Κυριάκος ο Ακαταδίωκτος
Οι επιστήμονες χρειάζονται γνώση, ευθύνη και ήθος. Δεν έχουν ανάγκη το ακαταδίωκτο. Ακαταδίωκτο επιζητούν οι εγκληματίες. Είναι όμως ακριβώς αυτό που φαίνεται. Για να φτάνει στο σημείο μια κυβέρνηση να θεσμοθετεί την ατιμωρησία για επιστήμονες, οι οποίοι θεωρητικά δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να προάγουν την επιστήμη, παραδέχεται
Συνέχεια από την 1η σελίδα
ότι οι επιστήμονες έκαναν άλλα πράγματα. Ή ότι η ίδια η κυβέρνηση τα έκανε και απλώς οι επιστήμονες απαρνήθηκαν την επιστήμη για να μετατραπούν σε πολιτικούς βραχίονες του Μητσοτάκη.
Είναι αυτό που φαίνεται μήνες τώρα. Η επιτροπή των επιστημόνων για την αντιμετώπιση της πανδημίας αποτέλεσε το άλλοθι για αλλοπρόσαλλα, αναποτελεσματικά και εγκληματικά μέτρα. Στην πραγματικότητα οι αποφάσεις προέρχονταν από την πολιτική ηγεσία και αποκτούσαν το λούστρο της επιστήμης μέσα από ένα άθλιο σύστημα συναλλαγής και συνενοχικής αλληλοκατανόησης. Αυτός είναι ο λόγος που μήνες τώρα τα πρακτικά της επιτροπής, η οποία θεωρητικά εργάζεται για το δημόσιο συμφέρον στη βάση της επιστήμης, παραμένουν κλειδωμένα ως μυστικά του κράτους. Τι κρύβουν και γιατί το κρύβουν; Κρύβει και αποσιωπά ένας επιστήμονας την επιστημονική του άποψη, την οποία πρέπει να λέει φωναχτά και θαρραλέα; Τι είδους δεοντολογικές αρχές είναι αυτές που μετατρέπουν την επιστημονική άποψη σε κλεφτοπόλεμο με την πολιτική και την πολιτική απάτη;
Στην πραγματικότητα η παροχή ακαταδίωκτου στα μέλη των επιστημονικών επιτροπών και στους παρατρεχάμενους είναι παροχή ασυλίας στον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο Μητσοτάκης με το ακαταδίωκτο εξασφαλίζει ποινικά όλους εκείνους που θα μπορούσαν να πιεστούν νομικά και να αποκαλύψουν ποιος τους ανάγκασε να πάρουν εγκληματικές αποφάσεις. Προστατεύει την αφεντιά του από όσα μπορούν να αποκαλυφθούν στην περίπτωση που υπάρξει έρευνα για το τι συνέβη την περίοδο της πανδημίας. Ο καθαρός ουρανός δεν φοβάται αστραπές και πολύ περισσότερο ο καθαρός πρωθυπουργός.
Το επιχείρημα ότι παρέχεται ακαταδίωκτο στην επιτροπή προκειμένου να προστατευτούν τα μέλη της από άδικες νομικές επιθέσεις «ψεκασμένων» είναι τόσο γελοίο όσο και οι αποφάσεις που κατά καιρούς πάρθηκαν ως προστατευτικές απέναντι στην πανδημία. Οι πρώτοι που αντιμετωπίζουν την πιθανότητα να κυνηγηθούν αδίκως είναι οι γιατροί,
οι οποίοι είναι εύκολο να κατηγορηθούν από πικραμένους συγγενείς νεκρών από τον κορονοϊό. Δεν παρέχει όμως ασυλία στην πρώτη γραμμή των γιατρών. Αντιθέτως, γιατροί διώκονται γιατί τόλμησαν να πουν την αλήθεια για το τι συμβαίνει στο ΕΣΥ.
Κάθε πολίτης μπορεί να μηνυθεί άδικα. Το ενδεχόμενο όμως της άδικης μήνυσης δεν ακυρώνει την προβλεπόμενη νομική διαδικασία επί της οποίας κριτής είναι ο εισαγγελέας, ο οποίος έχει την ευθύνη για να την προχωρήσει ή να τη σταματήσει.
Η «πρόληψη» της ατιμωρησίας είναι η μοναδική σχετική με την αντιμετώπιση του κορονοϊού στην οποία εμφανίζεται πρόθυμος ο πρωθυπουργός. Καμιά άλλη πρόληψη δεν υπήρξε. Ούτε θωράκισης του συστήματος υγείας ούτε προσλήψεων γιατρών ούτε δημιουργίας ΜΕΘ. Η κυβέρνηση αντί να δώσει στη δημοσιότητα τα πρακτικά της επιτροπής, τα οποία αποτελούν δημόσια έγγραφα που αφορούν το δημόσιο συμφέρον, για να αποδείξει ότι στις αποφάσεις της ήταν συμβατή με τις επιστημονικές απόψεις, αποδέχτηκε έμμεσα την ενοχή της, την οποία σβήνει με μια τροπολογία. Το σημαντικότερο είναι ότι δεν μένει μόνο στην πρόβλεψη ότι δεν τιμωρούνται αυτοί για τους οποίους μπορεί να προκύψει ενοχή, αλλά απαγορεύει στη Δικαιοσύνη να επικαλεστεί τη μαρτυρία τους. Δηλαδή τους απαγορεύει να κάνουν αυτό που προβλέπει η Δικαιοσύνη, να αποκαλύψουν την αλήθεια. Αν αύριο δηλαδή προκύψει καραμπινάτη ποινική ευθύνη για κάποιον υπουργό ο οποίος έπαιρνε τηλέφωνο και υπαγόρευε αποφάσεις, κανένα μέλος της επιτροπής δεν μπορεί να καταθέσει και να επιβεβαιώσει την ενοχή.
