Τυφλό χτύπημα

Οσοι αναπολούν περασμένες δεκαετίες, νιώθουν μια νοσταλγία ή είναι σε ρετρό διάθεση πρέπει να εντυπωσιάστηκαν από την ομιλία του Αντώνη Σαμαρά στο συνέδριο του κόμματός του.

Το μόνο που έλειπε ήταν να μεταδοθεί η ομιλία του με ασπρόμαυρο φίλτρο. Εμφυλιοπολεμική ρητορική, πατρίς, θρησκεία, κατηγορίες για ξεπουλήματα και προδοσίες.

Ηταν σαν να μιλάει κάποιος συνταξιούχος παλιός ακροδεξιός πολιτικός τουλάχιστον 90 ετών.

Εντάξει, η παραπάνω περιγραφή δεν ταιριάζει απόλυτα στον Αντώνη, για να είμαστε ειλικρινείς. Δεν είναι συνταξιούχος. Ακόμη ασκεί ατύπως ηγεσία στη Νέα Δημοκρατία.

Η ομιλία του πρώην πρωθυπουργού είναι προφανώς η αντίληψη της Δεξιάς περί ενότητας και συνεννόησης.

Δεν θα τους ήταν καθόλου δύσκολο λίγο πιο μετά να αρχίσουν να αναλύουν πως θέλουν να γίνουν κυβέρνηση όλων των Ελλήνων και άλλα τέτοια.

Το στίγμα δόθηκε εξαρχής φυσικά και επισήμως από ολόκληρο το κόμμα. Δεν καλέστηκε εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ ή των ΑΝΕΛ στο συνέδριο.

Είναι η γνωστή γραμμή «κάνω μούτρα» που είχε εφαρμόσει ο Σαμαράς και μετά την ήττα του στις εκλογές του ’15, όταν δεν παρέδωσε στον επόμενο πρωθυπουργό.

Η βομβιστική επίθεση στα γραφεία του τηλεοπτικού σταθμού Σκάι δημιούργησε, όπως ήταν αναμενόμενο, και πολιτικές εντάσεις.

Δεν χάθηκε ούτε η ευκαιρία για εκμετάλλευση – πώς θα μπορούσε άλλωστε;

Αν ακούσεις ανυποψίαστος κάποιους δημοσιογράφους μπορείς εύκολα να πιστέψεις πως τη βόμβα την έβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ. Λίγο πολύ αυτή ήταν η γραμμή μερικών.

Πιο θεσμικά αλλά το ίδιο γελοία, κάποιοι πολιτικοί της αντιπολίτευσης δεν έδειχναν τον ΣΥΡΙΖΑ ως φυσικό αυτουργό μεν, αλλά τον κατονόμαζαν ως ηθικό αυτουργό της επίθεσης.

Και γιατί όλα αυτά; Επειδή δεν συμμετέχουν στελέχη του στις εκπομπές του Σκάι κι επειδή έχει διαφωνήσει με τις απόψεις που εκφράζει ο σταθμός.

Κάποιοι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να διαχωρίσουν δύο πολύ απλά πράγματα. Αλλο πράγμα η καταδίκη μιας τρομοκρατικής ενέργειας κι άλλο πράγμα η κριτική ή διαφωνία.

Κανένας λογικός άνθρωπος δεν θέ- λει να ανατινάξουν αυτούς με τους οποίους διαφωνεί αλλά και κανένας δεν μπορεί να δώσει άφεση σε όσα προπαγανδιστικά ψέματα έχουν ακουστεί από κάποιον που έγινε στόχος επίθεσης.

Τα πράγματα είναι απλά όταν μπαίνει μπροστά η λογική και γίνονται δύσκολα όταν γίνεται πρώτος στόχος η αποκόμιση πολιτικού κέρδους.

Αγνωστο παραμένει με τι είδους μαγικά ο Μητσοτάκης καταφέρνει να φεύγει πάντα ηττημένος από τη Βουλή.

Εκεί που πάλι δημιουργούσε κλίμα για αστάθεια της κυβέρνησης, ο προϋπολογισμός τελικά πέρασε με 154 «ναι» ενώ η κυβέρνηση διαθέτει 153 βουλευτές.

Σίγουρα δεν είναι χαρισματικός ο Κυριάκος, ούτε οι οπαδοί του δεν το λένε αυτό, αλλά είναι κι άτυχος ο άνθρωπος.