Ο υπεράνω υποψίας μπακάλης με τις πολιτικές άκρες
Πότε η έρευνα θα φτάσει σε βάθος για τους «καλούς οικογενειάρχες»-τέρατα που συχνά βρίσκουν θαλπωρή στους κόλπους της εκκλησίας, της αστυνομίας και δεξιών παρατάξεων;
Εν συντομία
Ο απερίγραπτα υψηλός βαθμός εξαχρείωσης στον οποίο έχει υποπέσει η ελληνική κοινωνία γίνεται άλλη μια φορά αντιληπτός με αφορμή την αποκρουστική υπόθεση του βιασμού του δωδεκάχρονου κοριτσιού στον Κολωνό από άγνωστο ακόμη αριθμό «οικογενειαρχών», ενώ τα ΜΜΕ πουλάνε αίμα και προβαίνουν σε τηλεδίκες, αδιαφορώντας για την ιδιωτικότητα του δωδεκάχρονου. Πάγια απαίτηση να υπάρξει πλήρης εξάρθρωση του κυκλώματος όσο «ψηλά» κι αν φτάνει, προκειμένου να μη μείνει άλλο παιδί αβοήθητο απέναντι στο σκότος.
Γιατί ενδιαφέρει
Ο,τι κι αν λένε στην TV, έχε τον νου σου στο παιδί.
Πατρίς – θρησκεία – οικογένεια. Το τρίπτυχο αυτό δεν αποτελεί απλώς το καταφύγιο συντηρητικών απόψεων που σε αρκετές περιπτώσεις αγκαλιάζεται από ακροδεξιούς χώρους. Στην περίπτωση του Ηλία Μίχου, του κατηγορούμενου για μαστροπεία και βιασμό του δωδεκάχρονου κοριτσιού στον Κολωνό, το τρίπτυχο αυτό επιτέλεσε μια άλλη λειτουργία: ήταν το τέλειο άλλοθι. Εχοντας ένα συνοικιακό μπακάλικο στον Κολωνό, ο άνθρωπος αυτός είχε αναπτύξει ιδιαιτέρως έντονη δραστηριότητα. Φωτογραφιζόταν με πολιτικούς, παπάδες, αστυνομικούς, καλλιτέχνες, πραγματοποιούσε προεκλογικές συγκεντρώσεις στο σπίτι του –όπως για την περίπτωση του περιφερειάρχη Αττικής Γιώργου Πατούλη–, μοίραζε προϊόντα από το μαγαζί του. Ολα αυτά προκειμένου να δίνει την εικόνα του καλού οικογενειάρχη, του καλού χριστιανού, του καλού δεξιού. Ηταν ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας.
Είναι περιττό να αναφερθεί ότι όλες αυτές οι ιδιότητες που προσπαθούσε για τους δικούς του νοσηρούς σκοπούς να οικειοποιηθεί ο Ηλ. Μίχος δεν αποτελούν για κανένα λόγο και σε καμία περίπτωση ένδειξη ενοχής για οτιδήποτε. Είναι ένα ζήτημα όμως πώς τέτοιου είδους άνθρωποι αρκετά συχνά εγκολπώνονται από χώρους όπως η εκκλησία, η αστυνομία ή οι δεξιές και ακροδεξιές πολιτικές παρατάξεις στην Ελλάδα. Φυσικά, για ένα φρικιαστικό έγκλημα όπως αυτό για το οποίο διώκεται ο Ηλ. Μίχος δεν μπορεί να ειπωθεί ότι ευθύνεται η εκκλησία ή συγκεκριμένοι πολιτικοί χώροι.
Θα υπάρξει επιτέλους έρευνα;
Από την άλλη, όμως, πόσο συχνά διαπιστώνουμε ότι άνθρωποι σαν τον Ηλ. Μίχο βρίσκουν καταφύγιο σε αυτούς τους χώρους; Πόσο συχνά έχουμε ακούσει για περιστατικά κακοποίησης από αυτούς τους χώρους; Πόσοι ακόμη κακοποιητές, υποστηρικτές των ανωτέρω, θα χρησιμοποιήσουν το προφίλ του καλού οικογενειάρχη προκειμένου να πραγματοποιήσουν τις αποκρουστικές πράξεις τους; Πότε επιτέλους θα υπάρξει έρευνα για όλα αυτά τα στοιχεία που φέρνουν την ελληνική κοινωνία αιώνες πίσω; Γιατί καμία κυβέρνηση δεν έχει επιδείξει σχετικό ενδιαφέρον; Πότε θα υπάρξει κάθαρση;
Δυστυχώς, αυτή είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου στη συγκεκριμένη υπόθεση. Ενα κοριτσάκι δώδεκα χρόνων βιάστηκε κατ’ εξακολούθηση. Αυτό είναι το πρώτο και το τελευταίο που θα πρέπει να μας απασχολεί στη συγκεκριμένη υπόθεση. Το πώς θα βοηθηθεί αυτό το παιδί ώστε να κατορθώσει να συνεχίσει τη ζωή του μετά τον εφιάλτη που έζησε. Το πώς δεν θα βρεθεί άλλο παιδί στη θέση του. Δυστυχώς, όμως, δεν είναι αυτό που μας απασχολεί.
