Το σκληρό χτύπημα Αδωνη, τα «είπα ξείπα» και οι σχέσεις με Σαμαρά
Το μερίδιο που του αναλογεί στην άσκηση της εξουσίας διεκδικεί κατά τα φαινόμενα ο υπουργός Ανάπτυξης
Το πιο σκληρό χτύπημα όμως την εβδομάδα που πέρασε το «επιτελικό κράτος» το δέχτηκε εξ οικείων: από τον αντιπρόεδρο της ΝΔ και υπουργό Ανάπτυξης Αδωνη Γεωργιάδη. Ο έμπειρος επικοινωνιακά Αδ. Γεωργιάδης εμφανίστηκε την περασμένη Τετάρτη, μία ημέρα πριν από τη συζήτηση στη Βουλή, λέγοντας ότι η κυβέρνηση έπεσε έξω στους υπολογισμούς της και ότι το άνοιγμα του τουρισμού συνέβαλε στη διασπορά του ιού. Φάνηκε να επιρρίπτει ευθύνη στους λοιμωξιολόγους και στον Σωτήρη Τσιόδρα, με τον οποίο όμως έχει ταυτιστεί ο πρωθυπουργός του. Το Μαξίμου πήρε φωτιά από τις δηλώσεις του Αδ. Γεωργιάδη και του ζητήθηκε να ανασκευάσει, κάτι που φυσικά δεν είχε πρόβλημα να κάνει ο πάντα ευέλικτος αντιπρόεδρος του κόμματος. Μόνο που η ζημιά είχε γίνει. Φυσικά το «χτύπημα Αδωνη» ήταν το κύριο θέμα της συζήτησης μεταξύ των βουλευτών του κόμματος. Το ερώτημα δεν ήταν εάν επρόκειτο για λάθος ή παραδρομή (κανείς δεν τον θεωρεί αφελή ή δίχως εμπειρία ώστε να του ξεφύγει μια τέτοια δήλωση, πόσο μάλλον που ήταν προετοιμασμένη), αλλά ποιες είναι οι στοχεύσεις του; Οι σχέσεις του Αδ. Γεωργιάδη με το Μέγαρο Μαξίμου έχουν προϊστορία. Ο Κυρ. Μητσοτάκης τον αποψίλωσε από αρμοδιότητες αναβαθμίζοντας παράλληλα τον υφυπουργό του Νίκο Παπαθανάση, ενώ από την αρχή έχει δώσει τις αρμοδιότητες του ΕΣΠΑ απευθείας στον έτερο υφυπουργό Γιάννη Τσακίρη. Εντέλει ο Αδ. Γεωργιάδης έχει μόνο τον τίτλο του υπουργού. Σύμφωνα με πληροφορίες, με τη σκόπιμη και υποτιμητική υποβάθμιση το Μέγαρο Μαξίμου τον ωθούσε σε παραίτηση. Ο Αδ. Γεωργιάδης όμως παρέμεινε. Στο πλαίσιο αυτό το προχθεσινό χτύπημα μπορεί να ήταν απλώς διαχείριση απειλής προς τον πρωθυπουργό, ώστε στον επικείμενο ανασχηματισμό να τον αποκαταστήσει μεταθέτοντάς τον σε άλλο υπουργείο, κατά προτίμηση στο Ενέργειας και Περιβάλλοντος, με πλήρεις αρμοδιότητες. Ο Αδ. Γεωργιάδης δεν είναι βαθύς πολιτικός παίκτης ώστε να έχει στοχεύσεις και μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς. Ωστόσο, καθώς θεωρείται βέβαιο ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν θα υποχωρήσει, δημιουργείται η συνθήκη ώστε ο Αδ. Γεωργιάδης να εμφανιστεί ως επικεφαλής της εσωκομματικής
αντιπολίτευσης που είναι διάχυτη προς το παρόν, αλλά είναι θέμα χρόνου να σχηματοποιηθεί. Πέρα από την πανδημία που αργά ή γρήγορα θα ξεπεραστεί, η κυβέρνηση θα πρέπει να χειριστεί τον συμβιβασμό με την Τουρκία. Εδώ φυσικά θα υπάρξουν υποχωρήσεις και ήδη είναι αντιμέτωπη με την «πατριωτική πτέρυγα» του κόμματος που έχει αναφορά στον Αντώνη Σαμαρά. Ο πρώην πρωθυπουργός μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, ήταν έτοιμος να κάνει ηχηρή παρέμβαση όταν αυξήθηκαν οι θάνατοι και αποφασίστηκε το δεύτερο lockdown. Η παρέμβαση ανεστάλη κυρίως για να μη φανεί ως αποδυνάμωση του πρωθυπουργού, αλλά μια τέτοια εξέλιξη είναι θέμα χρόνου. Οι παροικούντες τη «γαλάζια» Ιερουσαλήμ θωρούν ότι ο Αδ. Γεωργιάδης έχει υψηλές φιλοδοξίες και θεωρεί ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης είναι δεσμευμένος απέναντί του από την εποχή που τον στήριξε για την ηγεσία του κόμματος. Το αν η δέσμευση είναι γραπτή, όπως εκείνη που είχε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος από τον Αντ. Σαμαρά, είναι αμφίβολο. Επιπλέον, αν και είναι μειωμένης αξιοπιστίας λόγω της ταχύτητας στις μεταμορφώσεις του και της ευέλικτης μέσης του, είναι το μόνο στέλεχος της νέας γενιάς –πέρα από τους βαρόνους– που διαθέτει προσωπικό μηχανισμό στο εσωτερικό του κόμματος με πυρήνες υποστηρικτών του. Το εάν θα ηγηθεί της εσωκομματικής αντιπολίτευσης θα εξαρτηθεί από το αν θα πάρει το ΟΚ από τον Αντ. Σαμαρά. Οι σχέσεις τους επίσης έχουν διακυμάνσεις. Ο πρώην πρωθυπουργός φερόταν δυσαρεστημένος από τον άλλοτε προστατευόμενό του αλλά, σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες, τους τελευταίους μήνες δόθηκαν εξηγήσεις και υπήρξε προσέγγιση. Σε κάθε περίπτωση, ο Αδ. Γεωργιάδης διεκδικεί το μερίδιο που θεωρεί ότι του αναλογεί από την άσκηση της εξουσίας.
Ορόσημο για τις εσωκομματικές εξελίξεις θα είναι σε κάθε περίπτωση ο ανασχηματισμός που θα αναγκαστεί να κάνει ο Κυρ. Μητσοτάκης, όσο κι αν τον αναβάλλει. Οι υπουργοί που θα χάσουν τον θώκο τους αλλά και οι βουλευτές που τώρα σιωπούν γιατί τρέφουν ελπίδες να γίνουν υπουργοί ή υφυπουργοί θα απελευθερωθούν και θα αρχίσουν να κινούνται για να εξασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση.