Η Δεξιά και το ξεπούλημα των λιμανιών
Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πίσω από τη σκανδαλολογία, τις επικοινωνιακές φιέστες και τα πληρωμένα αδρά ρεπορτάζ θεοποίησης του πρωθυπουργού η ΝΔ συνεχίζει ακάθεκτη να κάνει τη δουλειά της: εξυπηρετεί οικεία συμφέροντα και εφαρμόζει απoδιαρθρωτικές πολιτικές.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, μέσα στο καλοκαίρι και την ώρα που η χώρα βιώνει μια πρωτοφανή κρίση λόγω πανδημίας, με δυσοίωνες προβλέψεις για την ανάπτυξη και το ΑΕΠ από το φθινόπωρο και μετά, η κυβέρνηση επέλεξε να βγάλει στο σφυρί δύο από τα μεγαλύτερα και με υψηλή γεωστρατηγική σημασία περιφερειακά λιμάνια της χώρας, αυτά της Ηγουμενίτσας και της Αλεξανδρούπολης.
Ηδη από τους πρώτους κιόλας μήνες της θητείας της η νέα κυβέρνηση άρχισε να ξηλώνει το πουλόβερ του δημόσιου χαρακτήρα των οργανισμών λιμένων (ΟΛ) και να στραγγαλίζει τη δυνατότητά τους για έργα ανάπτυξης στις τοπικές κοινωνίες, οδηγώντας τους σε μια μη βιώσιμη φάση: αφαίμαξαν περίπου 50 εκατ. ευρώ πόρους από τα αποθεματικά των δέκα περιφερειακών λιμανιών, προσέλαβαν στρατιές εξωτερικών συμβούλων τύπου golden boys, που με παχυλά ποσά θα προχωρούσαν σε μελέτες «αξιολόγησης» για την αξιοποίηση των λιμανιών, απαγόρευσαν στις τοπικές κοινωνίες να έχουν οποιονδήποτε λόγο στη διαδικασία.
Τέλος, με πρόσχημα την προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων κατέστησαν ανενεργή την υποχρέωση του όποιου ιδιώτη να επιστρέφει στον ΟΛ ακόμη και πάνω από το 5% ετησίως των κερδών του υπό τη μορφή αντισταθμιστικού/ανταποδοτικού τέλους, προϋπόθεση που είχε θεσπίσει το 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ και λειτουργούσε ως δικλίδα ασφαλείας ώστε να μην οδηγηθούν οι οργανισμοί λιμένων στη χρεοκοπία. Ξέχασε, φαίνεται, η ΝΔ το ίδιο της το παρελθόν, όταν κατά την παραχώρηση του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων στη ΣΕΠ (Cosco) ο δημόσιος τότε ΟΛΠ εισέπραττε το 24,5% των ενοποιημένων εσόδων της ΣΕΠ, καθώς και ετήσιο σταθερό αντάλλαγμα, χωρίς να κινδυνεύσει ποτέ η βιωσιμότητα της επένδυσης της Cosco.
Αν και δεν επαναλαμβάνεται συχνά τελευταία από τα «εφησυχασμένα» ΜΜΕ της λίστας Πέτσα, η χώρα εντούτοις βγήκε από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018. Τότε πολλοί από εμάς είχαμε πιστέψει ότι οι εποχές που εντάσσονταν οι πωλήσεις των λιμανιών (όπως έγινε στην περίπτωση των ΟΛΠ και ΟΛΘ) στα προαπαιτούμενα για την επόμενη δόση ρευστότητας είχαν παρέλθει. Οι λάτρεις όμως των deals και των χαμηλών τιμών πώλησης δημόσιας περιουσίας επέστρεψαν σαν άλλοι Μωυσήδες βγάζοντας στο σφυρί τα λιμάνια, με μια διαδικασία που στηρίζεται στις προτιμήσεις των ιδιωτών και όχι στις πραγματικές ανάγκες των λιμανιών αλλά και της εθνικής οικονομίας για επενδύσεις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σε όλη τη διάρκεια της θητείας του υπερασπίστηκε τον κομβικό ρόλο των ΟΛ, επιτάχυνε κάθε διοικητική και νομοθετική διαδικασία που άνοιγε τον δρόμο για την απόδοση χώρων της χερσαίας ζώνης λιμένων στους δήμους και στις τοπικές κοινωνίες, ενώ, ακόμη και στις περιπτώσεις του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, που του επιβλήθηκε η πώληση της πλειοψηφίας των μετοχών, διασφάλισε τις εργασιακές σχέσεις και έβαλε φρένο σε περαιτέρω επενδύσεις που θα έπνιγαν λόγω ανταγωνισμού τοπικές επιχειρήσεις και δραστηριότητες (π.χ. μη έγκριση ναυπηγείου Cosco στον Πειραιά). Τέλος, κατοχύρωσε τον δημόσιο χαρακτήρα των οργανισμών λιμένα και με τον ν. 4597/2019 τους έδωσε τη δυνατότητα να προχωρούν σε υποπαραχωρήσεις δραστηριοτήτων, ρύθμιση που εξασφάλιζε καλύτερο επίπεδο επενδύσεων, μια και θα προσέλκυε εξειδικευμένες εταιρείες ανάλογα με το αντικείμενο, ενώ παράλληλα έκανε πράξη την πραγματική βιώσιμη ανάπτυξη για τις τοπικές κοινωνίες..
Η πώληση των λιμανιών της Αλεξανδρούπολης και Ηγουμενίτσας ήταν ένα στημένο σκηνικό προαναγγελθέντος θανάτου. Η Δεξιά της διαπλοκής, της διασπάθισης δημόσιου χρήματος, της εκποίησης ακόμη και των «ασημικών», του αποπροσανατολισμού, της βίας, του ψέματος και της ανευθυνότητας είναι εδώ: business as usual. Οι τοπικές κοινωνίες και ο λαός όμως θα έχουν τον τελευταίο λόγο.