«Η τουριστική συμφωνία τύπου Φάουστ απλώς ακρίβυνε σαν το παγωτό»
Σε άρθρο του στην εφημερίδα «The Observer» o Τομπάιας
Τζόουνς, συγγραφέας του ευπώλητου βιβλίου «Η μαύρη καρδιά της Ιταλίας» («The dark heart of Italy», 2003), ο οποίος έζησε πέντε χρόνια (1999-2003) στην ιταλική πόλη Πάρμα, εξηγεί την αυξανόμενη απέχθεια των Ιταλών για τη νέα γενιά τουριστών, προς όσους «ενδιαφέρονται περισσότερο να δουν τους εαυτούς τους μέσα στις διάσημες πόλεις παρά να δουν την ίδια την πόλη». Ο Βρετανός συγγραφέας και δημοσιογράφος θεωρεί ότι οι τουριστικοί φόροι επιδεινώνουν αντί να εξομαλύνουν την κατάσταση. «Ο φόρος ημερήσιας διαμονής που σκέφτεται να επιβάλει η Βενετία, με τη Φλωρεντία να ακολουθεί πιθανώς το παράδειγμά της, θα διογκώσει το πρόβλημα. Δεν θα μειώσει τον αριθμό των τουριστών, μόνο θα ενισχύσει την εντύπωσή τους ότι βρίσκονται σε μια σχέση οικονομικής εκμετάλλευσης». Λανθασμένη θεωρεί ο Τζόουνς και την πρακτική της εγκατάστασης περιστρεφόμενων μεταλλικών εισόδων που έχει ήδη υιοθετήσει η Βενετία. «Αν τοποθετείς περιστρεφόμενες εισόδους η αυθεντικότητα που αναζητεί διακαώς ο επισκέπτης αντικαθίσταται από απογοήτευση σε φτηνό περιτύλιγμα, νιώθει σαν να μπαίνει σε θεματικό πάρκο [τύπου Disneyland]» γράφει. Και καταλήγει: «Ομως η φαουστική συμφωνία είναι παλαιά στην Ιταλία και ισχύει. Απλώς τώρα, όπως και η τιμή του παγωτού στο καροτσάκι του πλανόδιου παγωτατζή, ακρίβυνε».