Φάκελος της Ασφάλειας: «Oταν ο Φλωράκης απέκρυψεν τον Βελουχιώτη»
Η έκθεση του Γούσια για το ξεκίνημα του ΔΣΕ στη Ρούμελη και την τρομοκρατία των συμμοριών
Ηέντονη πολύχρονη και πολύπλευρη δράση του Χαρίλαου Φλωράκη όπως καταγράφεται από την Υπηρεσία Πληροφοριών της Υποδιεύθυνσης Γενικής Ασφάλειας Αθηνών τον Μάιο 1974 παρουσιάζεται στο Τεκμήριο 2. Εφιστούμε την προσοχή του αναγνώστη στο ότι το έγγραφο συντάχθηκε από τις διωκτικές αρχές την περίοδο της χούντας, συμπυκνώνοντας αναφορές της ανώμαλης μετεμφυλιακής περιόδου. Και από αυτήν τη σκοπιά παρουσιάζει τη δράση του κομμουνιστή ηγέτη.
Ι. Εμυήθη εις την κομμουνιστικήν ιδεολογίαν από της προπολεμικής περιόδου, αναπτύξας έντονον δραστηριότητα εις την κομμουνιστικήν οργάνωσιν των Δημοσίων Υπαλλήλων και ειδικώτερον εις την ΤΤΤ.
ΙΙ. Κατά τη διάρκειαν της Κατοχής ανέλαβεν το πόστον του Β' Γραμματέως (διοργανωτής) της Κεντρικής Οργανώσεως Φωκίδος.
• Αρχάς του έτους 1944, ετοποθετήθη ως Γραμματεύς της Επιτροπής Διαφωτίσεως Αγώνος της 5ης Ταξιαρχίας του ΕΛΑΣ ένθα έδρασεν, υπό το ψευδώνυμον “ΚΑΠΕΤΑΝ ΓΙΩΤΗΣ”.
• Αναπτυχθείσης της ανωτέρω 5ης Ταξιαρχίας εις Μεραρχίαν του ΕΛΑΣ, της γνωστής ΙΙ Μεραρχίας, ανέλαβεν Γραμματεύς της Επιτροπής Διαφωτίσεως Αγώνος ταύτης, ασχολούμενος ειδικώτερον, κατόπιν εμπιστευτικών διαταγών της ανώτατης ηγεσίας του ΚΚΕ εις την πρόκλησιν επεισοδίων μεταξύ των δυνάμεων του ΕΛΑΣ και των Εθνικών Δυνάμεων του Συνταγματάρχου ΨΑΡΡΟΥ, με σκοπόν την δημιουργία καταλλήλου ατμόσφαιρας και την ωρίμανσιν των προϋποθέσεων, αίτινες και συνετέλεσαν τελικώς εις την εξόντωσιν των δυνάμεων του Συνταγματάρχου ΨΑΡΡΟΥ.
• Αμα τη αποχωρήσει των Γερμανών απέκρυψεν εις την επί της οδού Δεληγιάννη 11 οικίαν τον Αρη Βελουχιώτη (Κλάρα Αθανάσιον).
• Κατά το Δεκεμβριανόν Κίνημα ως λοχαγός του ΕΛΑΣ έλαβεν μέρος εις πλείστας μάχας. Μετά την υποχώρησιν των κομμουνιστών ηκολούθησε τούτους εις Τρίκαλα.
Μετά τη Βάρκιζα
• Μετά την Συμφωνίαν της Βαρκίζης, ακολουθών την ηγεσίαν του ΚΚΕ επανήλθεν εις Αθήνας συνεργασθείς μετά του ΜΠΑΡΤΖΙΩΤΑ Βασιλείου, μέλους του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ.
• Κατά το αυτό χρονικόν διάστημα, δι’ εμπιστευτικής εκθέσεώς του προς το Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ κατηγόρησε τον στενόν συνεργάτη του καπετάνιον της ΙΙ Μεραρχίας Ορέστην ως “οππορτουνιστήν” με αποτέλεσμα ο τελευταίος να αποκηρυχθή υπό του Κόμματος.
• Αρχάς Μαΐου 1945, επανήλθεν εις την δημοσίαν θέσιν του (Τηλεγραφείον Αθηνών) και από της θέσεώς του ταύτης, ως μέλος της Ε.Π. της ΚΟΑ και νυν του Γραφείου της 2ας Αχτίδος ΚΟΑ των Δημοσίων Υπαλλήλων ειργάσθη διά την ανασυγκρότησιν του ΚΚΕ.
