Γευσιγνωσία τρόμου
Η γαστρονομική έμπνευση του Μαρκ Μάιλοντ ή πρόσκληση σε γεύμα μετά φόνων
What’s up, doc?
Μια ομάδα ετερόκλητων και εκλεκτών ταξιδιωτών φτάνουν σε απομονωμένο νησί με σκοπό να γευτούν τα σπάνια εδέσματα εκκεντρικού σεφ που μαγειρεύει μόνο για λίγους. Πολύ σύντομα οι «τυχεροί» συνδαιτημόνες θα διαπιστώσουν ότι δεν είναι και τόσο τυχεροί.
Η ετυμηγορία
Με πρόσχημα κάποια θεσπέσια γαστρονομικά πιάτα που σχεδόν τα γεύεσαι ακόμη και με το μάτι, ο ικανότατος τηλεοπτικός σκηνοθέτης Μαρκ Μάιλοντ («Succession», «Game of thrones») κατασκευάζει μια συναρπαστική όσο και αδίστακτη αλληγορία γύρω από την πάλη των τάξεων. Το επίτευγμα του Μάιλοντ είναι ότι βάζει στο μπλέντερ του αρκετά διαφορετικά –αν όχι αντίθετα– υλικά (το δράμα συναντά την κωμωδία και το απλοϊκό θρίλερ τη σύνθετη πολιτική σκέψη) με το τελικό αποτέλεσμα να τον δικαιώνει πέρα ως πέρα. Το αριστοτεχνικά φτιαγμένο «Μενού» του δεν είναι μόνο έξυπνο ή διασκεδαστικό, αλλά επιπλέον καταφέρνει να σχεδιάσει με πρωτοτυπία έναν κόσμο γεμάτο αλαζονεία και ματαιότητα, ενώ διατυπώνει σαφή ερωτήματα που άπτονται ενός ευρύτερου προβληματισμού. Εκτός του ταξικού ζητήματος το σενάριο μιλάει για το πώς ορίζεται η έννοια του καλλιτέχνη (πόσο μοναδική η σκηνή στην οποία ο σεφ Σλόουικ [Ρέιφ Φάινς] αποδεικνύει στον γευσιγνώστη Τάιλερ [Νίκολας Χουλτ] ότι δεν κατέχει απολύτως τίποτε από την αυθεντική τέχνη της μαγειρικής), για τα θολά όρια του ανθρωπισμού, για τη σημασία να είσαι ειλικρινής ως βασική αρχή επιβίωσης σε έναν κόσμο παραδομένο στη βία και την υποκρισία.
Υπάρχει μια νοητή γραμμή που συνδέει το «Τρίγωνο της θλίψης» του Ρούμπεν Εστλουντ με το «Μενού» του Μαρκ Μάιλοντ, κυρίως στον τρόπο που και οι δύο σκηνοθέτες απογειώνουν την αντικαπιταλιστική τους σάτιρα και αποδομούν την αστική κομπορρημοσύνη. Αναμφίβολα στα υπέρ του φιλμ περνά η θαυμαστή συνέπεια των ερμηνειών από σχεδόν όλους τους πρωτοκλασάτους ηθοποιούς: ειδικά στη σκιαγράφηση της εγωπάθειάς τους και την αφασία που επιδεικνύουν οι μπλαζέ χαρακτήρες τους γύρω από οποιαδήποτε έννοια κοινωνικής ευαισθησίας.