Αλλού λαλούν οι πετεινοί, αλλού οι… επενδύσεις

Λάβρος κατά της κυβέρνησης εμφανίστηκε την εβδομάδα που πέρασε ο πρόεδρος του ΣΕΒ

Θ. Φέσσας υποστηρίζοντας ότι δεν γίνονται επενδύσεις. Και αυτό όταν το 2018 οι άμεσες ξένες επενδύσεις σημείωσαν την υψηλότερη επίδοση της τελευταίας δεκαπενταετίας, φτάνοντας σχεδόν τα 4 δισ. ευρώ. Βεβαίως θα μπορούσε να αντιτείνει κανείς στον πρόεδρο του ΣΕΒ ότι με νεκρό τραπεζικό σύστημα και με το deflation (το ξεφούσκωμα της φούσκας της ελληνικής οικονομίας που οφειλόταν στην υπερδανειοδότηση) να αποτελεί τη βασική συνταγή των θεσμών –του ΔΝΤ συμπεριλαμβανομένου– το να ζητά κανείς αύξηση των επενδύσεων είναι ολίγον τι οξύμωρο (εκτός αν δεν θυμάμαι καλά και ο ΣΕΒ ήταν κατά των μνημονίων…). Διότι η πολιτική αυτή, με τη διακοπή της χρηματοδότησης της οικοδομής σχεδόν αμέσως με την εκδήλωση της κρίσης, σήμαινε σχεδόν μηδενισμό των επενδύσεων στον θεωρούμενο ως λοκομοτίβα της ελληνικής οικονομίας κλάδο. Και όμως… Και υψηλές για τα δεδομένα της εποχής επενδύσεις υπήρξαν την περίοδο 2015-19 αλλά και η οικοδομή πήρε μπρος, καθώς τελευταία σημειώνει υψηλές επιδόσεις. Στις επόμενες σελίδες αποδεικνύεται με στοιχεία ότι την τετραετία 2015-19 οι ιδιωτικές άμεσες επενδύσεις άγγιξαν τα 15 δισ. ευρώ. Αν σε αυτά τα κεφάλαια αθροιστούν αυτά του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων που χρηματοδότησαν κατά κύριο λόγο τις υποδομές –σε μεγάλη έκταση ολοκληρώθηκαν την περίοδο αυτή– καθώς και οι χρηματοδοτήσεις από τα πάσης φύσεως προγράμματα, τότε άνετα μπορεί να υποστηριχτεί ότι την τελευταία τετραετία οι επενδύσεις εν συνόλω κινήθηκαν σε επίπεδα υψηλότερα των 30 δισ. ευρώ. Εξέλιξη στην οποία οφείλεται και η πτώση της ανεργίας κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες μιας και οι πόρτες του δημοσίου σχεδόν μέχρι τα τέλη του 2018 ήταν κλειστές…