Το «κατασκεύασμα» Ζαχαρή και «η εμπλοκή ροζ περιεχομένου»
Από την «προειδοποιητική βολή» στις εξόφθαλμα αντιφατικές και πρόχειρες προσεγγίσεις με την απόλυτη υιοθέτηση των ισχυρισμών των διωκομένων
Α «ντιδικαιική καρικατούρα» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το πόρισμα του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ευάγγελου Ζαχαρή με το οποίο παραγγέλθηκε η δίωξη της προϊσταμένης της Εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς Ελένης Τουλουπάκη. Αλματα λογικής και παραλόγου, αντιφατικές προσεγγίσεις, πλήρης υιοθέτηση των ισχυρισμών που διατύπωσαν διωκόμενοι πρωταγωνιστές του σκανδάλου, χωρίς καμία αναφορά σε εξόφθαλμα αντιφατικούς ισχυρισμούς τους, ακόμη και αναληθή στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου παραβλέπει ή αγνοεί στοιχειώδεις πτυχές της υπόθεσης. Αυτά αποτελούν μερικά από τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν το «κατασκεύασμα» του Ευ. Ζαχαρή.
Πολλά είναι τα ερωτήματα που ανακύπτουν από το πόρισμα Ζαχαρή, ειδικά αν το αντιπαραβάλει κανείς με το πόρισμα Σοφουλάκη. Ενα από αυτά είναι αν τελικώς ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, που για αρκετό χρονικό διάστημα φέρεται να απέχει από την έρευνα την οποία είχε αναλάβει από κοινού με τον Λάμπρο Σοφουλάκη, αφέθηκε νηφάλιος να ολοκληρώσει το εισαγγελικό του έργο ή λειτουργούσε υπό καθεστώς πίεσης με φόντο ένα μελανό σημείο που φέρει από το μακρινό παρελθόν. Ενα σημείο που τεχνηέντως ανασύρθηκε από το χρονοντούλαπο και έγινε δημοσίευμα μεσούσης της εισαγγελικής έρευνας από φιλοσαμαρική εφημερίδα.
Χτύπημα κάτω από τη ζώνη από φιλοσαμαρικό Μέσο
Στις 11 Νοεμβρίου 2019 η ιστοσελίδα iapopsi.gr, που απηχεί τις σαμαρικές απόψεις, αναδημοσιεύει ρεπορτάζ που είχε κυκλοφορήσει στην έντυπη έκδοση του ίδιου Μέσου με τίτλο: «Υπόθεση Novartis: Τι τρέχει με τον εισαγγελέα Ζαχαρή;». Το δημοσίευμα του συντάκτη με την κωδική ονομασία Α.Α. περνά από κόσκινο, όπως έχει άλλω
στε δικαίωμα και καθήκον, τους Ευ. Ζαχαρή και Λ. Σοφουλάκη καθώς και τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Δημήτρη Δασούλα, δίνοντας όμως την εντύπωση ότι ειδικά για τον Ζαχαρή αποτελεί και ένα είδος προειδοποιητικού μηνύματος.
Για τον Λ. Σοφουλάκη στηλιτεύεται η άποψη που φέρεται να είχε εκφράσει από τότε σε δικαστικούς κύκλους, λέγοντας: «Δεν βλέπω δόλο στις ενέργειες Τουλουπάκη. Μόνο δικονομικά παραπτώματα που διώκονται πειθαρχικά και όχι ποινικά». Ο συντάκτης Α.Α. επισημαίνει δε ότι η ανέλιξη του Λ. Σοφουλάκη ήταν κατακόρυφη, όπως επίσης ότι προήχθη σε αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου επί ημερών Δημήτρη Παπαγγελόπουλου και Μιχάλη Καλογήρου στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Παράλληλα, ο «κωδικοποιημένος» συντάκτης έθετε «πελώρια ερωτήματα» για τους λόγους που οδήγησαν τον Δ. Δασούλα να χρεώσει την «έρευνα ενός τόσο μεγάλου θέματος, όπως η υπόθεση Novartis, στον κ. Σοφουλάκη, ο οποίος κατείχε κατά τον χρόνο
της επιλογής του θέση εισαγγελέα Εφετών και όχι αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου». Μάλιστα, για τον Δ. Δασούλα, ο οποίος είχε αναλάβει προσωρινά διάδοχος της Ξένης Δημητρίου στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, περιλαμβανόταν στο δημοσίευμα και η καταγγελία του Ιωάννη Αγγελή περί διορισμού συγγενικού του προσώπου στη Γενική Γραμματεία Καταπολέμησης της Διαφθοράς.
