Ανισοκατανομή διαρκείας
Αγώνας επιβίωσης για τα φτωχά λαϊκά στρώματα στον βωμό της κερδοφορίας των «μεγάλων»
Οι υπερπλούσιοι είναι large. Και στις εξομολογήσεις τους προκαλούν πανικούς (επικοινωνιακούς). Καμιά έκπληξη όταν κάποιοι μεγαλολεφτάδες ζητούν να φορολογηθούν παραπάνω. Οπως έχει φανεί, οι κυβερνήσεις παντός τύπου στις ΗΠΑ ή και στην Ευρώπη όλα τα προηγούμενα χρόνια περιορίζονται να λένε «ο λόγος σου με χόρτασε και το φαΐ σου φά’ το»... Μέχρι να έρθει η ώρα να τους πάρουν κάνα δολάριο ή ευρώ κι αυτό να φανεί σαν... κοσμογονία στο προσκήνιο, έχοντας εξασφαλίσει εκ προοιμίου την επιστροφή του στην ίδια τσέπη.
Ω του θαύματος, νωρίτερα, τον Ιανουάριο του 2020, το ΔΝΤ προέβαλε ως αναγκαία λόγω ανησυχητικών προκλήσεων στην οικονομία την αύξηση της φορολόγησης των πλουσιότερων τμημάτων. Σκούρα τα πράγματα γενικώς. Μεγιστάνες στις ΗΠΑ ζητούν από τις κυβερνήσεις να επιβάλουν μόνιμο φόρο πλούτου. Οι Ελληνες συνταξιούχοι απαιτούν πίσω χρήματα που παρανόμως παρακρατήθηκαν το 2012. Και από δίπλα η έκθεση Πισσαρίδη που προετοιμάζει ένα νέο μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής με (νεο)φιλελεύθερες συνταγές μεταξύ άλλων για το ασφαλιστικό. Σκούρα τα πράγματα για την ελληνική οικονομία. Οπως τονίζει στο Documento o Θανάσης Μανιάτης, καθηγητής του τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, «τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα για την εργατική τάξη και την πλειονότητα του πληθυσμού καθώς η καθαρή δημοσιονομική της θέση είναι παραδοσιακά αρνητική». Ερχεται νέος γύρος μείωσης των πραγματικών μισθών για να στηριχτεί έστω και βραχυπρόθεσμα η κερδοφορία του κεφαλαίου. Κατά την άποψή του, όλα αυτά μπορεί να είναι καταλύτης για να αναδειχτεί ως εφικτό όραμα η αντικατάσταση του κριτηρίου του κέρδους ως βάση παραγωγικής και κοινωνικής οργάνωσης με το κριτήριο των λαϊκών αναγκών.
Είναι τέτοια η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με την πανδημία που, όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά στο Documento ο Ηλίας Γεωργαντάς, αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστήμιου Κρήτης, «η Ευρωπαϊκή Ενωση γκρέμισε κάμποσα τοτέμ που πριν από λίγους μήνες φάνταζαν ιερά και απαραβίαστα», όπως η «σιδηρά οροφή» στις δαπάνες του κοινοτικού προϋπολογισμού. Ομως την ίδια ώρα, όπως σημειώνει, «η ελληνική κυβέρνηση έχει βάλει την κοινωνία στην κατάψυξη, περιμένοντας τα χρήματα που θα αρχίσει να στέλνει η ΕΕ το 2021»…