Φωνή και οργή λαού

Μπορεί το ποδόσφαιρο να έχασε τον ρομαντισμό του με την εμπορευματοποίηση των τριών τελευταίων δεκαετιών, όμως κάποια πράγματα παραμένουν αναλλοίωτα στον χρόνο. Οπως ο κόσμος που το ακολουθεί. Οι φίλαθλοι ή οπαδοί, πείτε τους όπως θέλετε, είναι εκείνοι που σε μεγάλο βαθμό έβαλαν το χεράκι τους για να «ναυαγήσει» η πολυδιαφημισμένη νέα ευρωπαϊκή λίγκα που σκαρφίστηκαν οι δισεκατομμυριούχοι ιδιοκτήτες για να εισπράξουν ακόμη μεγαλύτερα κέρδη. Και ξαφνικά οι οπαδοί που παραμένουν ρομαντικοί με τις ομάδες τους έδειξαν τη δύναμή τους. Και σε μεγάλο βαθμό συνέβαλαν ώστε να κάνουν πίσω τα μεγάλα αφεντικά. Η οργή των φιλάθλων, κυρίως των αγγλικών ομάδων, ήταν χαρακτηριστική. Και φυσικά δεν ήθελαν πολύ για να γυρίσουν ολοκληρωτικά την πλάτη στην ομάδα που αγαπούν αν οι ιδιοκτήτες επέμεναν στη νέα τάξη πραγμάτων. Και τα αφεντικά όχι μόνο τους λογάριασαν, αλλά τους ζήτησαν με επίσημες ανακοινώσεις… συγγνώμη! Μαζί τους στάθηκαν οι ακριβοπληρωμένοι ποδοσφαιριστές και οι προπονητές των συλλόγων, που δεν δίστασαν να προβάλουν αντιρρήσεις στις διοικήσεις των ομάδων τους για το εγχείρημα. Και μην πει κανείς ότι όλοι είναι ρομαντικοί της μπάλας. Οχι. Ομως υπάρχουν ακόμη κάποιες ηθικές αξίες και κόκκινες γραμμές που αποτελούν τις ασφαλέστερες δικλίδες για να χαίρονται όλοι τον βασιλιά των σπορ, το ποδόσφαιρο, με τα καλά και τα άσχημά του. Και το ποδόσφαιρο παράγει συναισθήματα και μάλιστα έντονα… Ο πρώην άσος του Ολυμπιακού και νυν της Γουλβς Ντανιέλ Ποντένσε το εξέφρασε όσο πιο πιστά γινόταν στο Instagram: «Η μπάλα του Champions League, ο ύμνος, το όνειρο. Το βολέ του Ζιντάν, το σόλο του Κακά, η Λίβερπουλ στην Αθήνα, τα “όλε” στη Βαρκελώνη, ο Κρις και ο Ζέεντορφ. Υπάρχουν ορισμένα πράγματα για τα οποία απλώς δεν μπορείς να πληρώσεις…».