«Αναζητείται με silver alert ο κ. Ζαχαρής»
Μετά τις τροχιοδεικτικές βολές στους προαναφερθέντες αντεισαγγελείς, την τιμητική του είχε ο αντεισαγγελέας Ζαχαρής, ο οποίος κατά το δημοσίευμα «αναζητείται με silver alert». Σύμφωνα με τον Α.Α., οι δικαστικοί συντάκτες της «Αποψης» αναζητούσαν τον Ευ. Ζαχαρή στον Αρειο Πάγο, όμως εκείνος απουσίαζε «λόγω μικρού προβλήματος υγείας για το οποίο ενδεχομένως να απαιτηθεί κάποια μικροεπέμβαση». «Η απουσία του κ. Ζαχαρή, συνδυαζόμενη με την
Επαρκείς ενδείξεις για την τέλεση έξι αδικημάτων από την Ελένη Τουλουπάκη εντοπίζει ο αντεισαγγελέας με το αντιδικαιικό πόρισμά του, το οποίο είναι πρόχειρο, ελλιπές και βρίθει ανακριβειών!
εκφρασθείσα άποψη του κ. Σοφουλάκη περί μη διαπίστωσης ποινικών ευθυνών στους εισαγγελείς διαφθοράς, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι αν τελικά απόσχει των καθηκόντων του λόγω υγείας ο κ. Ζαχαρής, το πόρισμα της έρευνας θα προσυπογράψει ΜΟΝΟ ο κ. Σοφουλάκης» σημειώνεται επί λέξει στο δημοσίευμα.
«Εμπλοκή ροζ περιεχομένου»
Τα παραπάνω στοιχεία που είχε συλλέξει ο Α.Α. τον οδήγησαν «σε μια έρευνα για το τι ακριβώς συμβαίνει στην υπόθεση αυτή». Συγκεκριμένα στο δημοσίευμα παρατίθενται τα εξής: «Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Ζαχαρής έχει εκδηλώσει τη θέση του να απόσχει από την έρευνα για τη Novartis με τη δικαιολογία κάποιου προβλήματος υγείας. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι “κάποιοι” του συνέστησαν να απόσχει από την έρευνα, θυμίζοντάς του κάποια πειθαρχική εμπλοκή του προ 20ετίας, εμπλοκή ροζ περιεχομένου για την οποία ο
εν λόγω εισαγγελέας ετέθη τότε σε αργία και με απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου, με ψήφους 8-7, δεν τιμωρήθηκε με την ποινή της απόταξης. Δηλαδή, με λίγα λόγια, του συνέστησαν να απόσχει από τη συγκεκριμένη έρευνα για να μη φιγουράρει στα πρωτοσέλιδα ΣΥΡΙΖΑϊκών εντύπων με οκτάστηλα ρεπορτάζ. Βεβαίως, μέχρι σήμερα δεν έχουν αποσαφηνιστεί πλήρως οι προθέσεις του κ. Ζαχαρή για το τι πρόκειται να πράξει».
