Κάηκε το ρούτερ
Στις προεδρικές εκλογές του 1964 στις ΗΠΑ ο πρόεδρος και υποψήφιος των Δημοκρατικών Λίντον Τζόνσον είχε αντίπαλο τον Μπάρι Γκολντγουότερ των Ρεπουμπλικάνων. Σε μια σύσκεψη με τους συνεργάτες του ο Τζόνσον αναζητούσε αποτελεσματική μέθοδο για να αντιμετωπίσει τον αντίπαλο. Απευθύνθηκε
κάποια στιγμή στους συνεργάτες του και τους πρότεινε: «Γιατί δεν διαδίδουμε ότι ο Γκολντγουότερ πηδάει αγελάδες;». Σοκαρισμένοι οι σύμβουλοί του τόλμησαν να ψελλίσουν ότι αυτό πέρα από ανήθικο θα ήταν κάτι που δεν θα πίστευε κανένας. Ο Τζόνσον ατάραχος απάντησε: «Ναι, αλλά γουστάρω να ακούω τον Γκολντγουότερ να το διαψεύδει».
Στα σύγχρονα και καθ’ ημάς, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, από το βήμα της Βουλής, για να απαντήσει στον πολιτικό του αντίπαλο Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος του μίλησε με την ιστορία-παραβολή των τριών επιστολών που παραλαμβάνει ο κάθε πρωθυπουργός, τον κατηγόρησε πως δεν άφησε ούτε τις συσκευές του ρούτερ στο Μαξίμου όταν παρέδωσε.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η ΝΔ προσάπτει στους αντιπάλους της απαξιωτικές, προσβλητικές και συκοφαντικές κατηγορίες, αποδίδοντας ταυτόχρονα στον εαυτό της τη φωτεινή πλευρά του φεγγαριού. Μόλις εγκαταστάθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου ο Μητσοτάκης οι πρώτες διαρροές στους δημοσιογράφους ήταν πως μύριζε τσιγαρίλα και μπάφο, τον οποίο μάλιστα οι συριζαίοι ένοικοι του Μεγάρου κάπνιζαν μαζί με ξένους δημοσιογράφους. Βρέθηκε μάλιστα και φιλότιμος εισαγγελέας, ο οποίος διέταξε έρευνα για τις διαρροές.
Στον κόσμο της φαιάς προπαγάνδας ο Μητσοτάκης είναι έτοιμος να παραστήσει τον Τσίπρα πίσω από μια γελάδα με τους δημοσιογράφους του Σκάι να ορκίζονται στο όνομα του Αλαφούζου μπροστά στις κάμερες πως η κτηνοβασία είναι πραγματικό γεγονός. Ακόμη και αν δεν τον πιστέψει κανένας, θα υπάρχουν χιλιάδες που θα το συζητούν και (ακόμη καλύτερα) δεν θα συζητούν τι είναι αυτά που κάνει ο Μητσοτάκης.
Ο φιλελεύθερος πρωθυπουργός δεν έχει επιλέξει μόνο να υποβιβάζει την πολιτική ζωή σε αντιπαράθεση για τα ρούτερ ή τους οργασμούς της
αγελάδας, όπως είναι έτοιμοι να του αποδώσουν πολλοί. Συνειδητά χρησιμοποιεί τη μέθοδο «μην απαντάς σε αυτό που σε ρωτάνε, απαξίωσε αυτόν που σε ρωτά». Οταν δολοφονήσεις το προφίλ αυτού που σου ασκεί κριτική δεν θα υπάρχει κάποιος που απαιτεί λογική απάντηση.
Μεθοδευμένα λοιπόν οι άνθρωποι που κατείχαν την εξουσία επί ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκαν ως άπλυτοι, πλέμπα, άσχετοι με τη διακυβέρνηση και την επιχειρηματικότητα, ελάχιστοι και κάτι σαν τις ακρίδες του δημοσίου. Είναι πραγματικά εκπληκτικό να σε κατηγορεί οποιοσδήποτε από την οικογένεια Μητσοτάκη που τρέφεται από το δημόσιο τα τελευταία 150 χρόνια ως παράσιτο του δημοσίου.
Το ίδιο μοτίβο επαναλαμβάνεται και τον ενάμιση χρόνο διακυβέρνησης από τη ΝΔ. Ο πολιτικός αντίπαλος δεν αντιμετωπίζεται, αλλά ενοχοποιείται με τη βοήθεια του συστήματος των μέσων ενημέρωσης. Η πραγματικότητα αντιστρέφεται καθημερινά, με τρόπο που κάνει ακόμη και τον Αδωνη Γεωργιάδη να φαντάζει σταθερός και αμετακίνητος σε μία και μοναδική θέση. Στην πραγματικότητα το «επιτελικό κράτος» αποτελείται από υβριδικούς Αδώνηδες, διασταυρώσεις της ακροδεξιάς και του συντηρητισμού με την εκσυγχρονιστική σημιτική εντερική χλωρίδα.
