Πρώτη πόρτα δεξιά
Εναν μόλις χρόνο μετά την ολική επαναφορά των ιδιοκτητών της Βαστίλης στα προπύργιά τους η οργουελική Ελλάδα της «αριστείας» φωνάζει βροντερά «παρούσα». Βαλλόμαστε από παντού σε έναν ολομέτωπο και ασύμμετρο πόλεμο εξυπηρέτησης συμφερόντων, εκτόξευσης των ανισοτήτων, διασπάθισης του δημόσιου ταμείου, ξεπουλήματος των δημόσιων αγαθών, εγκαθίδρυσης χουντικού μηχανισμού ελέγχου των κοινωνικών αντιδράσεων, αρχειοθέτησης υποθέσεων πολιτικών που κατηγορούνται ή ελέγχονται για κακουργηματικές πράξεις διαφθοράς, στοχοποίησης και εξόντωσης των πολιτικών αντιπάλων τους και όλα αυτά με ασύμμετρη χρήση βλακείας, απύθμενης βλακείας που καίει τη motherboard κάθε εγκεφάλου που διαθέτει κοινό νου.
Επειδή όπως έλεγε ο Ανρί ντε Ζουβενέλ: «Μια κοινωνία προβάτων θα βγάλει αναπόφευκτα κάποια στιγμή μια κυβέρνηση λύκων» ή το ανάλογο κατά τον Μοντεσκιέ: «Η τυραννία ενός ηγεμόνα σε μια ολιγαρχία δεν είναι τόσο επικίνδυνη για το κοινό καλό όσο η απάθεια των πολιτών σε μια δημοκρατία», ο ένας χρόνος διακυβέρνησης του Κυριάκου (πρώτη πόρτα δεξιά) θυμίζει αναφανδόν ετήσιο μνημόσυνο.
Από τα πιο πρόσφατα αξιοσημείωτα:
• Σε επίσκεψη στην Κέρκυρα κυβερνητικού κλιμακίου υπό τον πρωθυπουργό για την έναρξη των εργασιών στο παρθένο δάσος του Ερημίτη, όπου πρόκειται να αναπτυχθεί το τουριστικό θέρετρο «Kassiopi project» («καλωσήρθε το δολάριο» της NCH Capital), ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να κατευνάσει τις αντιδράσεις της αυτοδιοίκησης, των τοπικών φορέων και των κατοίκων του νησιού έκανε την εξής απίθανη δήλωση: «Η εναλλακτική ποια θα είναι; Να μην κάνουμε τίποτα. Κάποια στιγμή θα καεί το δάσος... και τότε», «θα μείνει μόνο ο ανεμόμυλος» συμπλήρωσε κάποιος από το κοινό του.
• Στην προσαγωγή των εννέα συλληφθέντων στην Ευελπίδων για τη συμμετοχή τους στην ειρηνική διαμαρτυρία της 9ης Ιουλίου ο πατέρας του ενός (του 18άχρονου Κώστα Καλαμπόκα που ξυλοκοπήθηκε άγρια από τα αστυνομικά όργανα) ενημέρωσε τον γιο του: «Κώστα, πέρασες Νομική Αθήνας». Τι ήταν να το μάθει ο (αγαπημένος του Παττακού) Αδωνης, αμέσως ξιφούλκησε κατά της οικογένειας: «Δεν ντρέπονται τα παλιόπαιδα και οι γονείς που τα έκαναν έτσι. Αυτή την ώρα σε αυτή την κρίση πάνε και κάνουν αυτά τα πράγματα. […] Πήγε ο άλλος και του είπε ότι πέρασε στη Νομική αντί να του πει ότι ντρόπιασε το σπίτι του».
• Ο 26άχρονος Βασίλης Μάγγος χτυπήθηκε απρόκλητα από δέκα άντρες των ΟΠΚΕ. Συνέχισαν να τον χτυπούν στο περιπολικό, στο ΑΤ και (αφού δεν είχαν να του προσάψουν κάτι) τον πέταξαν στον δρόμο. Επειδή συμμετείχε σε μια πορεία αλληλεγγύης για συλληφθέντες. Επειτα από νοσηλεία στο νοσοκομείο με πολλαπλές κακώσεις στο κεφάλι και το σώμα, με σπασμένα επτά πλευρά, μεταφέρθηκε στο σπίτι του για να συνεχίσει την αποθεραπεία.
Εναν μήνα μετά τον ξυλοδαρμό του ο νέος απεβίωσε. Στη γενική κατακραυγή που ξέσπασε τοποθετήθηκε ο «δυτικά του Πέκος σερίφης» Μ. Χρυσοχοΐδης: «Κάποιοι προσπάθησαν να συνδέσουν τον θάνατο του παιδιού με περιστατικά αστυνομικής βίας. Αυτό είναι απαράδεκτο. Πρέπει να βγει πρώτα το πόρισμα του ιατροδικαστή. Επιχείρησαν να πουν ότι ο θάνατός του συνδέεται με την αστυνομική βία που δέχτηκε πριν από έναν μήνα. Είναι ένα ψέμα».
Ωστε αναγνωρίζετε ότι υπήρξε αστυνομική βία; Ωστε κάποιοι προσπάθησαν να συνδέσουν τον θάνατο με τον άγριο ξυλοδαρμό χωρίς ιατροδικαστικό πόρισμα; Εσείς πάλι με ποιο πόρισμα δηλώνετε ότι «είναι ένα ψέμα»;
• Στο σκάνδαλο Novartis με απανωτά πραξικοπήματα έγινε (προσώρας) κατορθωτό να λάβει σάρκα και οστά η παροιμία «εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το βόδι».
Από την επιτροπή αποβλήθηκαν βουλευτές που βοήθησαν στην ανάδειξη του σκανδάλου και συμμετείχαν άλλοι που εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα με αυτό. Βαφτίστηκαν αναξιόπιστοι οι μη βολικοί μάρτυρες και αξιόπιστες οι μαρτυρίες που υπηρετούσαν το προαποφασισμένο κατηγορητήριο.
Επειδή ωστόσο το έργο της εισαγγελέα διαφθοράς Ελένης Τουλουπάκη αποτελεί απειλή (βραδυφλεγή βόμβα) και αφού δεν έγινε κατορθωτό να την αποβάλουν από τον χειρισμό της υπόθεσης, τις απήγγειλαν μέχρι και κακουργηματικές κατηγορίες.
Το μήνυμα είναι σαφές και μαφιόζικο, ωστόσο ερμηνεύει τους αποστολείς του κατά τον Ερικ Χόφερ: «Μπορείς να καταλάβεις τι είναι αυτό που ο εχθρός σου φοβάται περισσότερο από τα μέσα που χρησιμοποιεί για να σε κάνει να φοβηθείς».