Με δεδομένο ότι ο Ευ. Ζαχαρής κατέθεσε το πόρισμά του χωρίς να προηγηθούν «πρωτοσέλιδα ΣΥΡΙΖΑϊκών εντύπων με οκτάστηλα ρεπορτάζ», ευλόγως εγείρονται τα ερωτήματα: αφού ο Α.Α. και οι δικαστικοί συντάκτες της «Αποψης» δεν εντόπισαν τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, πώς πληροφορήθηκαν το ενδεχόμενο εκβιασμού του; Το ομολόγησαν στελέχη του… ΣΥΡΙΖΑ στο φιλοσαμαρικό Μέσο; Ποιοι έκαναν τις συστάσεις και τις νουθεσίες στον Ευ. Ζαχαρή; Ποιος τελικά θύμισε στον αντεισαγγελέα την «εμπλοκή ροζ περιεχομένου»;
Ενα από τα εγειρόμενα ερωτήματα είναι αν ο Ζαχαρής βρισκόταν υπό καθεστώς πίεσης για κάποιο μελανό σημείο του παρελθόντος του το διάστημα που απείχε της έρευνας που διεξήγε από κοινού με τον Λ. Σοφουλάκη
Το «κατασκεύασμα» για τις διώξεις Τουλουπάκη
Ο Ευ. Ζαχαρής εντοπίζει επαρκείς ενδείξεις για τέλεση έξι αδικημάτων από την Ελένη Τουλουπάκη. Πρόκειται για:
01
Κατάχρηση εξουσίας σε βαθμό κακουργήματος 02
Κατάχρηση εξουσίας σε βαθμό πλημμελήματος 03
Παράβαση καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση 04
Ψευδή βεβαίωση κατ’ εξακολούθηση
05
Παραβίαση υπηρεσιακού απορρήτου
06
Παραβίαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Το επίμαχο πόρισμα όμως, εκτός από πρόχειρο και ελλιπές, βρίθει και ανακριβειών:
Πρώτον, ο Ευ. Ζαχαρής δεν έχει αποσαφηνίσει, για να μην πούμε ότι δεν έχει καν καταλάβει, ότι η ανακρίτρια διαφθοράς Ηλιάνα Ζαμανίκα συνέταξε αναφορά κατά της Ελένης Ράικου κατηγορώντας τη για απόκρυψη εγγράφων σε σχέση με δικογραφία εξοπλιστικών με πρωταγωνιστές τους Λιακουνάκο – Παπαντωνίου και όχι για το σκάνδαλο Novartis. Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου σημειώνει χαρακτηριστικά στο πόρισμά του: «Είναι άλλωστε γνωστή η διαφωνία μεταξύ της πρώην εισαγγελέα Διαφθοράς Ελένης Ράικου και της ανακρίτριας διαφθοράς Ηλιάνας Ζαμανίκα, όταν η τελευταία κατηγόρησε την πρώτη ότι δεν της αποστέλλει κρίσιμα έγγραφα που κατείχε, έχοντα σχέση με την υπ’ αυτής έρευνα της υπόθεσης Novartis στο στάδιο της κύριας ανάκρισης». Βέβαια, η σύγχυση του Ευ. Ζαχαρή είναι το αθώο σενάριο γιατί περίοπτη θέση στο πόρισμα του αντεισαγγελέα έχει και το Documento, το οποίο αποκάλυψε την αναφορά Ζαμανίκα, με την Ελένη Ράικου να παραιτείται από τη θέση της προϊσταμένης της Εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς λίγα εικοσιτετράωρα μετά το δημοσίευμα.
Δεύτερον, εντύπωση προκαλεί ότι ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου κρίνει πως τα προαναφερθέντα αδικήματα τελέστηκαν κατ’ αποκλειστικότητα από την Ελένη Τουλουπάκη, καθώς –κατά το πόρισμά του– δεν υπάρχουν ενδείξεις τέλεσης αδικημάτων από τους επίκουρους εισαγγελείς κατά της διαφθοράς Χρήστο Ντζούρα και Στέλιο Μανώλη. «Η υπηρεσία τους ήταν αποκλειστικά επικουρική και διόλου πρωταρχική ή αποφασιστική» σημειώνεται στο πόρισμα. Βέβαια πολλές εισαγγελικές πράξεις έγιναν χωρίς την παρουσία της Ελένης Τουλουπάκη, γεγονός που δεν συνάδει με την κρίση του αντεισαγγελέα. Επίσης δεν υπάρχει στο πόρισμα σχεδόν καμία αναφορά στις ανωμοτί εξηγήσεις των δύο εισαγγελέων, οι οποίοι χειρίστηκαν από κοινού με την προϊσταμένη τους το δαιδαλώδες σκάνδαλο Novartis. Πώς είναι δυνατόν να παραβλέπει τόσο σημαντικά στοιχεία από το πόρισμά του; Και πώς είναι δυνατόν να θεωρεί αντιδικονομικές πράξεις που υπογράφουν οι επίκουροι, αλλά αντί να τους μέμφεται να εμφανίζει τους δύο εισαγγελείς υποχείρια της κ. Τουλουπάκη;
