίζουν οι εσωκομματικοί επικριτές του, όμηρο της ακροδεξιάς βαρονίας που, καταπώς όλα δείχνουν, κάνει κουμάντο στην Πειραιώς.

Το άλλο, εξίσου σοβαρό, που καταλογίζουν στον Κυρ. Μητσοτάκη είναι η άγνοια κινδύνου που χαρακτηρίζει την κοινοβουλευτική του παρουσία. «Οσες φορές επέλεξε να προκαλέσει τον Τσίπρα πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος» τονίζουν χαρακτηριστικά έμπειρα κοινοβουλευτικά στελέχη της ΝΔ, προσθέτοντας ότι «ευθύνη γι’ αυτήν τη θλιβερή παρουσία έχουν και οι στενοί συνεργάτες του με τις συμβουλές που του δίνουν». Πρώην υπουργός της ΝΔ επί κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή σημειώνει ότι μέχρι το 2009 οι αρχηγοί της ΝΔ είχαν επιλέξει να έχουν δίπλα τους ως συμβούλους και συνεργάτες στελέχη όπως ο Πέτρος Μολυβιάτης και ο Προκόπης Παυλόπουλος την εποχή του Κωνσταντίνου Καραμανλή ή τους Γιάννη Αγγέλου, Γιώργο Σουφλιά και Γιάννη Λούλη επί Κώστα Καραμανλή. «Μετά ήρθε η “λαίλαπα” Σαμαρά και η ΝΔ έφτασε στο σημείο να εκφράζεται από τους Γιώργο Μουρούτη, Τάκη Μπαλτάκο και Χρύσανθο Λαζαρίδη, ενώ τα ίδια συμβαίνουν και επί προεδρίας Κυριάκου Μητσοτάκη όπου τον πρώτο λόγο έχουν ο πρώην κνίτης Θεοδωρικάκος και οι ακροδεξιοί Αδ. Γεωργιάδης και Μάκης Βορίδης».

Της υποκρισίας… ήλιε νοητέ

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η (τεχνητή) πόλωση που προσπαθεί να προκαλέσει ο πρόεδρος της ΝΔ σκοντάφτει πάνω στην ξεροκέφαλη αλήθεια. Και η αλήθεια για τον Μητσοτάκη είναι σκληρή.

Ενδεικτικά να αναφέρουμε πέντε λόγους για τους οποίους δεν μπορεί να πείσει τους πολίτες ο Κυρ. Μητσοτάκης.

Πρώτον, δεν μπορεί να γίνει πιστευτός –μέχρι και μέσα στο κόμμα του γελάνε– όταν παρουσιάζει τον εαυτό του ως πολέμιο της διαπλοκής.

Δεύτερον, δεν μπορεί να μηρυκάζει συνεχώς τις αστείες θεωρίες του περί αξιοκρατίας και αριστείας.

Τρίτον, κάποιοι πρέπει να τον ενημερώσουν ότι, όσο και αν εθελοτυφλεί (sic), ο ίδιος είναι γνήσιο τέκνο της οικογενειοκρατίας στην Ελλάδα.

Τέταρτον, η σκανδαλολογία την οποία επιχειρεί να βάλει στην πολιτική ατζέντα ο ΔΟΜ του Βαγγέλη Μαρινάκη βλάπτει και δη σοβαρά τον ίδιο και το κόμμα του. Γιατί ακόμη και οι ψηφοφόροι της ΝΔ καταλαβαίνουν ότι το κόμμα τους γίνεται ουρά εκδοτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων.

Και πέμπτον, είναι αστείο να ισχυρίζεται ο πρόεδρος της ΝΔ ότι όλες οι σκανδαλώδεις και δυσώδεις υποθέσεις που έχουν αποκαλυφθεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια για πρωτοκλασάτα στελέχη του κόμματός του είναι «σκευωρία» ή ότι «η ΝΔ είναι υπέρ της διαφάνειας».

Συμπερασματικά, ο πρόεδρος της ΝΔ μπορεί στις επόμενες εθνικές εκλογές να βρεθεί προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Να χάσει δηλαδή τις εκλογές και ταυτόχρονα να χάσει και τη… δουλειά του στο κόμμα. Γιατί όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας: «Λαγός τη φτέρη έσειε, κακό του κεφαλιού του».