Ριάλιτι έκαναν την απερίγραπτη κακοποίηση του κοριτσιού
Ο ρόλος των ΜΜΕ, το όργανο δεοντολογίας της ΕΣΗΕΑ και οι συνδικαλιστές αστυνομικοί
Ποιος ενδιαφέρεται όμως αυτήν τη στιγμή για το δωδεκάχρονο κορίτσι; Τις τελευταίες ημέρες η συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ έχει μετατρέψει την απερίγραπτη κακοποίησή της σε τηλεοπτικό ριάλιτι. Εχουν στρέψει την κάμερα και την πένα τους στο εσωτερικό του σπιτιού του κοριτσιού. Δεν ενδιαφέρονται ούτε στο ελάχιστο για την επίδραση που έχει αυτό στο κορίτσι. Εχουν δημοσιευτεί αναρίθμητα «ρεπορτάζ» στα οποία γράφεται ότι το κορίτσι «πήγαινε με πελάτες». Δεν ντρεπόμαστε καθόλου πια σε αυτή την κοινωνία και σε αυτήν τη δουλειά; Τι «πήγαινε»; Ποιοι «πελάτες»; Εκανε συναινετικό σεξ το δωδεκάχρονο; Επειδή αυτό σηματοδοτεί η λέξη «πελάτης». Επειδή αυτό λένε και ο Ηλ. Μίχος και ο Γιάννης Σοφιανίδης, που επίσης κατηγορείται για μαστροπεία και βιασμό του κοριτσιού. Το βιάσανε το δωδεκάχρονο. Το εκμεταλλεύτηκαν βιαστές. Οχι πελάτες. Ντροπή.
Υπάρχει ντροπή στα πάνελ των καναλιών που επί ώρες δίνουν στη δημοσιότητα αδιανόητες προσωπικές πληροφορίες του κοριτσιού; Το θύμα στην Ελλάδα, όποιο κι αν είναι, ακόμη κι ένα δωδεκάχρονο κορίτσι που βιάστηκε, δεν έχει ούτε το δικαίωμα της ιδιωτικότητας. Το ζήτημα είναι η τηλεθέαση των εκπομπών. Τις προάλλες έγινε φέιγ βολάν στις εκπομπές η ιατροδικαστική εξέταση του κοριτσιού. Οι «έγκυροι ρεπόρτερ» δεν έμειναν εκεί. Κάποιοι προχώρησαν σε τόσο αναλυτική περιγραφή της ιατροδικαστικής εξέτασης που έφτασαν να αναφέρουν λεπτομέρειες ακόμη και για την κατάσταση του κόλπου του κοριτσιού. Πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια για την εξαχρείωση αυτών των ΜΜΕ. Μόνο οργή.
Αυτή την οργή όμως δεν συμμερίζεται το Εποπτικό Οργανο Δεοντολογίας της Ενωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ), το οποίο την Παρασκευή εξέδωσε ανακοίνωση αναφορικά με τη δημοσιογραφική κάλυψη της υπόθεσης ζητώντας «σοβαρότητα, ευθύνη και αυξημένη προσοχή από όλους τους συναδέλφους». Φυσικά, το Εποπτικό Οργανο Δεοντολογίας της ΕΣΗΕΑ δεν κάλεσε ούτε ένα «συνάδελφο» από αυτούς που το ίδιο εγκαλεί για «κατ’ εξακολούθηση παραβίαση και η έλλειψη σεβασμού στην αντιμετώπιση ενός τραγικού κοινωνικού φαινομένου». Αρκείται στο να ζητά «σοβαρότητα». Γιατί άραγε;
Ανεβάζουν την τηλεθέαση
Δεν έμειναν όμως μόνο εκεί τα ΜΜΕ. Οπως πάντα σε τέτοιες υποθέσεις, προσκάλεσαν και «ειδικούς». Ποιοι είναι αυτοί; Οι συνδικαλιστές αστυνομικοί. Αυτοί που με αυτά που θα πουν ανεβάζουν τα νούμερα τηλεθέασης. Ενας από αυτούς ήταν ακόμη μια φορά ο Σταύρος Μπαλάσκας,ο οποίος δήλωσε μεταξύ άλλων στον Σκάι ότι ο Ηλ. Μίχος ήταν «επιφανής» και πως είχε μια «καλή, κοινωνική, άρτια οικογένεια». Καμία σημασία δεν έχει αυτό, πέρα από το να πείσει την κοινωνία πως οφείλει να πέσει από τα σύννεφα επειδή προέβη σε αυτές τις πράξεις ένας «οικογενειάρχης». Βέβαια, για το ότι σε τέτοια εγκλήματα προβαίνουν σχεδόν πάντα «οικογενειάρχες» ο Μπαλάσκας δεν βρήκε κάτι να πει.