• Τον Δεκέμβριον του 1945, δυνάμει των υπ’ αριθ. 352 και 138/45 ενταλμάτων του Ανακριτού Παρνασσίδος, συνελήφθη υπό της Υ.Γ.Α. Αθηνών και απεστάλη εις Αμφισσαν, ένθα τελικώς αφέθη ελεύθερος.
• Επανελθών εις Αθήνας συνδέθη εκ νέου μετά της ηγεσίας της Κ.Ο.Α. αναλαβών καθήκοντα Γραμματέως της Αχτίδος Δημοσίων Υπαλλήλων, μέχρι του Οκτωβρίου 1946, ενταχθείς ακολούθως εις τας συμμοριακάς δυνάμεις Ρούμελης εις ας ανέπτυξεν εξαιρετικήν αντεθνικήν και εγκληματικήν δράσιν. Εν τω μεταξύ απελύθη της Υπηρεσίας του, λόγω αυτοβούλου και αδικαιολογήτου αποχής.
• Διά διαταγών της ψευδοκυβερνήσεως των κομμουνιστών κατέλαβεν διαδοχικώς τους βαθμούς του Αντισυνταγματάρχου, Συνταγματάρχου και Υποστρατήγου, αναλαβών τελικώς την Διοίκησιν της Ι Μεραρχίας των Κ/Σ.
• Πέραν της εγκληματικής του δραστηριότητας, συνέγραψε σειρά άρθρων στρατιωτικού περιεχομένου, άτινα εδημοσιεύθησαν εις το θεωρητικόν περιοδικόν των Κ/Σ “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ”. Εις τα ως άνω άρθρα του ησχολείτο ειδικώς “με τα προβλήματα της οργανώσεως δικτύου κατασκοπείας” εις βάρος του Εθνικού Στρατού και δημιουργίας ομάδων δολιοφθορών.
«Εκτιμώσα τας στρατιωτικάς και πολιτικάς ικανότητάς του»
ΙΙΙ. Μετά την συντριβήν των Κ/Σ (Κομμουνιστοσυμμοριτών) κατέφυγεν εις Σ/Π (Σιδηρούν Παραπέτασμα), ένθα η ηγεσία του ΚΚΕ εκτιμώσα τας στρατιωτικάς και πολιτικάς ικανότητάς του τον απέστειλεν εις Ρωσίαν ένθα και εξεπαιδεύθη εις την Στρατιωτικοπολιτικήν Ακαδημίαν της Μόσχας.
IV. Εντολή της ηγεσίας του ΚΚΕ εισήλθε λάθρα εις Ελλάδα και ανέλαβεν την ηγεσίαν του ενταύθα κλιμακίου του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ, δράσας παρανόμως μέχρι της συλλήψεώς του την 27.7.1954. Κατά την σύλληψίν του έφερε μεθ’ εαυτού πλαστόν δελτίον ταυτότητος υπό τα στοιχεία ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Γρηγόριος του Ιωάννου.
• Εισαχθείς εις δίκην κατεδικάσθη... [αναφέρονται με λεπτομέρεια οι καταδικαστικές αποφάσεις] αις ως άνω ποιναί της ισοβίου καθείρξεως εμετριάσθησαν εις κάθειρξιν 20 ετών, δυνάμει του Ν. 4996/60 αποφυλακισθείς τελικώς την 20-4-66, συνεπεία του Ν. 2058/52 “Περί μέτρων ειρηνεύσεως”.
• Από της αποφυλακίσεώς του (20-4-66), ως επαγγελματοποιημένον κομματικόν στέλεχος του ΚΚΕ ανέπτυξεν έντονον κομμουνιστικήν δραστηριότητα.
V. Δυνάμει του από 12-11-1952 Β.Δ. απεστερήθη της Ελληνικής Ιθαγενείας.
VI. Την 21-4-67 συλληφθείς εξετοπίσθη επί εν έτος εις νήσον Γυάρον, δυνάμει της υπ’ αριθ. 3/71 αποφάσεως ΕΔΑΝ Αττικής, παραταθείσης της εκτοπίσεώς του διαδοχικώς
έως την 18-12- 1971, ότε αφέθη ελεύθερος.