Τρίτον, ο Ευ. Ζαχαρής ισχυρίζεται στο πόρισμά του ότι τα στοιχεία
που οδήγησαν στον σχηματισμό της δικογραφίας κατά των δέκα πολιτικών προσώπων είναι «κατασκευασμένα και ψευδή». Κατηγορεί την Ελένη Τουλουπάκη ότι αδιαφόρησε για τα στοιχεία που αφορούσαν γιατρούς και παρόχους ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης επειδή εστίασε στην αναζήτηση επιβαρυντικών στοιχείων για τα πολιτικά πρόσωπα, αγνοώντας όλες τις δικονομικές ενέργειες που έχουν γίνει ακριβώς για τον ρόλο των γιατρών στο σκάνδαλο. Επ’ αυτού, αποκλείει την περίπτωση άγνοιας ή αμέλειας της προϊσταμένης της Εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς, προσάπτοντάς της δόλο. Υιοθετεί άκριτα τους ισχυρισμούς των Κωνσταντίνου Φρουζή, Νίκου Μανιαδάκη και Νίκου Μανία περί πιέσεων από την κ. Τουλουπάκη, ενώ σε διάφορα σημεία του πορίσματος αναπαράγει σχεδόν αυτούσια τα επιχειρήματα που αναπαράγει μονίμως και αδιαλείπτως ο Αντώνης Σαμαράς, όπως το αμίμητο περί άλλης γραμματοσειράς στις καταθέσεις των προστατευόμενων μαρτύρων. Μπροστά λοιπόν σε όλες αυτές τις κατηγορίες ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου δεν μπαίνει καν στον κόπο να κάνει την αντιπαραβολή με τις εξηγήσεις της Ελένης Τουλουπάκη για να τις καταρρίψει.
Τέταρτον, και κυριότερο, ο αντεισαγγελέας συμπεραίνει ότι «δεν συνέτρεχαν οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για να τεθούν οι μάρτυρες υπό προστασία με τη μορφή της ανωνυμίας» καθώς το συγκεκριμένο καθεστώς αφορά «κυρίως και προεχόντως υποθέσεις τρομοκρατίας και υποκόσμου». Δηλαδή, κατά τον Ευ. Ζαχαρή η ζωή των προστατευόμενων μαρτύρων δεν βρισκόταν ή δεν βρίσκεται σε κίνδυνο παρά τις δημόσιες απειλές αναφερόμενων πολιτικών προσώπων στη δικογραφία του σκανδάλου περί επικείμενης ανασκολόπισης και γδαρσίματος. Επιπλέον διαπιστώνει ότι οι «Μάξιμος Σαράφης» και «Αικατερίνη Κελέση» έχουν καταθέσει πολλάκις στις αρμόδιες αρχές των ΗΠΑ «με διαφαινόμενη στόχευση εξυπηρέτηση ιδιοτελών σκοπών» αλλά και με σκοπό την είσπραξη «σοβαρής χρηματικής αποζημιώσεως». Για το συγκεκριμένο ζήτημα ο Λ. Σοφουλάκης έχει εκ διαμέτρου αντίθετη άποψη. Παρά ταύτα, πώς είναι τόσο σίγουρος ο Ευ. Ζαχαρής; Ταυτόχρονα στηλιτεύει το γεγονός ότι οι εν λόγω μάρτυρες απευθύνθηκαν πρώτα στις αμερικανικές αρχές και μετέπειτα σε αυτές «της πατρίδας τους», γεγονός που σύμφωνα με το σκεπτικό του αποτελεί απόδειξη ότι δεν ενδιαφέρονταν οι προστατευόμενοι μάρτυρες για την αλήθεια.
Να σημειωθεί δε ότι, αφού κάνει την παραδοχή ότι οι «Σαράφης» και «Κελέση» σκαναρίστηκαν από το FBI, τους αποκαλεί «ψευδομάρτυρες» που κατέθεταν συντονισμένα και καθ’ υπαγόρευση, ενώ αποκαλεί τις μαρτυρίες τους «δικονομικά ανυπόστατες». Τέλος, ενώ ψέγει την Ελένη Τουλουπάκη για το γεγονός ότι δεν διαβίβασε αμελλητί τη δικογραφία με τις καταθέσεις των «ψευδομαρτύρων», σε άλλα σημεία επικαλείται λεγόμενά τους για να καταδείξει ότι, λόγου χάρη, κακώς εντάχθηκε σε καθεστώς προστασίας ο Ν. Μανιαδάκης.