Το φάντασμα της δημοκρατίας
Παραφράζοντας την πρόταση με την οποία ξεκινά το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» των Μαρξ – Ενγκελς θα λέγαμε ότι ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ελλάδα, που δεν είναι άλλο από αυτό της δημοκρατίας. Ενα πουκάμισο αδειανό, ένα κουφάρι γύρω από το οποίο συνωστίζονται σαν μύγες υποκλοπές, σκάνδαλα που τα έθρεψαν αδιαφανείς διαδικασίες κι ένας πρωθυπουργός σε ρόλο νεκροθάφτη. Κι όμως ακριβώς πριν από 100 χρόνια ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, προβλέποντας τα δεινά που θα επισώρευε η μικρασιατική εκστρατεία από την άφρονα πολιτική των φιλοβασιλικών, δημοσίευσε κι αυτός ένα μανιφέστο, επισημαίνοντας: «Τοιαύτη καταστροφή επήλθε και συνεχίζεται, διότι οι υπεύθυνοι κυβερνήται απέκρυψαν την αλήθειαν από τον λαόν, έταξαν υπεράνω της εθνικής σωτηρίας προσωπικά συμφέροντα, όπισθεν των οποίων καλύπτεται ευτελής προσωπική ιδιοτέλεια.
Αλλ’ είναι πλέον καιρός, έστω και την υστάτην στιγμήν, να συνέλθωμεν, να πέσουν τα ψεύδη, να επιβληθή το πραγματικόν συμφέρον του Εθνους. Είναι καιρός να εξαρθώμεν όλοι υπεράνω κάθε κομματικής εμπαθείας, κάθε κομματικής βλέψεως».
Αν εξαιρέσουμε τις δικτατορίες του Πάγκαλου, του Μεταξά και των συνταγματαρχών, ποτέ άλλοτε το δημοκρατικό πολίτευμα δεν βρέθηκε σε τέτοια κρίση αξιών, περιφρόνησης θεσμών, κατάφωρης παραβίασης ατομικών δικαιωμάτων και προσωπικών δεδομένων, σε τέτοια ομερτά αλά μαφία των κατηγορουμένων και σωρεία απειλών εναντίον εκείνων που δεν συναινούν στο κουκούλωμα. Ολα φαίνονται να οδηγούνται σε επαλήθευση αμφίσημης προφητείας του γέροντα Παΐσιου: «Θα μοιάζει με δημοκρατία αλλά δεν θα είναι». Ποτέ άλλοτε ανώτατος πολιτειακός άρχοντας δεν στάθηκε τόσο κατώτερος των περιστάσεων. Η κ. Σακελλαροπούλου εν προκειμένω, αντί να πάρει γενναία θέση απέναντι στη νοσηρή ατμόσφαιρα που μας περιβάλλει, προτιμά να επισκέπτεται την Ουκρανία συνοδεύοντας οπλικά συστήματα –πρωτάκουστο για ανώτατο άρχοντα– και να συνεργεί έμμεσα στην αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Αβουλη, χωρίς καμία παρέμβαση, παπαγαλίζει επί σκηνής όσα ως υποβολέας τής υπαγορεύει ο πρωθυπουργός. Την κύρια ευθύνη φέρει φυσικά ο Μητσοτάκης, ο οποίος με στρεψόδικα επιχειρήματα δήθεν άγνοιας και θεωρίες συνωμοσίας περί στησίματος από τους ντόπιους ολιγάρχες και τον ΣΥΡΙΖΑ αφήνει να σέρνεται επί μήνες μια υπόθεση που μας διασύρει στο εξωτερικό και αμαυρώνει την εικόνα της χώρας. Το Documento βέβαια πρέπει να του χρωστά ευγνωμοσύνη για τη δωρεάν διαφήμιση στις ευρωπαϊκές χώρες.
Πολλές ξένες εφημερίδες αναδημοσιεύουν τις αποκαλύψεις του Κώστα Βαξεβάνη, τονίζοντας ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός βρίσκεται στη δίνη του κυκλώνα. Το προσχέδιο για το πόρισμα των ερευνών της PEGA είναι ντροπιαστικό και μόνο το Μέγαρο Μαξίμου δεν έχει ακουστά την παροιμία «καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται» και επιμένει στη συνεχιζόμενη συγκάλυψη που υποδηλώνει ενοχή.
Συμπερασματικά, ο Μητσοτάκης αντιπροσωπεύει το κακέκτυπο του όρου μεταδημοκρατία. Ενας καιροσκοπισμός παλιάς κοπής κονιορτοποιείται ήδη μέσα στα διακλαδωμένα πλοκάμια του κομματικού πολύποδα. Βουλευτές και υπουργοί παρακολουθούν αμήχανοι, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι η δημοκρατία δεν κινδυνεύει από εξωτερικούς παράγοντες (στρατός, δικτατορίες) αλλά από έναν εσωτερικό εκφυλισμό. Αφήνουν έτσι χώρο να κάνουν κουμάντο οι επιχειρηματίες και τα οικονομικά διαπλεκόμενα συμφέροντα που σαν τη βάρκα του Γιακουμή αλλάζουν γραμμή πλεύσης από τη μια στιγμή στην άλλη.
Μόνο που ο Μαρινάκης έχει πολλά τρόπαια του Ολυμπιακού στο γραφείο του. Ο πρωθυπουργός μόνο ένα και ένα θα παραμείνει.