Αγγελος Μενδρινός

Δημοσιογράφος

Στο ποδόσφαιρο ο κακός διαιτητής, αυτός που φοβάται ότι θα χάσει τον έλεγχο ενός κρίσιμου αγώνα, «φορτώνει» τους πιο… ζωηρούς παίκτες των δύο ομάδων με κάρτες. Με αυτό τον τρόπο τούς κρατά «ομήρους». Ξέρουν και οι ίδιοι ότι με την παραμικρή αφορμή θα φύγουν από το γήπεδο. Αντίθετα ο στημένος διαιτητής δεν αρκείται μόνο στο να μοιράζει κάρτες στους παίκτες της ομάδας που έχει εκ των προτέρων καταδικάσει. Οταν η δική του ομάδα δεν… τραβά προσπαθεί και με άλλους τρόπους να τη… σπρώξει προς τη νίκη. Της δίνει ανύπαρκτα φάουλ, τη σπρώχνει με τον τρόπο του προς την αντίπαλη περιοχή. Και όταν πάλι δεν γίνει τίποτε, καταφεύγει στην έσχατη λύση. Δίνει ένα, δύο, τρία, όσα πέναλτι χρειαστούν για να έρθει το πολυπόθητο αποτέλεσμα. Κάπως έτσι γίνεται και στην πολιτική ζωή. Στις μέρες μας δεν χρειάζεται να είναι κάποιος απατεώνας, να έχει κάνει κάτι το επιλήψιμο. Αρκεί να είναι υπό κατηγορία. Ομηρος δηλαδή. Τα άλλα τα αναλαμβάνουν τα τρολ και οι γραφίδες που δεν σιτίζονται από τα Μέσα όπου εργάζονται αλλά από τα γραφεία Τύπου των δημόσιων οργανισμών, φανερά ή κρυφά. Ο Βαξεβάνης και ο κάθε Βαξεβάνης δεν χρειάζεται να έχουν κάνει κάτι παράνομο. Χρειάζεται να είναι απλώς υπό κατηγορία για να μπορεί το «γκουβέρνο», όπως έλεγε κι ένας δάσκαλος της δημοσιογραφίας, να απαντά στις αποκαλύψεις του. Χρειάζεται μια κατηγορία ψεύτικη, αναπόδεικτη, αρκεί να υπάρχει για να απαντούν: «Δεν μιλάμε με κατηγορούμενους».

Στην προκειμένη περίπτωση ο διαιτητής κοντεύει να πάθει…

εγκεφαλικό. Μοιράζει κάρτες, κόβει τις διαφημίσεις, όχι μόνο τις κρατικές αλλά και τις ιδιωτικές, επιβάλλει οικονομικό αποκλεισμό, αλλά η ομάδα που στηρίζει γκολ δεν βάζει. Μόνο αυτογκόλ. Τι να κάνει ο άνθρωπος; Να σπρώξει μόνος την μπάλα στα δίχτυα; Θα γίνει και αυτό αν χρειαστεί. Εδώ μοιράσαμε κάτι χιλιάδες ευρώ σε κανάλια και ραδιόφωνα που έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους και σε σάιτ-φαντάσματα, σε ένα –ή περισσότερα– πέναλτι θα… κολλήσουμε;

Θέλω να πιστεύω ότι όπως στο ποδόσφαιρο έτσι και στην πολιτική ο κόσμος καταλαβαίνει πότε το παιχνίδι είναι… στημένο. Στο κάτω κάτω, όπως λένε σε αυτές τις περιπτώσεις, η αλήθεια είναι σαν το λάδι στο νερό. Ο,τι και να γίνει, κάποια στιγμή ανεβαίνει στην επιφάνεια. Νόμος…