Πολιτικός απατεώνας ή απλώς βλάκας;

Οταν ένας ολιγάριθμος πυρήνας ανθρώπων γύρω από ένα πρόσωπο (τον πρωθυπουργό) σε μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση μιας δυτικής αστικής δημοκρατίας έχει καταφέρει να ελέγξει –με καθολικό τρόπο– τη δημόσια διοίκηση, τις ανεξάρτητες αρχές, τις μυστικές υπηρεσίες, τη Δικαιοσύνη, τις κρατικές προμήθειες και τους εξοπλισμούς (χωρίς καν εισηγήσεις των αρμόδιων επιτελείων) και την ενημέρωση, τότε πέραν πάσης αμφιβολίας αναφερόμαστε σε καθεστώς.

Τυπικότερο δείγμα, με όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά της καθαρότητας ενός καθεστώτος (και καθόλου ενός ημίαιμου καθεστώτος), από το καθεστώς Μητσοτάκη δεν θα μπορούσε να υπάρξει.

Μάλιστα, επί της «καθαρότητας» του καθεστώτος (που δεν συνηθίζεται στην Ευρώπη, ει μη μόνο στις μπανανίες της Λατινικής Αμερικής) υπάρχουν και τα ανάλογα έγγραφα (καταδίκες) από πλείστα όσα θεσμικά όργανα της ΕΕ.

Καταδίκες που αφορούν τη διαχείριση του μεταναστευτικού και τα pushbacks, το κράτος δικαίου, την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, τις διώξεις δικαστών και δημοσιογράφων και τις ανεξιχνίαστες δολοφονίες (π.χ. Γιώργου Καραϊβάζ), την κατρακύλα της ενημέρωσης στη θέση 108.

Η ΕΥΠ, το «έργο» της και οι πρόσφατες αποκαλύψεις για τις παρακολουθήσεις δημοσιογράφων, πολιτικών αντιπάλων αλλά και εσωκομματικών «φίλων» δεν είναι καθόλου

Σήματα καπνού

πρόσφατες, ουδόλως αποκαλύψεις και επ’ ουδενί δεν εμπεριέχουν το στοιχείο της έκπληξης.

Ηταν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης που την πρώτη πρώτη μέρα μετά την εκλογή του νομοθέτησε την υπαγωγή της ΕΥΠ στην αποκλειστική αρμοδιότητα του ιδίου.

Ηταν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης που ακολούθως φρόντισε να νομοθετήσει τις προϋποθέσεις για την αλλαγή των προβλέψεων για τον διοικητή της ΕΥΠ, ώστε να μην απαιτείται για τον διορισμό του πτυχίο ΑΕΙ, μεταπτυχιακός τίτλος και οποιαδήποτε σχετική προϋπηρεσία-εμπειρία.

Ηταν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης που όταν αποκαλύφθηκε ότι ένας δημοσιογράφος παρακολουθείται, (ξανά) άλλαξε τον σχετικό νόμο, μην επιτρέποντας στον «βιασθέντα» να γνωρίζει τους λόγους του «βιασμού» του.

Κι όμως αυτός ο πρωθυπουργός έχει το απύθμενο θράσος να δικαιολογείται με το «αχ, ήταν τυχαίο» και με το «εγώ κοιτούσα τη Γιαδικιάρογλου που κοιτούσε την Πετροπούλου που κοιτούσε την Πετροβασίλη».

Και που για όλα φταίει ο Δημητριάδης-Χατζηπετρής, ο γραμματέας του Μαξίμου, ο αντ’ αυτού, ο έμπιστος, ο ανιψιός, ο «πληρώνω τον μανάβη και εισπράττει ο μπακάλης», ο «μιλάει ο πρωτοσύγκελλος και ακούω τον δεσπότη», που σε μια στιγμή τρέλας –αχ αυτά τα νιάτα, τα άμυαλα και άγουρα– την έκανε την κουτουράδα και τους εξέθεσε όλους, ως κυβέρνηση και ως οικογένεια.

Η θυσία της Ιφιγένειας μπορεί να εξευμενίζει τους θεούς, αλλά το ερώτημα είναι αν λύνεται το ζήτημα με τη θυσία του Δημητριάδη, γιατί σ’ αυτά τα θέματα δεν υπάρχει αντ’ αυτού, ιδιαίτερα μάλιστα όταν κάθε «επιτυχία» συνοδεύεται με την επεξηγηματική φράση «κατόπιν των εντολών του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη».

Για να γίνει πιστευτή η δικαιολογία «ερήμην του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη» οφείλει να λάβει θέση και να μας πει τι ακριβώς είναι:

πολιτικός απατεώνας ή απλώς βλάκας;

Οταν η αρμόδια ευρωβουλευτής ζητάει την παρέμβαση της Europol για τη χρήση του Predator στην Ελλάδα ο Μητσοτάκης οφείλει να καταλάβει ότι δεν ξεγαριάζει πολιτικά με τις παραιτήσεις Δημητριάδη και Κοντολέων ενώ μαυρίζει το κορμί του στα Χανιά. Το καλύτερο μαύρισμα θα το υποστεί στην κάλπη

Πύθιος

«Αλλαξαν ακόμη και την καθιερωμένη σημασία των λέξεων για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους» Θουκυδίδης