8 δισ. ευρώ για ρεύμα σε ένα χρόνο

Υπερδιπλάσια χρήματα πλήρωσαν νοικοκυριά και επιχειρήσεις το διάστημα Ιουλίου 2021 – Ιουνίου 2022 σε σχέση με το αμέσως προηγούμενο δωδεκάμηνο

Μαριάννα Τόλια Εν συντομία

Πόσα παραπάνω λεφτά δώσαμε για ρεύμα στο 12μηνο Ιουλίου 2021 – Ιουνίου 2022.

Γιατί ενδιαφέρει

Τι μέρος τους κάλυψε η κυβέρνηση με τις κρατικές επιδοτήσεις και τι εμείς.

Με βάση τα δημοσιευμένα στοιχεία του ΑΔΜΗΕ για τη μεσοσταθμική τιμή και την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας στο δωδεκάμηνο Ιουλίου 2021 – Ιουνίου 2022 που επεξεργάστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και ανακοίνωσε πριν από ένα μήνα ο αρμόδιος τομεάρχης του Σωκράτης Φάμελλος, το μέγεθος της χονδρεμπορικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας της συγκεκριμένης περιόδου ανήλθε σε 11,4 δισ. ευρώ έναντι 3,4 δισ. ευρώ του αντίστοιχου προηγούμενου δωδεκάμηνου, μέγεθος που αντιπροσωπεύει αύξηση 235% σε ένα χρόνο.

Με δυο λόγια, το πρόσθετο κόστος της χονδρεμπορικής που μέσω της ρήτρας αναπροσαρμογής μετακυλίστηκε ολόκληρο σε καταναλωτές, νοικοκυριά και επιχειρήσεις, έφτασε τα 8 δισ. ευρώ στο δωδεκάμηνο Ιουλίου 2021 – Ιουνίου 2022.

Μέρος αυτού του δυσθεώρητου ποσού απορροφήθηκε από το δημόσιο

με τις κρατικές επιδοτήσεις. Προσπαθώντας να υπολογίσουμε τι ποσό απορρόφησαν οι κρατικές επιδοτήσεις χρησιμοποιήσαμε τις κυβερνητικές ανακοινώσεις, βάσει των οποίων διαπιστώσαμε τα εξής:

Για τους μήνες από τον Σεπτέμβριο του 2021 ως τον Φεβρουάριο του 2022 δόθηκε ένα πακέτο κρατικών επιδοτήσεων στο ρεύμα και το φυσικό αέριο ύψους 2,6 δισ. ευρώ.

Τον Μάρτιο του’22 δόθηκε δεύτερο πακέτο ύψους 1,1 δισ. ευρώ, που όμως περιλάμβανε εκτός από τις επιδοτήσεις στο ρεύμα επιδοτήσεις για το φυσικό αέριο και τα υγρά καύσιμα, καθώς και έκτακτο βοήθημα προς τις ευάλωτες ομάδες και τις οικογένειες με παιδιά.

Τον Μάιο ακολούθησε τρίτο πακέτο, ύψους 1,18 δισ. ευρώ, που κάλυψε τις αυξημένες κρατικές επιδοτήσεις στο ρεύμα και το φυσικό αέριο για τους μήνες Μάιο και Ιούνιο και το Power Pass.

Προσθέτοντας τα τρία πακέτα έχουμε συνολικό ποσό 4,88 δισ. ευρώ και προκύπτει ότι στο δωδεκάμηνο Ιουλίου 2021 – Ιουνίου 2022 το ποσό που δόθηκε για κρατικές επιδοτήσεις στο ρεύμα είναι τμήμα αυτών των 4,88 δισ. ευρώ, καθώς τα συγκεκριμένα κονδύλια, εκτός από τις επιδοτήσεις στο ρεύμα, κάλυψαν και επιδοτήσεις στο φυσικό αέριο, στα υγρά καύσιμα, τα βοηθήματα των ευάλωτων ομάδων κ.λπ.

Το κονδύλι που δόθηκε για το ρεύμα είναι το μεγαλύτερο. Ας υποθέσουμε λοιπόν, αφού η κυβέρνηση δεν έχει δώσει αναλυτικά στοιχεία, ότι αγγίζει τα 3-3,5 δισ. ευρώ. Στην περίπτωση αυτή προκύπτει ότι από το πρόσθετο κόστος των 8 δισ. ευρώ της χονδρεμπορικής αγοράς οι κρατικές επιδοτήσεις στο ρεύμα απορρόφησαν τα 3-3,5 δισ. ευρώ του κόστους, ενώ τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις επιβαρύνθηκαν με τα υπόλοιπα 4,5-5 δισ. ευρώ. Δηλαδή εκεί που έως πέρσι κατέβαλλαν ετησίως για ηλεκτρικό ρεύμα 3,4 δισ. ευρώ ως ελάχιστο κόστος χονδρεμπορικής, στο διάστημα Ιουλίου 2021 – Ιουνίου 2022 κλήθηκαν να καταβάλουν ως ελάχιστο κόστος χονδρεμπορικής ποσό 7,9-8,4 δισ. ευρώ, αυξημένο κατά 132% έως 147%.

Διευκρινίζεται ότι τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις που αγοράζουν ρεύμα στη λιανική με τους λογαριασμούς που πληρώνουν δεν καλύπτουν μόνο το κόστος της χονδρεμπορικής αλλά και τα υψηλότερα ή χαμηλότερα περιθώρια κέρδους των εταιρειών προμήθειας ή ό,τι άλλο επιτάσσει η εμπορική πολιτική της κάθε εταιρείας. Αρα στην πραγματικότητα έχουν πληρώσει ακόμη περισσότερα λεφτά για το ρεύμα. Ομως το κόστος της χονδρεμπορικής παράγει το ελάχιστο κατώφλι για τις τιμές του ρεύματος και συνάμα είναι χρήσιμο γιατί μας δίνει μέτρο σύγκρισης και μας επιτρέπει να δούμε τελικά πόσο παραπάνω μας στοίχισε το ρεύμα στο δωδεκάμηνο Ιουλίου 2021 – Ιουνίου 2022, πριν και μετά τις κρατικές επιδοτήσεις.

Από πού θα βρεθούν για να πληρωθούν αυτά τα λεφτά σε μια χώρα όπου το 56% των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα έχει μεικτό μισθό κάτω των 900 ευρώ κι όπου μόνο από 1ης Μαΐου οι αμειβόμενοι με τον κατώτατο πήραν επιτέλους αύξηση, φτάνοντας τα… 713 ευρώ μεικτά;

Από αυτά τα χρήματα έχουν πληρωθεί εντέλει στο συγκεκριμένο δωδεκάμηνο από νοικοκυριά και επιχειρήσεις τα 6,9-7,4 δισ. ευρώ. Αλλο 1 δισ. ευρώ αποτελεί τις ληξιπρόθεσμες οφειλές των καταναλωτών προς τους παρόχους, ποσό που όλο και αυξάνεται.