Πρωτοφανής αμνήστευση
Η εν λόγω τροπολογία εισάγει μια πασιφανώς αντισυνταγματική ρύθμιση. Είναι πάγια αρχή του νομικού μας συστήματος πως όλοι οι πολίτες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου, κάτι που προβλέπεται από το ελληνικό σύνταγμα στο άρθρο 4 παρ. 1. Εξαιρούνται από την εν λόγω αρχή μόνο οι βουλευτές, για την απρόσκοπτη άσκηση των καθηκόντων των οποίων κατοχυρώνεται, στο άρθρο 62 παρ. 1 του συντάγματος, το «ακαταδίωκτο», ήτοι η απαγόρευση κίνησης οιασδήποτε ποινικής (και μόνο) διαδικασίας εναντίον τους. Παρ’ όλα αυτά, μέσω της τροπολογίας αυτής οι λοιμωξιολόγοι παύουν να έχουν κάθε ευθύνη, αστική, ποινική είτε ακόμη και πειθαρχική (!), για τη γνώμη και την ψήφο τους, άρα, κατ’ αποτέλεσμα, για τις αποφάσεις τους. Αυτή η πρωτοφανής αμνήστευση προβληματίζει, καθώς δεν υπάρχει κανένας βάσιμος νομικός λόγος γι’ αυτήν τη θέση της επιτροπής λοιμωξιολόγων υπεράνω των ελληνικών νόμων. Η τροπολογία αυτή υπηρετεί μια πολιτική σκοπιμότητα προστασίας των λοιμωξιολόγων από τις συνέπειες της λήψης λανθασμένων (ή ακόμη και καταστροφικών) αποφάσεων και παράλληλα σιγουρεύει και εξασφαλίζει τη διαρκή σιωπή τους.
Κάθε προσπάθεια αποσιώπησης λαθών και αποποίησης ευθυνών από όσους έχουν προβεί στα λάθη που οδήγησαν στην εξάπλωση της πανδημίας στη χώρα μας και στον θάνατο χιλιάδων πολιτών δεν θα ευδοκιμήσει, ιδίως όταν τόσο φανερά αντιτίθεται σε βασικές αρχές του ελληνικού συντάγματος. Δύο τελικές παρατηρήσεις: Γιατί δεν ευθύνονται και τα μέλη της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών; Εχουν λάβει λανθασμένες αποφάσεις για τη χορήγηση εμβολίων που δεν έπρεπε; Γιατί διώκονται οι πρόεδροι των εργαζομένων στα Νοσοκομεία Γιαννιτσών και Εδεσσας; Επειδή είπαν αλήθειες που δεν έπρεπε; Ως μαχόμενος δικηγόρος και νομικός ντρέπομαι και ζητώ συγγνώμη από τους συμπολίτες μου για λογαριασμό τους. Ως νομικός θα αντιδράσω με όλα τα όπλα που μου παρέχει το κράτος δικαίου.