Γιάννης Μαντζουράνης
Δικηγόρος, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία
Το τέλος των εργασιών της ειδικής προκαταρκτικής επιτροπής είναι χωρίς εκπλήξεις και δεν ξεφεύγει ούτε κατά κεραία από την πεπατημένη. Τα προαναγγελθέντα από υπουργούς και στελέχη της ΝΔ, ω του θαύματος, επαληθεύτηκαν. Για άλλη μια φορά αποδεικνύονται οι εμφανείς αδυναμίες και ελλείψεις του συστήματος διερεύνησης εγκλημάτων υπουργών. Η ανάθεση της άσκησης ποινικής δίωξης σε περιπτώσεις υπουργικών εγκλημάτων στη Βουλή δεν διασφαλίζει την αμεροληψία και την αντικειμενικότητα που απαιτούνται κατά την απονομή της δικαιοσύνης. Και αυτό γιατί κρίνοντες και κρινόμενοι είναι πάντοτε πολιτικοί αντίπαλοι, αν όχι και εχθροί, με αναπόδραστη συνέπεια σε αυτές τις περιπτώσεις να υπερισχύουν οι εκάστοτε πολιτικές σκοπιμότητες αντί των δικαιικών κριτηρίων και έτσι να υπονομεύονται η ευθυδικία και η νομιμότητα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως αναδεικνύεται και ένας μείζων κίνδυνος για τη συνταγματικώς κατοχυρωμένη ελευθεροτυπία και τους όρους άσκησης του δημοσιογραφικού επαγγέλματος, ιδίως ενόψει της επιχειρούμενης ποινικής εμπλοκής δημοσιογράφων με μοναδικό στοιχείο τη συσχέτιση του χρόνου δημοσίευσης άρθρου ή ρεπορτάζ και του χρόνου διεξαγωγής εισαγγελικών και δικαστικών ενεργειών· λες και η αποκαλυπτική δημοσιογραφία και τα καταγγελτικά δημοσιεύματα δεν δικαιολογούνται από τις ερευνητικές ικανότητες ενός δημοσιογράφου, αλλά οπωσδήποτε οφείλονται σε υποδείξεις κρατικών λειτουργών ή πολιτικών στελεχών. Πέραν όλων των προαναφερθέντων όμως, στην περίπτωση του Κώστα Βαξεβάνη αποκαλύπτεται ακόμη μια πικρή αλήθεια για τις κυρίαρχες στο ελληνικό πολιτικό σύστημα δυνάμεις της παλαιάς και νέας Δεξιάς που δεν λησμονούν εχθρούς και φίλους. Τους μεν πρώτους ταλαιπωρούν και παιδεύουν, τους δε δεύτερους ανταμείβουν αδρότατα και επιβραβεύουν με κάθε μέσο και τρόπο. Η επιχείρηση ποινικής εμπλοκής του Κώστα Βαξεβάνη αποτελεί το αποκορύφωμα μιας απηνούς δίωξης με μεθοδεύσεις δικαστικών διαδικασιών, στοχευμένες έρευνες διοικητικών μηχανισμών και οικονομικές κυρώσεις, με αποκλεισμό από την πρόσφατη κρατική ενίσχυση και τη διαφήμιση φορέων του κράτους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.