Οι Σταγιάτες δείχνουν τον δρόμο

Αναμφίβολα το φαινόμενο δεν είναι βολιώτικη αποκλειστικότητα. Προφανώς και η ερμηνεία του εστιάζει σε πολλές παραμέτρους που ακουμπούν και την πολιτική και την κοινωνική ελληνική πραγματικότητα. Παρά ταύτα, η περίπτωση έχει τις ιδιαιτερότητές της, έχει και τις ιδιοτυπίες της, που πηγάζουν από τον ίδιο τον άνθρωπο-μαέστρο του τραγέλαφου, για τον οποίο το 57% των Βολιωτών που πήγαν να ψηφίσουν έκρινε ότι ταιριάζει στην πόλη, την προοδευτική ιστορία και την αισθητική της… Ενας ποδοσφαιρικός παράγοντας με επιχειρήσεις της νύχτας, που γάνιασε ο ίδιος να κλείσει τους ανοιχτούς του λογαριασμούς με τη Δικαιοσύνη για το σκάνδαλο με τα στημένα παιχνίδια, φαίνεται να αρέσκεται να συχνάζει στους κήπους του Δικαστικού Μεγάρου Βόλου υπογράφοντας μηνύσεις εναντίον δημοσιογράφων –και ποτέ ιδιοκτητών– που εκφέρουν αντίθετο λόγο και άποψη διαφορετική από τη δική του. Παρότι δύο τοπικά τηλεοπτικά κανάλια, δύο τοπικές καθημερινές εφημερίδες, ραδιοφωνικοί σταθμοί και αρκετές ιστοσελίδες χορεύουν στον ντορό του, παρά το γεγονός ότι εκδότες, ιδιοκτήτες αλλά και δημοσιογράφοι… σφάζονται στην ποδιά του, αυτός τα θέλει όλα και όλους. Το κεφάλι που σηκώνεται κόβεται. Το βιογραφικό του συντάσσεται από την αρχή και το γαϊτανάκι των μηνύσεων στους αντιδρώντες –δημοσιογράφους, πολίτες, δημοτικούς συμβούλους– περνάει από πάνω του πλένοντας και ξεπλένοντας ανεπιθύμητες μνήμες και βαριά φορτία. Οι μηνύσεις θα συνεχιστούν· αυτό που προβληματίζει είναι ο εθισμός σ’ αυτή την αντίληψη ηθικής και δικαιοσύνης στην πόλη, ο φόβος εμπέδωσης μιας κουλτούρας ανοχής στη δήθεν μαγκιά και η άνευ όρων παράδοση σε απειλές, εκφοβισμούς, διώξεις κάθε είδους. Απέναντι σ’ αυτήν τη μεγάλη περιπέτεια της πόλης του Βόλου οι δημοσιογράφοι, ως πολίτες πριν απ’ όλα, έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε την προσωπική μας αξιοπρέπεια. Η αντίσταση στο φαινόμενο είναι μονόδρομος. Και για όσους δεν το βλέπουν, οι Σταγιάτες βάζουν πλάτη. Δείχνουν τον δρόμο.