Ακολούθως ενετάχθη εις τον παράνομον μηχανισμόν του ΚΚΕ παρά του οποίου εφυγαδεύθη εις την αλλοδαπήν.
Κατά τας εργασίας της 17ης Ολομέλειας εξελέγη Α' Γραμματεύς της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Δεκέμβριος 1972).
«Ευθύνεται δι’ άπασας τας αξιοποίνους πράξεις»
Συμμετείχεν ες τας εργασίας του 9ου Συνεδρίου και επανεξελέγη Γενικός Γραμματεύς του ΚΚΕ. Ευθύνεται δι’ άπασας τας εν τω παρόντι πορίσματι αναφερομένας αξιοποίνους πράξεις, καθ’ ότι ως εκ της θέσεώς του εν τω κόμματι συμμετείχεν και συναπεφάσιζεν περί της ακολουθητέας γραμμής και του τρόπου δράσεως του ενταύθα Κλιμακίου, της μυήσεως εις τη κομμουνιστικήν ιδεολογίαν αορίστου αριθμού ατόμων προς επάνδρωσιν, διεύρυνσιν και στελέχωσιν των κομματικών οργανώσεων Κ.Ο.Α. – Κ.Ν.Ε. – ΑΝΤΙ-ΕΦΕΕ, αίτινες αποφάσεις – εντολαί διεβιβάζοντο κρυπτογραφικώς εις το ενταύθα Κλιμάκιον του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ, διωχετεύοντο δε περαιτέρω εις τας ως άνω οργανώσεις, προς τελεσφόρον πραγμάτωσιν του επιδιωκομένου σκοπού του, όστις συνίσταται εις την διά βιαίων μέσων ανατροπήν του κρατούντος κοινωνικού συστήματος και την εγκαθίδρυσιν εις την χώραν του κομμουνισμού.
Διώκεται δυνάμει του υπ’ αριθ. 332/1974 εντάλματος του ΑΠΑΕΣΑ (Τεκμήριο 1).
Η ίδρυση του Αρχηγείου Ρούμελης
Το φθινόπωρο 1946 η τρομοκρατία των παρακρατικών και το ασφυκτικό πλέγμα των κρατικών κατασταλτικών μέτρων είχαν αποτέλεσμα την αποδιάρθρωση των κομματικών οργανώσεων του ΚΚΕ/ΕΑΜ στην ύπαιθρο και στις επαρχιακές πόλεις. Αυτό κατέστησε φανερό ότι η καθοδήγηση όσων οργανώσεων συνέχιζαν να υπάρχουν δεν μπορούσε να συνεχιστεί από τα αστικά κέντρα. Παράλληλα, καθώς ο αριθμός των ένοπλων καταδιωκόμενων αγωνιστών που είχαν καταφύγει στα ορεινά είχε αυξηθεί σημαντικά, τέθηκε το
ζήτημα της οργάνωσης και του συντονισμού του ένοπλου αγώνα. Το Πολιτικό Γραφείο (ΠΓ) της Κεντρικής Επιτροπής (ΚΕ) του ΚΚΕ αποφάσισε την έξοδο στο βουνό του ανώτερου κομματικού στελέχους σε κάθε περιοχή και την πλαισίωσή του με στελέχη που είχαν καταφύγει στο Μπούλκες της Γιουγκοσλαβίας από τον Μάρτιο 1945.
Οι ενέργειες αυτές σηματοδοτούσαν μια νέα εποχή για τον ένοπλο αγώνα. Οι Ομάδες Ενοπλων Καταδιωκόμενων, οι οποίες μέχρι εκείνη τη στιγμή είχαν αυτόνομη ανάπτυξη και δράση, θέτονταν υπό την καθοδήγηση του ΚΚΕ με σκοπό την αριθμητική τους ανάπτυξη, την επέκταση της δράσης τους και με απώτερο στόχο τη δημιουργία εκτεταμένης ελεύθερης περιοχής.