Κάθε εισαγγελική έρευνα που έχει ξεκινήσει για να διερευνηθούν ευθύνες που αφορούν αποφάσεις κρατικών στελεχών ή μελών των επιτροπών στη Θεσσαλονίκη πάει στον κάλαθο των αχρήστων. Ο τρόπος που ο Μητσοτάκης προστατεύει εαυτόν και ημετέρους από τις ευθύνες, μετατρέποντας τον εαυτό του σε Κυριάκο τον Ακαταδίωκτο, αποτελεί μια (ακόμη) προκλητική επίδειξη καθεστωτικής νοοτροπίας. Ο πρωθυπουργός της χώρας καταστρατηγεί το σύνταγμα, καταλύοντας κάθε έννοια ισότητας. Ξεχάστε τα «όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στον νόμο». Απέναντι στον νόμο δεν θα βρεθούν ποτέ όσοι ενδεχομένως φταίνε. Η κυβέρνηση παρεμβαίνει στη Δικαιοσύνη και ακυρώνει τη δικαστική και εισαγγελική κρίση που υπάρχει σε μια έρευνα εύρεσης της αλήθειας με το επιχείρημα των άδικων διώξεων. Μα αυτό ακριβώς κάνουν οι εισαγγελείς, διαχωρίζουν τις βάσιμες από τις αβάσιμες καταγγελίες και ενεργοποιούν τα όργανα της Δικαιοσύνης. Ο Μητσοτάκης είναι σαφής. Κανένας Ελληνας δεν μπορεί να ασκήσει το δικαίωμά του για προσφυγή στη Δικαιοσύνη. Κανένας εισαγγελέας ή δικαστής δεν έχει δικαίωμα να κάνει το καθήκον του και να ελέγξει την εκτελεστική εξουσία.
Οταν η εφαρμογή των νόμων οδηγεί κάποιον στο να λογοδοτήσει, τότε παρεμβαίνει η κυβέρνηση και νομοθετεί υπέρ της κάλυψης της παρανομίας. Ο,τι είναι παράνομο απλώς βγαίνει από το κάδρο και τα στοιχεία εξαφανίζονται όπως τα πτώματα στη δράση της μαφίας.
Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που η μόλις δύο ετών κυβέρνηση της ΝΔ παράγει ατιμωρησία με την παρανομική θεσμοθέτηση της ατιμωρησίας. Με νόμο της ΝΔ τα στελέχη του ΤΧΣ απέκτησαν το ακαταδίωκτο για τις αποφάσεις του που αφορούν το δημόσιο χρήμα και όχι το ταμείο του σπιτιού τους. Μετά τη θεσμοθέτηση της ασυλίας, με προκλητικές αποφάσεις το ΔΣ του ΤΧΣ μεθόδευσε το χάρισμα της Τράπεζας Πειραιώς σε ιδιώτες μετόχους. Μεγάλος ευνοημένος ο Πόλσεν, που αποκτά κοντά στο 19%. Πρόκειται για το πρώην αφεντικό του συμβούλου του πρωθυπουργού Αλέξη Πατέλη, ο οποίος έπαιξε προφανώς ρόλο στην τύχη της Πειραιώς.
Ακαταδίωκτο όμως παραχώρησε ο Μητσοτάκης και στα στελέχη των τραπεζών που ευθύνονται για τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος μέσω θαλασσοδανείων. Μαζί τους αμνηστεύονται και όσοι τα έφαγαν, αφού αν δεν διώκεται ο φυσικός αυτουργός (τραπεζίτης), δεν μπορεί να διωχθεί ο ηθικός (δανειολήπτης). Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με λιγότερη αυτοπεποίθηση τώρα απ’ ό,τι πριν από έναν χρόνο αλλά με τον ίδιο κυνισμό δημιουργεί «το καθεστώς». Καταπατά συνταγματικά δικαιώματα, γράφει στα παπούτσια του τένις τη Δικαιοσύνη και οικοδομεί έναν στρατό ατιμώρητων συνενόχων. Το ακαταδίωκτο είναι πάντα εργαλείο διαφθοράς. Ο Μητσοτάκης το κάνει στοιχείο διακυβέρνησης.
ΥΓ.: Το ακαταδίωκτο των επιτροπών που θεσμοθετεί ο Μητσοτάκης δεν αποκαλύπτει μόνο το καθεστώς αλλά και ένα άλλο καθεστώς εντός ΣΥΡΙΖΑ. Αυτών που επέμεναν να γίνονται ουρά της επιτροπής όταν η επιτροπή γινόταν ουρά του Μητσοτάκη. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η αντιπολίτευση οφείλουν να καταφύγουν σε κάθε νομικό μέτρο για να χαρακτηριστεί η νομική ρύθμιση αντισυνταγματική.