Περίπου αθώος, λίγο ένοχος, ελάχιστα πειστικός

Αναπάντητα ερωτήματα αφήνει η έκθεση Μιούλερ για το παράταιρο φλερτ Τραμπ – Πούτιν

Εν συντομία

Σε 448 σελίδες, ορισμένες από τις οποίες παραμένουν απόρρητες, ο ειδικός ανακριτής διστάζει να πάρει αποφάσεις και ρίχνει το μπαλάκι στο Κογκρέσο.

Γιατί ενδιαφέρει

Ταξίδι στο βασίλειο των παρασκηνίων.

Σε ένα αμφιλεγόμενο «ναι μεν αλλά» κατέληξε ύστερα από 22 μήνες η ομάδα του ειδικού εισαγγελέα Ρόμπερτ Μιούλερ στην έκθεσή της για την ανάμειξη ή μη της Ρωσίας στην προεκλογική εκστρατεία του 2016 και την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ ως 45ου προέδρου των ΗΠΑ.

Ο 74χρονος Μιούλερ, μια ζωή υπηρέτης των Ρεπουμπλικάνων, ο άνθρωπος τον οποίο ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους υιός διόρισε διευθυντή του FBI το 2001 αμέσως μετά την 11η Σεπτεμβρίου, κατέληξε σε ένα κείμενο 448 σελίδων, ορισμένες από τις οποίες παραμένουν απόρρητες. Ο Τραμπ περιγράφεται ως περίπου αθώος αλλά λίγο ένοχος και το μπαλάκι για τη δίωξή του περνάει στο Κογκρέσο. Η παραπομπή του (impeachment) είναι εντελώς απίθανη, αφενός γιατί οι Ρεπουμπλικάνοι ελέγχουν τη Γερουσία, αφετέρου γιατί οι Δημοκρατικοί θα διακινδυνεύσουν βαριά ήττα στις προεδρικές του 2020 αν συγκρουστούν μετωπικά με τη βαθιά Αμερική εξευτελίζοντας τον ακροδεξιό εκλεκτό της. Ο οποίος εμφανίστηκε «δικαιωμένος», με κακότεχνες ψηφιακές αφίσες τύπου «Game of Thrones», ελάχιστα πειστικός σε όσους βλέπουν πίσω από τον επικοινωνιακό γύρο του θριάμβου.

Υπήρξε ή όχι προεκλογικό φλερτ του νυν προέδρου με τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν; Η έκθεση Μιούλερ καταγράφει δεκάδες επαφές στελεχών της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ με Ρώσους. Επιβεβαιώνει την ωμή παρέμβαση της Μόσχας εναντίον της Χίλαρι Κλίντον. Μιλάει για μυστικές μπίζνες των επιχειρήσεων Τραμπ με ρωσικά ακίνητα. Αναγνωρίζει την προσδοκία του σημερινού προέδρου για καθοριστική βοήθεια από το Κρεμλίνο. Και «ψήνει» στη δικαστική πυρά δεκάδες πρώην συνεργάτες, μεγάλα ψάρια όπως ο λομπίστας των δικτατόρων Πολ Μάναφορτ και ο δικηγόρος για τις βρόμικες δουλειές Μάικλ Κόεν, ή και μικρά ψάρια, όπως ο ξιπασμένος «δικός μας» Τζορτζ Παπαδόπουλος.

Οταν όμως φτάνει στο διά ταύτα, ο συστημικός Μιούλερ σηκώνει τα χέρια ψηλά. «Δεν στοιχειοθετείται συνωμοσία» λέει, χωρίς να εξηγεί αν αποδείχτηκε ότι δεν συνωμότησε κανείς ή αν οι ενδείξεις περί συνωμοσίας που ο ίδιος συγκέντρωσε δεν είναι αρκετές.

Στο Κογκρέσο πέταξε το μπαλάκι για τη δίωξη του Αμερικανού προέδρου ο ειδικός εισαγγελέας

(με το «ναι μεν αλλά» στο οποίο καταλήγει), αλλά η παραπομπή του δείχνει εντελώς απίθανη