Σύμφωνα με αυτό τον σχεδιασμό, ο γραμματέας του Γραφείου Περιοχής Στερεάς Ελλάδας Γούσιας στα τέλη Οκτωβρίου 1946 έλαβε εντολή να αναλάβει την καθοδήγηση του ένοπλου κινήματος στη Στερεά. Η Κομματική Οργάνωση Περιοχής Στερεάς (ΚΟΠΣ) εφεξής θα είχε την έδρα της στα ορεινά της Ρούμελης, ενώ οι οργανώσεις των πόλεων θα διατηρούσαν επαφή με την Επιτροπή Πόλης Λαμίας, η οποία θα επικοινωνούσε κατευθείαν με την ΚΟΠΣ.
Ο Γούσιας έφτασε στο βουνό, ύστερα από περιπετειώδη διαδρομή, το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιανουαρίου 1947. Την ίδια περίοδο επέστρεψαν με κομματική εντολή από το Μπούλκες είκοσι έξι στελέχη του ΕΛΑΣ για να ενισχύσουν τα τμήματα της Ρούμελης. Στα τέλη του Ιανουαρίου 1947 η σύνθεση του Αρχηγείου Ρούμελης διαμορφώθηκε ως εξής: Γούσιας (Γ. Βοντίτσος) γραμματέας και διοικητής, Ν. Τριανταφύλλου υποδιοικητής, Γιώτης (Χ. Φλωράκης), Ερμής (Β. Πριόβολος) και Διαμαντής (Γ. Αλεξάνδρου) μέλη.
Η ίδρυση του Αρχηγείου Ρούμελης και οι σκοποί του νέου αγώνα που άρχιζε ανακοινώθηκαν σε προκήρυξη «Προς τον ηρωικό λαό της ανταρτομάνας Ρούμελης», την οποία υπέγραφαν όλα τα μέλη του νεοσύστατου Αρχηγείου και οι διοικητές των τοπικών αρχηγείων. Η προκήρυξη διανεμήθηκε στις περιοχές δράσης του ΔΣΕ και δημοσιεύτηκε στον «Ριζοσπάστη» στις 23 Φεβρουαρίου 1947 (Τεκμήριο 5).
«Οι Αγγλοι θέλουν τον εμφύλιο πόλεμο»
Οι Αγγλοι με τα όργανά τους κάναν νόμο και κράτος τους Βουρλάκηδες και τους Κρανιάδες. Δεν θέλουν να ειρηνεύσει ο τόπος. Θέλουν τον εμφύλιο πόλεμο. Θέλουν νεκροταφείο την Ελλάδα. Αρκεί να πετύχουν τα ιμπεριαλιστικά τους συμφέροντα, έκλεισαν τον δρόμο της ειρήνευσης του τόπου. Για τους Ελληνες μπήκε ωμά να διαλέξουν ή να δεχθούν την καταστροφή της πατρίδας, αδιαμαρτύρητα ή να πάρουν το τουφέκι για να σώσουν τα άγια των αγίων τους. Εμείς που πολεμήσαμε τον Ιταλογερμανό εισβολέα δεν θα αφήσουμε τους Αγγλους κατακτητές με τους ίδιους συνεργάτες των Γερμανών να πετύχουν την κατάσταση την οποία οι Γερμανοί δεν κατάφεραν. [...]
Είμαστε συνεχιστές του αλβανικού έπους και του θρυλικού ΕΛΑΣ, πολεμάμε για να αξιοποιήσουμε τις θυσίες των χιλιάδων ηρώων της Αλβανίας και της Εθνικής Αντίστασης για τη Λευτεριά και την Ανεξαρτησία. Πολεμάμε για να γίνει ο λαός κυρίαρχος στον τόπο του. Ζητούμε να γίνει κυβέρνηση από όλα τα πολιτικά κόμματα, να δοθεί γενική αμνηστία, να γίνουν ελεύθερες εκλογές χωρίς την παρουσία των Αγγλων. Στους Αγγλους που δε μας αφήνουν να εισπυρώσουμε και θέλουν την καταστροφή μας απαντούμε: Οχι δε θα μας καταστρέψετε. Θα ενωθούμε, θα ζήσουμε. Θα σώσουμε την Ελλάδα μας.
Το Τεκμήριο 6 αποτελεί μέρος μιας ενδεκασέλιδης έκθεσης με την υπογραφή του Γούσια. Πρόκειται για μια από τις πρώτες εκθέσεις του Αρχηγείου Ρούμελης (25 Φεβρουαρίου 1947) η οποία δίνει μια γενικότερη εικόνα της κατάστασης στη Στερεά Ελλάδα, όταν άρχιζε η ανάπτυξη του ΔΣΕ και προτού ακόμη αρχίσουν οι πρώτες σημαντικές στρατιωτικές επιχειρήσεις του Εθνικού Στρατού.