Οι προμήθειες του δημοσίου
Πρόσωπα όπως ο Μίχος καλύπτονται πίσω από το τρίπτυχο πατρίς – θρησκεία – οικογένεια για να σκεπάσουν τους αποκρουστικούς σκοπούς τους
Δεν μας απασχολεί και κάτι άλλο. Ο Ηλ. Μίχος ήταν προμηθευτής του δημοσίου. Οπως αποκάλυψε η ιστοσελίδα megafono.gr, στοιχεία από τη Διαύγεια πιστοποιούν ότι είχαν εκδοθεί 31 συμβάσεις προκειμένου να καταβληθούν στον κατηγορούμενο 65.692,05 ευρώ για την προμήθεια μεταξύ άλλων χαρτικών και ειδών καθαρισμού. Οι συμβάσεις ξεκίνησαν να εκδίδονται από τις 26 Νοεμβρίου 2010 έως και τις 24 Απριλίου 2018. Τα περισσότερα χρήματα δόθηκαν από το υπουργείο Υγείας, το οποίο μέσω τεσσάρων συμβάσεων από τον Μάιο του 2011 έως τον Ιούλιο του 2012 έδωσε στον Ηλ. Μίχο περίπου 50.000 ευρώ. Τα τελευταία χρόνια ο κατηγορούμενος λάμβανε μερικές εκατοντάδες ευρώ κυρίως από την Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες από το megafono.gr, ο Ηλ. Μίχος –λάμβανε τα χρήματα ως φυσικό πρόσωπο– έλαβε προέγκριση για την άδεια του μαγαζιού του μόλις το 2014.
Ενας μπακάλης λοιπόν πήρε δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Προφανώς αυτό το γεγονός από μόνο του δεν εμπλέκει κάποιον στις κατηγορίες που αποδίδονται στον Ηλ. Μίχο. Παρ’ όλα αυτά, πώς έλαβε αυτά τα χρήματα; Υπήρξε κάποια πολιτική μεσολάβηση προκειμένου το μπακάλικό του να λάβει αυτό το τόσο μεγάλο ποσό –και μάλιστα για την προμήθεια και υπουργείων– μέσα σε αυτά τα λίγα χρόνια;
Πέραν του ότι αυτό το γεγονός αποτελεί ακόμη μια απόδειξη του πόσο μεγάλη διαφθορά και διασπάθιση δημόσιου χρήματος υπάρχουν στην Ελλάδα, το μεγάλο ερώτημα που γεννάται αυτήν τη στιγμή είναι άλλο: Θα διερευνηθεί βάσει ποιων κριτηρίων δόθηκαν αυτά τα χρήματα στον Ηλ. Μίχο; Θα εντοπιστούν οι υπεύθυνοι όλων των υπουργείων και των φορέων που ενέκριναν την καταβολή τους; Και εφόσον βρεθούν αυτοί οι άνθρωποι, θα διερευνηθεί το ενδεχόμενο να υπάρχει οποιαδήποτε σύνδεσή τους με το κύκλωμα στο οποίο εμπλέκεται ο Ηλ. Μίχος; Θα αναζητηθεί αν υπήρξαν και άλλα παιδιά που βασανίστηκαν; Θα αναζητηθεί μέχρι πού εκτεινόταν αυτό το κύκλωμα; Αν τυχόν εντός του κυκλώματος εντοπιστούν και «ισχυρά» ονόματα, θα αποκαλυφθούν; Δυστυχώς, αυτά τα ερωτήματα δεν έχουν αυτονόητες απαντήσεις βάσει των διδαγμάτων που μας έχει χαρίσει η σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας. Ο κίνδυνος να μη δικαιωθεί το δωδεκάχρονο κορίτσι είναι υπαρκτός.