Πάλι από την τηλεοπτική συχνότητα του Σκάι ο πρόεδρος των ειδικών φρουρών Βασίλης Ντούμας χαρακτήρισε το έγκλημα της παιδεραστίας «ελάττωμα». Υποστήριξε χαρακτηριστικά, μεταξύ άλλων, ότι «το ελάττωμα αυτό της παιδεραστίας, της παιδοφιλίας υπάρχει χρόνια», για να εστιάσει κυρίως στη μητρική ευθύνη λέγοντας: «Εδώ έχουμε μια μάνα που θα έπρεπε για μένα να προβληθεί παραπάνω η σχέση της με την υπόθεση, κι ακόμα από τον ίδιο τον παιδεραστή, που φαίνεται να έχει σημαντικό ρόλο και μάλλον αρνητικό. Και θέλω να ελπίζω ότι δεν θα καταλήξει να κατηγορείται μια μάνα για μαστροπεία. Που είναι το σημαντικότερο οχυρό της οικογένειας και της κοινωνίας».
Ο ρόλος της μάνας
Είναι δεδομένο ότι πρέπει να διερευνηθεί ο ρόλος της μάνας του κοριτσιού –διώκεται για μαστροπεία–, όπως και όλων όσοι βρίσκονται στον περίγυρό της. Αλλο αυτό όμως και άλλο να υποστηρίζουν ότι η μάνα είχε μεγαλύτερη σχέση με την υπόθεση απ’ ό,τι ο Ηλ. Μίχος. Παρατηρείται από τα ΜΜΕ μια πρωτοφανής αντιστροφή της λογικής, ώστε η έρευνα να στραφεί σχεδόν αποκλειστικά στη μάνα και όχι στο κύκλωμα. Δεν γνωρίζει κανείς ακόμη τον ρόλο της μητέρας του κοριτσιού, ο οποίος φανταζόμαστε ότι σύντομα θα διαλευκανθεί. Το σημαντικότερό όμως είναι οι βιαστές. Σημαντικότερα είναι η εξάρθρωση του κυκλώματος, η δομή του, η δράση του, μέχρι πόσο ψηλά έφτανε, ποιοι ήταν όλοι οι βιαστές, προκειμένου αυτή η υπόθεση να γίνει η απαρχή για την προστασία των παιδιών. Ολων των παιδιών. Αλλωστε αυτήν τη στιγμή οι πληροφορίες αναφορικά με τον ρόλο της μάνας είναι εντελώς συγκεχυμένες. Το documentonews. gr αποκάλυψε την περασμένη Πέμπτη ότι η μητέρα του κοριτσιού αντάλλασσε μηνύματα με τον Ηλ. Μίχο. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες φέρεται να του γράφει: «Βρωμιάρη, ανώμαλε, τι είναι αυτό που έκανες στο παιδί μου;». Στη συνέχεια φαίνεται πως του έστειλε και δεύτερο μήνυμα, στο οποίο τον αποκαλούσε παιδεραστή. Ο Ηλ. Μίχος εμφανίζεται ιδιαίτερα ψύχραιμος και της απαντάει: «Ηρέμησε κι έλα από ’δώ».
Σε άλλο μήνυμα η μητέρα φέρεται να γράφει στον Ηλ. Μίχο: «Δεν θα τη γλιτώσεις. Θα το ανοίξεις το στόμα σου, αλλά εκεί που πρέπει. Θα σε πάνε σηκωτό». Ο κατηγορούμενος της απάντησε: «Ηρέμησε. Αν με πάνε μέσα, δεν θα πάνε μόνο εμένα». Σε άλλο μήνυμα η μητέρα φέρεται να γράφει: «Διανοείσαι τι έχεις κάνει κάθαρμα; Η θεία της έχει φρικάρει. Θα βρω τα μηνύματα, θα τα στείλω στη γυναίκα και στον γιο σου. Με το δωδεκάχρονο, ρε αλήτη; Θα σε θάψω. Ο τάφος σου θα γίνει».
Ακόμη δεν γνωρίζουμε τι έχει συμβεί. Αναμένουμε την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης και την απόδοση ευθυνών σε καθέναν ανεξαιρέτως από όσους εμπλέκονται στην υπόθεση και όχι μόνο σε όσους θα προσφέρουν υψηλότερη τηλεθέαση.
Μέχρι τότε όμως υπάρχει κάτι ακόμη πολύ σημαντικό. Παιδιά που βιώνουν τέτοιες εφιαλτικές καταστάσεις έχουν πάντα ένα κοινό χαρακτηριστικό: προέρχονται από πολύ φτωχές οικογένειες. Αλήθεια, θεωρούμε ότι η κοινωνική πρόνοια προς αυτά τα ευάλωτα παιδιά είναι ενδεδειγμένη; Εχουμε κουλτούρα προστασίας ανηλίκων; Πόσες χιλιάδες παιδιά έχουν γίνει βορά κακοποιητών, οι οποίοι μάλιστα συνήθως είναι «οικογενειάρχες» και «άνθρωποι της διπλανής πόρτας»; Πόσα παιδιά αφέθηκαν εντελώς απροστάτευτα και τους έπνιξε το έρεβος της κοινωνίας μας; Πόσα παιδιά δεν γνώρισαν τίποτε άλλο παρά μόνο τη βία και τον φόβο; Πόσα δωδεκάχρονα κοριτσάκια πρέπει ακόμη να πέσουν θύματα ώστε να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να τα αλλάξουμε όλα σε αυτή την κοινωνία;
Αυτό που πρέπει τώρα να μας απασχολεί είναι πώς θα βοηθηθεί το δωδεκάχρονο παιδί μετά τον εφιάλτη που έζησε και πώς θα συνεχίσει τη ζωή του