Τα ατοπήματα του κ. Γεραπετρίτη για παράδειγμα δεν είναι αστοχίες της στιγμής, είναι η βαθιά πίστη πως η πραγματικότητα μπορεί να αντιστραφεί φτάνοντας στο σημείο να ενοχοποιηθεί η αντιπολίτευση. Το να δηλώνει ένας καθηγητής πανεπιστημίου ότι αν είχαμε περισσότερες ΜΕΘ, θα πέθαιναν περισσότεροι γιατί το ποσοστό θνησιμότητας στις ΜΕΘ είναι 50% δεν είναι άλμα στον ανορθολογισμό, είναι σηματοδότηση του πώς αντιλαμβάνονται την πολιτική. Ενα μάτσο ψέματα, ανακρίβειες και επιθετικότητα απέναντι σε όποιον τολμήσει να αρθρώσει άποψη εντός και εκτός της εμβέλειας του κομματικού ρούτερ.
Δείτε λίγο τα ρεπορτάζ στα κανάλια. Οι αεροδιακομιδές ασθενών με Covid σε άλλες πόλεις, επειδή δεν έχουν κατασκευαστεί ΜΕΘ για να τους νοσηλεύσουν, εμφανίζονται από τα κανάλια ως αστραπιαίες επιχειρήσεις για να σωθεί κόσμος.
Το μαύρο γίνεται άσπρο και μέχρι να έρθει η κρίσιμη ώρα υπάρχουν πολλοί έτοιμοι να φιλοτεχνήσουν πίνακες με τέρατα. Ποια είναι η κρίσιμη ώρα; Η ώρα εκείνη που ο Μητσοτάκης δεν θα μπορεί πλέον ούτε με τη βοήθεια των καναλιών να πείσει/παραπλανήσει τους αποκάτω και αυτοί δεν θα θέλουν να πειστούν.
Η πραγματικότητα που διαμορφώνεται είναι ζοφερή. Προς το παρόν η οικονομική διάσταση της υγειονομικής κρίσης κρύβεται μέσα στο σοκαρισμένο πλήθος. Δεν θα αργήσει να εμφανιστεί. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται πως σκοπεύει να αντιμετωπίσει όσα έχουν προκύψει από την εγκληματική αδιαφορία που επέδειξε μπροστά στο δεύτερο κύμα της πανδημίας με τη δημιουργία ενός αφηγήματος περί του εμβολίου που έρχεται. Αυτό πιστεύει πως θα του δώσει μια δεύτερη ευκαιρία ως «Μωυσή» προκειμένου να πάει ακόμη και σε εκλογές.
Ενδεχομένως πριν από την αμφισβήτηση από τους ψηφοφόρους ο Μητσοτάκης, πιθανόν, να ζήσει την υπόγεια αλλά ισχυρή αμφισβήτηση στο εσωτερικό της ΝΔ. Η ισχύς που εμφανίζει σήμερα αρκετές φορές είναι η αλαζονεία που αποτιμάται λάθος.
Από τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος δεν φαίνεται να παίρνει τελικώς υψηλόβαθμη/υψηλόμισθη θέση στο εξωτερικό στο πλαίσιο κάποιας εσωτερικής συμφωνίας με τον Μητσοτάκη, έως τον δυσαρεστημένο Αδωνη όλοι θα έχουν μερίδιο στην αναταραχή που θα προκληθεί.
Και όταν καίγεται το σύμπαν δεν μπορείς να μιλάς για καμένο ή κλεμμένο ρούτερ. Φυσικά δεν μπορείς να πας και τριήμερα με την υπέρκομψη καλή σου.
Ο φιλελεύθερος πρωθυπουργός δεν έχει επιλέξει μόνο να υποβιβάζει την πολιτική ζωή σε αντιπαράθεση για τα ρούτερ ή τους οργασμούς της αγελάδας, όπως είναι έτοιμοι να του αποδώσουν πολλοί. Συνειδητά χρησιμοποιεί τη μέθοδο «μην απαντάς σε αυτό που σε ρωτάνε, απαξίωσε αυτόν που σε ρωτάει». Οταν δολοφονήσεις το προφίλ αυτού που σου ασκεί κριτική δεν θα υπάρχει κάποιος που απαιτεί λογική απάντηση