Μια αληθινή ληστεία
Το 2006 στην Αργεντινή εκτυλίχτηκε ένα πραγματικό colpo grosso
Το κόλπο του αιώνα (El robo del siglo) ✭✭✭
Περιπέτεια, αργεντίνικης παραγωγής 2020 (114΄)
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Αριέλ Γουινογκράδ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Γκιγέρμο Φρανσέγια, Διέγο Περέτι, Χουάν Αλάρι
What’s up, doc?
Σε μια απόπειρα να σχεδιάσει την τέλεια ληστεία μια χούφτα αντρών βάζει στόχο την τράπεζα μιας πλούσιας συνοικίας. Μέλη του ριψοκίνδυνου κόλπου είναι ένα σαΐνι των μαθηματικών που καπνίζει συνεχώς μπάφους («με βοηθάει να συγκεντρώνομαι»), ένας μικροκακοποιός που αναλαμβάνει τις διαπραγματεύσεις με τις αρχές όταν η συμμορία παγιδεύεται στην τράπεζα μαζί με 23 ομήρους, ο «γιατρός» που είναι ο συνδετικός κρίκος όλων και δύο ακόμη εκτελεστικά όργανα.
Η ετυμηγορία
«Ενας φιλόσοφος έλεγε ότι το ύψιστο ανθρώπινο αγαθό είναι να βρει κάποιος τον προορισμό του». Με αυτήν τη φράση ο ιθύνων νους της ληστείας, ο μοναχικός αντιήρωας του Διέγο Περέτι, ανακοινώνει την
απόφασή του να ληστέψει μια τράπεζα με τρόπο που «δεν θα χάσει κανείς τα λεφτά του, αφού η τράπεζα αποζημιώνει τους πελάτες της, και δεν θα χυθεί σταγόνα αίμα». Στην προϊστορία των heist movies ο αδύναμος κρίκος είναι η απουσία ρεαλιστικού πλαισίου. Από τις συνήθεις απιθανότητες έως τα σενάρια-ελβετικά τυριά, τα περισσότερα έργα που αφηγούνται μια ληστεία πάσχουν
σοβαρά στο κομμάτι της αληθοφάνειας. Στο «Κόλπο του αιώνα» ευτυχώς δεν ισχύει κάτι τέτοιο.
Το κατόρθωμα του κωμικού ως επί το πλείστον σκηνοθέτη Αριέλ Γουινογκράδ είναι πως μέσα από την εξωφρενική περιπέτεια των ηρώων αφηγείται μια πραγματική ιστορία με απόλυτα ρεαλιστικούς όρους. Ακόμη κι όταν κάποια στιγμή λες «αυτό δεν γίνεται» συνειδη
τοποιείς το ατόπημα της σκέψης σου με την υπενθύμιση «based on a true story». Σκεπτόμενο και διασκεδαστικό, ανατρεπτικό και τρυφερό, με πολιτική δήλωση αλλά και ανθρωποκεντρική ματιά, κάτι μας λέει ότι τούτο το απρόσμενα θελκτικό «Κόλπο του αιώνα» θα γίνει μια από τις επιτυχίες του φετινού καλοκαιριού, κορονοϊού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος.