Γιάννης Απατσίδης
Δικηγόρος
Οι συντάξαντες το πόρισμα της πλειοψηφίας αρνήθηκαν να καλέσουν ως μάρτυρα τον δημοσιογράφο Κώστα Βαξεβάνη. Τελούσαν προφανώς σε γνώση, ήδη από την εκπεφρασμένη άρνησή τους να τον εξετάσουν, ότι θα κατέληγαν στο ζητούμενο από εκείνους αποτέλεσμα, δηλαδή τον κίνδυνο εκθέσεώς του σε δίωξη για ανύπαρκτα αδικήματα, διά της εφαρμογής του άρθρου 38 ΚΠΔ, με την ενημέρωση της eισαγγελίας. Μια τέτοια ενέργεια όμως πρέπει να περιέχει όλα τα στοιχεία που υπάρχουν και αφορούν την αξιόποινη πράξη που φέρεται ότι τελέστηκε και τις αποδείξεις. Αυτά τα στοιχεία όμως ελλείπουν παντελώς από το πόρισμα της πλειοψηφίας, αφού δεν περιγράφεται καμία αξιόποινη πράξη του δημοσιογράφου ούτε παρατίθενται αποδείξεις που να συνηγορούν έστω σε ελάχιστες ενδείξεις τέλεσης οιουδήποτε αδικήματος, τις οποίες μάλιστα δεν «είδαν» ούτε σε εξόφθαλμα ύποπτες καταθέσεις εξετασθέντων μαρτύρων. Ο όρος δε που χρησιμοποιείται περί «σκευωρίας» προσιδιάζει σε λογοτεχνικό δοκίμιο, ιδιαίτερα κακότεχνου ύφους και αισθητικής, και ουχί σε νομικό κείμενο που να δικαιολογεί τη διενέργεια έρευνας σε βάρος του συγκεκριμένου δημοσιογράφου απλώς για τη σπίλωσή του. Η ενσυνείδητη έκθεση ενός πολίτη σε κίνδυνο δίωξης, και μάλιστα από προανακριτική επιτροπή της Βουλής, ενδεχομένως υποστασιοποιεί τα αδικήματα της απόπειρας κατάχρησης εξουσίας και παράβασης καθήκοντος. Η συγκεκριμένη εξέλιξη σε συνδυασμό με την πρωτοφανή, ανεπίτρεπτη διαδικαστικά και αντιφατική ποινική δίωξη που ασκήθηκε σε βάρος της εισαγγελέα καταπολέμησης εγκλημάτων διαφθοράς, καταδεικνύει έλλειψη στοιχειωδών εγγυήσεων ενός κράτους δικαίου και εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης για τη δίωξη κυβερνητικά στοχοποιημένων πολιτών και δημόσιων λειτουργών όχι μόνο ως αντίποινα αλλά και ως μοχλό μπλοκαρίσματος της διεξαγόμενης έρευνας πράξεων διαφθοράς κρατικών αξιωματούχων. Οι διαδικασίες αυτές ανοίγουν την κερκόπορτα για τη φίμωση και εξόντωση δικαστικών λειτουργών και δημοσιογράφων και δυστυχώς προβλέπω ότι θα εφαρμοστούν και σε άλλες «ενοχλητικές» υποθέσεις όσο η ηγεσία της Δικαιοσύνης δεν αποφασίσει επιτέλους να βάλει φραγμούς σε μεθόδους παρακράτους και παραδικονομίας.