Ο Τύπος και η Marvel

Δύο δημοσιογράφοι επιλέχθηκαν για να τιμηθούν με το φετινό Νόμπελ Ειρήνης. Πρόκειται για τη Μαρία Ρέσα από τις Φιλιππίνες και τον Ντμίτρι Μουράτοφ από τη Ρωσία. Το σκεπτικό της επιτρoπής ανέφερε πως η επιλογή τους έγινε για «τη θαρραλέα μάχη τους υπέρ της ελευθερίας της έκφρασης» στις χώρες τους. Οι δύο δημοσιογράφοι «αντιπροσωπεύουν όλους τους δημοσιογράφους που υπερασπίζονται αυτό το ιδανικό σε έναν κόσμο όπου η δημοκρατία και η ελευθερία του Τύπου βρίσκονται αντιμέτωπες με όλο και περισσότερο αντίξοες συνθήκες» δήλωσε η πρόεδρος της επιτροπής του Νόμπελ Μπέριτ Ράις-Αντερσεν. Οσοι λοιπόν αναρωτιούνται ποιος είναι ο ρόλος που μπορεί να διαδραματίσει η δημοσιογραφία στην εποχή μας ας σκεφτoύν το παράδειγμα των δύο βραβευμένων δημοσιογράφων. Από την άλλη, κάποιος μπορεί να αδιαφορήσει για τους δύο βραβευθέντες θεωρώντας πως αν και είναι γενναίο να ασκείς το δημοσιογραφικό σου καθήκον σε ολιγαρχικές χώρες, αυτές οι χώρες είναι μακρινές για να τον αφορούν. Πόσο μάλιστα που στη δική του χώρα η δημοκρατία είναι εμπεδωμένη και παγιωμένη από το 1974. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; «Η δωρεάν, ανεξάρτητη και βασισμένη στα γεγονότα δημοσιογραφία χρησιμεύει στην προστασία από κατάχρηση εξουσίας, ψέματα και πολεμική προπαγάνδα» παρατήρησε η Μπέριτ Ράις-Αντερσεν. Η ανεξάρτητη και βασισμένη στα γεγονότα δημοσιογραφία, δηλαδή ο θεμέλιος λίθος του χώρου, δεν είναι τόσο αυτονόητη στον τόπο μας. Εδώ αυτονόητα θεωρούνται η οσφυοκαμψία, η συναλλαγή, η ελαστική συνείδηση, η αμέριστη στήριξη στην εκτελεστική, τη νομοθετική και τη δικαστική εξουσία, ο εκφοβισμός των «ταπεινών», η διαπόμπευση του αδυνάμου και η αποθέωση του δυνατού. Το μεγαλύτερο μέρος του δημοσιογραφικού κόσμου του τόπου λοιπόν μπορεί να εκλαμβάνει τη Μαρία Ρέσα και τον Ντμίτρι Μουράτοφ σαν καρικατούρες της Marvel που βάλθηκαν με εμμονή να εξαφανίσουν κάθε σατανικό τύπο από το σύμπαν. Σε άλλα νέα της εβδομάδας, ο ελληνικός Τύπος ανέδειξε με δηκτικό τρόπο την προσπάθεια φοροαποφυγής του ζεύγους Μπλερ.