«Ας προσπαθήσουμε για το αδύνατο»
Η μέρα που σκέφτηκα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός…
Στο σπίτι της γιαγιάς μου, στην αυλή. Ημουν πέντε χρόνων και χόρευα τη «Μικρή Τερέζα». Ο παππούς μου μου είπε «εσύ είσαι για θεατρίνα». Ηξερε τι έλεγε.
Η πρώτη μου (ερασιτεχνική) παράσταση…
«Ο μπαμπάς ο πόλεμος». Εκανα μια πόρνη και χαμογελούσα από την αρχή της παράστασης μέχρι το τέλος.
Η πρώτη μου (επαγγελματική) παράσταση…
Στην Αγγλία, στο Arcola Theatre, το έργο «Venice preserved» σε σκηνοθεσία του William Galinski. Επαιζα πάλι την πόρνη! Την ίδια μέρα που υπέγραψα το συμβόλαιο έμαθα πως ήμουν έγκυος. Στην παράσταση είχα δεμένη γύρω από την κοιλιά μου μια βόμβα και χόρευα πάνω σε πουέντ.
Ο δάσκαλος που ευγνωμονώ…
Μέρα νύχτα, ο Giles Foreman. Με μάγεψε. Τα πιο απλά πράγματα να σου πει πάνε και κάθονται μέσα σου με βαρύτητα.
Ανεπανάληπτη ατάκα…
«Ας προσπαθήσουμε για το αδύνατο. Τα μεγάλα επιτεύγματα σε όλη την ιστορία ήταν η κατάκτηση αυτού που φαινόταν αδύνατο» (Τσάρλι Τσάπλιν).
Σινεμά ή θέατρο;
Θέατρο. Σίγουρα, πάντα. Δεν σβήνουν τα λάθη, δεν είμαστε πολύ όμορφοι, δεν έχουμε άλλη ευκαιρία. Το κοινό εάν νιώσει κάτι θετικό ή αρνητικό το μοιράζεται ενεργειακά με τους ηθοποιούς. Η κάθαρση του αριστοτέλειου θεάτρου είναι κατά τη γνώμη μου θεραπευτική εμπειρία.
Οταν υποδύομαι έναν ρόλο…
Μου αρέσει να βρίσκω τα κοινά και τα διαφορετικά μας. Το να δουλεύεις τα διαφορετικά είναι μαγικό. Μετά στο λεωφορείο, το τρένο, το ταξί, το σουπερμάρκετ ψάχνω να το βρω. Μπορεί να μιλάω μόνη μου όταν προσπαθώ να καταλάβω πώς σκέφτεται ο χαρακτήρας.
Λατρεύω…
Την κόρη μου. Να μεθάω λίγο και να λέω βλακείες με κάποιον αγαπημένο φίλο. Να γυρίζω από τη δουλειά και κάποιος άλλος να έχει μαγειρέψει. Να με ρωτάνε εάν χρειάζομαι κάτι. Να είμαι στο πλοίο για Κυκλάδες. Να κοιτάζω τον άντρα μου όταν οδηγεί.
Στον ελεύθερο χρόνο μου…
Τεμπελιάζω και τρώω άπειρες φορές. Βλέπω σειρές που έχω δει άπειρες φορές κι ενώ έχω να κάνω δουλειές βλέπω «Εγκλήματα».
Ονειρεύομαι…
Να ζω από τα θεατρικά που θα δημιουργώ με την ομάδα μου. Να συνεχίσω να δουλεύω παράλληλα ως ομοιοπαθητικός. Να βοηθήσω να γίνει η Αθήνα ένα μέρος όπου οι ανάπηροι θα έχουν πρόσβαση σε όλα και παντού. Να αποκτήσω κι έναν γιο και να παραμείνω ερωτευμένη.
Η πολιτική…
Είναι όμορφη και δύσκολη. Τους λυπάμαι λίγο τους πολιτικούς, είναι πάντα στο στόχαστρο. Δεν μου αρέσει που δεν μαθαίνουν τα λόγια τους απέξω, δεν έχουν θεατρική παιδεία. Εάν είναι να πεις ψέματα, ε πες τα καλά.