Υστερα από την υπ’ αριθ. 4/20/2/47 διαταγή σας, σας δίνουμε μια γενικώτερη εικόνα της παρουσιαζομένης κατάστασης στη Ρούμελη:
1. Το κίνημα της Στερεάς σε όλη τη μεταδεκεμβριανή περίοδο έχει υποστεί μεγάλο βάρος τρομοκρατίας (20 ληστοσυμμορίες, Βουρλάκη, Τσαμαδιά, Σφία κ.τ.λ) με αποτέλεσμα να διαλυθούν ολοκληρωτικά οι οργανώσεις της υπαίθρου και να υποβάλλουν τα περισσότερα χωριά ομαδικές δηλώσεις. Επιπλέον 5-6 χιλιάδες έχουν φύγει από ένα χρόνο προς την Αθήνα. Η ανυπαρξία των οργανώσεων της υπαίθρου από της Βάρκιζας μέχρι Δεκεμβρίου 1946 δημιουργεί τελείως ιδιόρρυθμη κατάσταση και σοβαρά εμποδίζει την ανάπτυξη του ένοπλου κινήματος. Και σε αντίθεση οι θέσεις του εχθρού προωθήθηκαν σημαντικά (ένοπλοι χωρικοί, δίκτυο πληροφοριών, κατάταξη χωρικών, πρόσκληση εθνικοφρόνων με ατομικές προσκλήσεις κ.λπ.).
2. Οι υπάρχουσες ανταρτοομάδες μέχρι παρελθόντος Δεκεμβρίου (συνολικά 350 με τα θεσσαλικά τμήματα της Γκούρας) έδρασαν έντονα και αποτελεσματικά, όμως χωριστά και χωρίς να υπάρχει γενικώτερο σχέδιο ενέργειας στη Ρούμελη.
3. Στην περίοδο αυτή, στόχοι των τμημάτων είναι οι σταθμοί χωροφυλακής, ομάδες συμμοριτών και μεικτά αποσπάσματα. Ο εχθρός κινείται από βάση εξόρμησης καταδιωκτικά. Ο μικρός αριθμός των τμημάτων μας δεν προκαλεί γενικώτερες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις.
4. Από τις αρχές του Γενάρη με την άφιξή μας μελετούμε και αρχίζουμε να πραγματοποιούμε γενικό σχέδιο ενέργειας στη Ρούμελη. Η συγκρότηση και διάταξη των πέντε Αρχηγείων (Ορθρυς, Ευρυτανίας, Οίτης, Παρνασσίδας, Δ. Στερεάς) επιβλήθηκε: α) από την ανάγκη της κυριαρχίας αντίστοιχων ορεινών όγκων β) για την καλύτερη αντιμετώπιση εχθρικής αντενέργειας γ) για την καλύτερη ανάπτυξη των τμημάτων μας.
Βασικές απόψεις μας στη λήψη αυτής της διάταξης ήταν: α) ότι η Στερεά στηριζόμενη στο ηθικό προηγούμενο της αντάρτικης δράσης σε όλη την Ελλάδα και ιδιαίτερα στην κοντινή Θεσσαλία, ήταν δυνατό να προχωρήση με ταχύτερους ρυθμούς για ανάπτυξη των τμημάτων της, β) ότι ο εχθρός θα αντιμετωπιζόταν αποτελεσματικά με εναλλαγή συγκεντρωτικών χτυπημάτων και του ανταρτοπολέμου (με ειδικές ομάδες, διεισδύσεις, καταστροφές) στα νώτα και στα πλευρά του.
Η έκθεση στη συνέχεια αναφέρεται στη διάταξη των τμημάτων του εθνικού στρατού και στην αντίστοιχη διάταξη των τμημάτων του Αρχηγείου Ρούμελης του ΔΣΕ, στα πρώτα χτυπήματά του στη Ρούμελη, σε θέματα συνεργασίας με τα γειτονικά αρχηγεία Αγράφων και Θεσσαλίας καθώς και σε ζητήματα στρατολογίας.
