Πλουτισμός με απευθείας αναθέσεις

Δισεκατομμύρια λίρες από την κυβέρνηση με πρόσχημα την πανδημία σε εταιρείες γνωστών χωρίς διαγωνισμούς και διαφάνεια

Εν συντομία

Ερευνες κοινής γνώμης που αφορούσαν (και) το Brexit, προστατευτικός εξοπλισμός που δεν έχει παραδοθεί μέχρι σήμερα (!) και άγνωστες στο ευρύ κοινό εταιρείες συνθέτουν το πολλαπλό σκάνδαλο των αναθέσεων που έγιναν με τη διαδικασία του κατεπείγοντος από την κυβέρνηση Τζόνσον.

Γιατί ενδιαφέρει

Αμαρτίες νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων.

Τι δουλειά έχουν έρευνες κοινής γνώμης που αφορούν την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ενωση να αναθέτονται χωρίς διαγωνισμό με το πρόσχημα της πανδημίας; Πώς δικαιολογείται το κατεπείγον σε μια απευθείας ανάθεση για την παραγγελία προστατευτικού εξοπλισμού όταν μέχρι σήμερα δεν έχει παραδοθεί ούτε ένα τεμάχιο; Τελικά πόση αδιαφάνεια μπορεί να δικαιολογήσει η Covid-19;

Πολλαπλό σκάνδαλο με αναθέσεις

σε άγνωστες εν πολλοίς εταιρείες… γνωστών όμως της βρετανικής κυβέρνησης βαραίνει την Ντάουνιγκ Στριτ και τον πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον. Η πιο πρόσφατη αποκάλυψη αφορά συμβόλαιο ύψους 840.000 λιρών (921.000 ευρώ) σε εταιρεία παλιών συνεργατών του Μάικλ Γκόουβ, νυν επικεφαλής του πρωθυπουργικού γραφείου, και του Ντόμινικ Κάμινγκς, στενού συμβούλου του ίδιου του πρωθυπουργού, για την πραγματοποίηση ερευνών που αφορούσαν την καμπάνια ενημέρωσης του κοινού για την Covid-19.

Ερευνες για το Brexit με πρόφαση την πανδημία

Το βασικό πρόβλημα με τη συγκεκριμένη απευθείας ανάθεση είναι ότι οι δύο από τις τέσσερις συνολικά έρευνες κοινής γνώμης έφεραν τον τίτλο «Gov Comms EU Exit Prog», που παραπέμπει σε «επικοινωνιακές καμπάνιες της κυβέρνησης για την έξοδο από την ΕΕ». Με άλλα λόγια στο Brexit.

Παρότι η ανάθεση στην εταιρεία Public First των Τζέιμς Φρέιν και Ρέιτσελ Γουλφ φέρεται να έγινε στις 3 Μαρτίου, η δημοσιοποίησή

της έγινε με καθυστέρηση μόλις… δύο μηνών στις 5 Ιουνίου.

Εντύπωση κάνει το γεγονός ότι η πρώτη έρευνα που αφορά την πανδημία δεν διενεργήθηκε νωρίτερα από τις 27 Μαΐου. Προκύπτει επομένως το εύλογο ερώτημα: πώς δικαιολογεί η κυβέρνηση Τζόνσον την απουσία διαγωνισμού κάνοντας έκκληση στη διαδικασία του κατεπείγοντος, όταν το σχετικό με την πανδημία έργο έγινε δυόμισι μήνες μετά; Εύκολα. Ισχυριζόμενη κατόπιν ανάλογης «επιχειρηματολογίας» από τους εκπροσώπους της Public First ότι όταν έλεγε «EU Exit Comms» εννοούσε στην πραγματικότητα την Covid-19.

Παραγγελίες και… σε εξωτικές εταιρείες

Οι αδιαφανείς αναθέσεις κατ’ εντολή του πρωθυπουργικού γραφείου δεν τελειώνουν εκεί. Σύμφωνα με τη μη κυβερνητική οργάνωση The Good Law Project, στις 13 Απριλίου η κυβέρνηση Τζόνσον ανέθεσε και πάλι χωρίς διαγωνισμό συμβόλαιο τουλάχιστον 32 εκατ. λιρών (οι πρώτες κυβερνητικές πληροφορίες έκαναν λόγο για 108 εκατ. λίρες) στην εταιρεία απεντομώσεων PestFix για την παραγγελία χειρουργικών ρομπών από την Κίνα.

Τρία τα τινά. Πρώτον, από τη στιγμή που η εν λόγω εταιρεία δεν παράγει προστατευτικό εξοπλισμό, γιατί η κυβέρνηση να βάλει μεσάζοντα για να υποβάλει μια παραγγελία στο εξωτερικό που θα μπορούσε να γίνει απευθείας από αυτήν;

Δεύτερον, κατά παράβαση του ισχύοντος κανονισμού που ορίζει ότι σε περίπτωση που η κυβέρνηση προχωρά –εκτάκτως– σε προπληρωμές, αυτές δεν θα πρέπει να ξεπερνούν το 25% του συνολικού κόστους, στην περίπτωση της PestFix η προπληρωμή άγγιξε το 75% του κόστους.

Τρίτον και σημαντικότερο. Μέχρι σήμερα ούτε ένα τεμάχιο από τον πολύτιμο προστατευτικό εξοπλισμό δεν έχει παραδοθεί στα νοσοκομεία παρά το γεγονός ότι γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό που μάχονται στην πρώτη γραμμή της πανδημίας έχουν χάσει τη ζωή τους εξαιτίας των ανεπαρκών αποθεμάτων.

Οι λοιπές αμαρτωλές περιπτώσεις αφορούν εταιρεία με καθαρά στοιχεία ενεργητικού 623 λιρών που κέρδισε συμβόλαιο 18 εκατ. λιρών για την παροχή μασκών προστασίας, έναν χονδρέμπορα ζαχαρωτών που πήρε συμβόλαιο 100 εκατ. λιρών επίσης για την παροχή υγειονομικού υλικού και μια εταιρεία με έδρα τον Μαυρίκιο που ειδικεύεται στις εξωχώριες ιδιοκτησίες, στην οποία και πάλι ανατέθηκε η παροχή προστατευτικού ρουχισμού.

Το παραπάνω πολλαπλό σκάνδαλο αναθέσεων, το οποίο μέχρι στιγμής δεν έχει λάβει τη δημοσιότητα που του αξίζει, θυμίζει έντονα τα καθ’ ημάς: την υπόθεση «σκόιλ ελικικού» με τα vouchers για την κατάρτιση των επιστημόνων, τις σκανδαλώδεις υπερκοστολογήσεις για την προμήθεια υγειονομικού υλικού αλλά και την αδιαφανή χρηματοδότηση των ΜΜΕ, πλην Documento, για τις καμπάνιες «Μένουμε σπίτι» και «Μένουμε ασφαλείς».

Προστατευτικό υλικό που δεν παραδόθηκε ποτέ, έργα πολλών εκατομμυρίων σε μικρές, ανύπαρκτες ή εξωχώριες εταιρείες είναι η νεοφιλελεύθερη συνταγή και στη Βρετανία