«Οταν πρωτοδιάβασα το “Rabbit hole” με σόκαρε»
Συζήτηση με τον σκηνοθέτη για το έργο του Ντέιβιντ Λίντσεϊ-Αμπέρ, που είχε γίνει ταινία με τη Νικόλ Κίντμαν στον βασικό ρόλο
Το «Rabbit hole», το οποίο θα ανέβει στη σκηνή του Θεάτρου 104, είναι η πρώτη θεατρική σκηνοθετική απόπειρα του Βαγγέλη Λυμπερόπουλου, ο οποίος έχει πλούσια καριέρα στη διαφήμιση ενώ έχει γυρίσει και μια ταινία μικρού μήκους στο σινεμά. «Είναι το πρώτο θεατρικό έργο που ανεβάζω. Οταν μια φίλη μού έδωσε να διαβάσω το έργο του Ντέιβιντ Λίντσεϊ-Αμπέρ σοκαρίστηκα» λέει ο σκηνοθέτης και συνεχίζει: «Είναι μια συγκλονιστική ιστορία την οποία ένιωσα την ανάγκη να μεταφέρω στη σκηνή».
Ποιο στοιχείο του έργου κέντρισε το ενδιαφέρον του; «Το γεγονός πως είναι απόλυτα ρεαλιστικό έργο. Αυτό μου άρεσε περισσότερο. Μπορεί να είναι δύσκολο για τους ηθοποιούς αλλά είναι καλογραμμένο». Οσον αφορά το θέμα του έργου που είναι η απώλεια, ο Βαγγέλης Λυμπερόπουλος επισημαίνει: «Η θλίψη για την απώλεια του γιου απλώνεται στην οικογένεια με τέτοια ειλικρίνεια και απλότητα και με συγκίνησε τόσο, που ήθελα οπωσδήποτε να την αποδώσω και στην παράστασή μας. Ομως το έργο έχει και γέλιο, που σε συνδυασμό με την απλότητα των διαλόγων προσφέρει σπάνιο θέαμα».
Το 2010 ο Τζον Κάμερον-Μίτσελ διασκεύασε το έργο στην ταινία «Απώλεια» με τους Νικόλ Κίντμαν και Ααρον Εκχαρτ. «Είδα την ταινία αρκετό καιρό αργότερα από τότε που είχα διαβάσει το θεατρικό έργο. Δεν μου άρεσε τόσο πολύ επειδή θεωρώ το πρωτότυπο καθαρά θεατρικό. Ισως βέβαια να ήμουν επηρεασμένος από την εικόνα που είχα διαμορφώσει γι’ αυτό, εικόνα που δεν ταίριαζε με εκείνο που έφτιαξε ο Κάμερον Μίτσελ». Αρα εκείνο που επιχειρεί με το δικό του θεατρικό έργο είναι να περάσει την εικόνα που είχε ήδη σκιαγραφήσει; «Ακριβώς. To εντυπωσιακό με το θεατρικό είναι ο τρόπος με τον οποίο μιλάνε οι ήρωες. Το επίτευγμα του συγγραφέα είναι ότι κατάφερε να πλάσει βαθιά ανθρώπινους χαρακτήρες· συμπεριφέρονται με απλότητα και βιώνουν ακραία συναισθήματα στην τραγωδία τους».
Από τους ηθοποιούς τι ζήτησε σε σχέση με τους ρόλους που ανέλαβαν; «Το μόνο που τους ζήτησα είναι να διαβάσουν το κείμενο και να καταλάβουν τι ακριβώς λένε αυτοί οι άνθρωποι. Επίσης, αν καταλάβουν όχι μόνο τι, αλλά και γιατί το λένε, θα έχουν συλλάβει πλήρως την αλήθεια του κειμένου και τότε θα κατανοήσουν πλήρως τόσο οι ίδιοι όσο και οι θεατές γιατί συμπεριφέρονται κατ’ αυτό τον τρόπο». Και ποιο είναι το σημείο-κλειδί της παράστασης: «Είναι ένα έργο που δεν μπορεί ένας ηθοποιός να παίξει μόνος του τον ρόλο και να το πάρει πάνω του. Αυτό ήταν και το λάθος του φιλμ, με την Κίντμαν να πέφτει σε αυτή την παγίδα. Η ταινία στηρίχτηκε αποκλειστικά σε εκείνη. Το “Rabbit hole” απαιτεί ομαδική δουλειά, καθώς ο ένας αντιδρά στα λόγια και στη συμπεριφορά του άλλου».