8. Τα κτυπήματά μας ήσαν πολύ σοβαρά και από στρατιωτική και από πολιτική πλευρά. Σήμερα χτυπάμε τον εχθρό στη βάση του (Σπερχειάδα, Υπάτη) και μέσα σε κατοικημένους χώρους παρότι στερούμαστε από μέσα (βαρύς οπλισμός, πίατ, εκρ. ύλες). Χρησιμοποιούμε τον αιφνιδιασμό μόνο επιτυχώς (εξορμήσεις κατά στόχων από μεγάλο βάθος). Αναδείχθηκε σε αξιόλογο βαθμό το επιθετικό πνεύμα των τμημάτων μας. Οι Δ/σεις κατανόησαν την τακτική μας. Εγινε σωστή εκμετάλλευση των στρατιωτικών επιτυχιών για στρατολογία, επιμελητειακή συγκέντρωση και εξύψωση του ηθικού του λαού. Οι περισσότερες ενέργειες έγιναν με συγκέντρωση δυνάμεων από δύο Αρχηγεία. Ενέργειες Οίτης, η ανατίναξη του τραίνου στη Σουβάλα 8/2/47 στο βάθος της εχθρικής τοποθεσίας, γίνονται από ειδικές ανταρτοομάδες (6-7 άνδρ.) που αποσπώνται για λίγες ημέρες από το τμήμα τους.
9. Την ανάγκη να κτυπήσουμε προς τα κάτω εκτιμήσαμε απ’ αρχής. Το όλο μας σχέδιο σε αυτό αποβλέπει σύμφωνα με τις εντολές που είχα και συζητήσαμε». [...]
Η στρατολογία που θα γίνεται στις περιφέρειες Ορθρυς και Ευρυτανίας να διοχετεύεται στο Αρχηγείο Ρούμελης ακριβώς γιατί οι περιφέρειες αυτές έχουν καλό έμψυχο υλικό, μα ακόμα γιατί σε Φθιώτιδα και Παρνασσίδα από την οικονομική της κατάσταση και από τους διωγμούς έχουν κυριολεκτικά ερημωθεί από άνδρες. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε χαρακτηριστικά πολλά χωριά που έχουν 1, 2 ή 3 άνδρες.
Συμπληρωματικά: α) Σας γνωρίζουμε ότι οι προϋποθέσεις στρατολογίας είναι ευνοϊκές (έχουν στρατολογηθεί το μήνα αυτό 400 εκ των οποίων οι 200 άοπλοι ακόμη). Η σημερινή δύναμη των τμημάτων μας είναι: Αρχηγείο Οίτης 180. Αρχηγείο Παρνασσίδας 150. Ευρυτανίας 140. Ορθρυς 260. Αρχηγείο Δυτ. Στερεάς 100. Η προοπτική μας για ανάπτυξη καλή. Ο οπλισμός μας είναι ελλιπής (συνημ. κατάσταση).
β) Το ηθικό του λαού γενικά αναπτερώνεται. Εγιναν στα περισσότερα χωριά οργανώσεις αυτοάμυνας και μπήκαν βάσεις πολιτικ. οργανώσεων. Πραγματοποιήθηκε σύσκεψη και ελπίζουμε σύντομα να δημιουργήσουμε καλή οργανωτική κατάσταση.
γ) Το υλικό που στρατολογούμε από άποψη ποιότητας δεν είναι ότι πρέπει. Κάνουμε όλες τις προσπάθειες για τη στρατιωτική και πολιτική κατάρτισή του. Στο τέλος της έκθεσης ο Γούσιας προβαίνει σε αξιολογήσεις των στελεχών των διοικήσεων των αρχηγείων.
Αξιολογήσεις στελεχών
Από τους επικεφαλής ο Διαμαντής είναι καλός. Τα όσα είχαμε υπόψη μας δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια. [ .... ] Ολο το τμήμα Παρνασσίδας παρουσιάζει την καλύτερη κατάσταση και από άποψη διοίκησης και συνοχής βάσης.
[...] Το Αρχηγείο Ρούμελης έχει συμπληρωθεί όπως σας έγραψα με τους σ. Γεωργιάδη, Γιώτη, Νίκο και Ερμή. Ο σ. Γιώτης είναι καλό στέλεχος. Το ίδιο και ο Νίκος είναι στέλεχος της περιοχής μας. Και στους δυο βασιζόμαστε.