Η επιστήμη της απόσεισης των ευθυνών

Από τη συζήτηση που διεξήχθη πριν από λίγες μέρες στη Βουλή για την αντιμετώπιση της πανδημίας αντιληφθήκαμε πως η εικόνα που είχαμε διαμορφώσει για τον Κυριάκο Μητσοτάκη από την αρχή της πρωθυπουργικής του θητείας ισχύει υπερθετικά: η Ελλάδα δεν έχει πρωθυπουργό, αλλά έναν αναγεννησιακό πανεπιστήμονα, ο οποίος έδωσε απαντήσεις σε μια ευρεία γκάμα θεμάτων που ξεκινούν από τη λοιμωξιολογία και φτάνουν στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Από καθέδρας λοιπόν παρουσίασε τις δικές του εκτιμήσεις για τον μαγικό τρόπο με τον οποίο οι συνωστισμένοι επιβάτες στα μέσα μαζικής μεταφοράς δεν κολλούν ο ένας τον άλλο, ενώ δεν λησμόνησε να βάλει ένα τέλος στο «ιδεολογικό άβατο» στην αίθουσα του κοινοβουλίου, αναφέροντας ότι στην εξέγερση του Πολυτεχνείου «υπήρχαν άνθρωποι όλων των παρατάξεων» – φυσικά και συμμετείχαν αριστεροί και δεξιοί στη διαλεκτική σύνθεση του ξεσηκωμού του 1973: οι αριστεροί βρίσκονταν κλεισμένοι στο πανεπιστημιακό ίδρυμα, οι δεξιοί απέκλεισαν με τανκς το Πολυτεχνείο. Πανεπιστημονική η αυθεντία του Κυριάκου Μητσοτάκη, όπως και παροιμιώδης η τακτική του να αποσείει τις ευθύνες από πάνω του και δευτερευόντως από την κυβέρνησή του. Δεν φταίει αυτός, δεν φταίει η καλύτερη κυβέρνηση από τη στιγμή που ο άνθρωπος στάθηκε στα δυο του πόδια, φταίνε όσοι πηγαίνουν με τα ΜΜΜ στη δουλειά τους αντί να επιλέγουν ταξί, ποδήλατο ή περπάτημα, φταίνε όσοι το καλοκαίρι πήγαν διακοπές (κοιτάτε ποιος μιλάει!) και διέσπειραν τον ιό, φταίνε όσοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν ηλεκτρονικό υπολογιστή για να υποστηρίξουν το πρόγραμμα τηλεκπαίδευσης των παιδιών τους, φταίνε όσοι διαγκωνίζονταν στις εκκλησίες (ακούγοντας φυσικά τις παραινέσεις του Στέλιου Πέτσα να στέλνουν στο 13033 τον κωδικό για εκγύμναση προκειμένου να μην έχουν πρόβλημα σε κάποιον έλεγχο), μα πάνω από όλους φταίνε οι νέοι. Και φταίνε οι νέοι γιατί στην πλειονότητά τους δεν αποτελούν μέρος του κομματικού του πελατολόγιου. Δεν έχουμε πρωθυπουργό εμείς. Εχουμε τον άνθρωπο που επινόησε μια καινούργια επιστήμη, εκείνη της απόσεισης των ευθυνών.