Κλειστόν μέχρι νεωτέρας

Ψηφίστηκε την Τετάρτη το νομοσχέδιο του ΥΠΠΟ για την ίδρυση νέου φορέα για τον κινηματογράφο. Δύο ημέρες νωρίτερα η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου με συνέντευξη Τύπου έκανε μια ύστατη έκκληση για διορθώσεις και βελτιώσεις, επισημαίνοντας το επίδικο: δεν εξασφαλίζεται η λειτουργία των προγραμμάτων του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου ούτε ορίζεται ποσόστωση μεταξύ των επιλεκτικών προγραμμάτων του ΕΚΚ και της αυτόματης χρηματοδότησης του ΕΚΟΜΕ. Η «καραμέλα» στελεχών του πρώην ΕΚΟΜΕ και της κυβέρνησης είναι ότι το ελληνικό σινεμά θα βγει ενισχυμένο από τον ενιαίο φορέα. Καταφεύγουν μάλιστα στον νόμο Γερουλάνου (ν. 3905/2010) υποστηρίζοντας ότι αφού δεν καταργείται συνεχίζουν να ισχύουν σημαντικές διατάξεις του. Επικαλούνται δηλαδή ένα νόμο ακυρωμένο στην πράξη αφού οι δύο οικονομικοί πυλώνες πάνω στους οποίους χτίζεται η ενίσχυση του ελληνικού σινεμά είναι ανενεργοί: το 1,5% από τους τηλεοπτικούς σταθμούς δεν αποδόθηκε ποτέ, ενώ ο ειδικός φόρος στην τιμή των εισιτηρίων κινηματογράφου (3 εκατ. ευρώ τον χρόνο) καταργήθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ ως φόρος υπέρ τρίτων (τραγική διαστρέβλωση). Αντί η κυβέρνηση να προσδιορίσει το μπάτζετ του νέου φορέα (και πώς μοιράζεται) –κόπτεται, βέβαια, για τα 453.000 ευρώ ετησίως στο ΔΣ– διαφημίζει μια εθνική πολιτική για τον κινηματογράφο που δήθεν θα επιτευχθεί με τη συγχώνευση. Μόνο που δεν μπορούμε να έχουμε γερή οπτικοακουστική βιομηχανία χωρίς δυνατή εθνική κινηματογραφία. Οι ξένοι παραγωγοί δεν έρχονται στην Ελλάδα μόνο για το μεσογειακό τοπίο, αλλά και για τα ταλέντα μας, τους εξαιρετικούς κινηματογραφιστές. Αυτούς που ανακαλύπτει, προωθεί, ενισχύει και στηρίζει το πάλαι ποτέ Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Είναι, βέβαια, αμφίβολο εάν θα συνεχίσουν να έρχονται τόσο πολλά ξένα μεγάλα πρότζεκτ, αφού η πλατφόρμα του πρώην ΕΚΟΜΕ κλείνει μέχρι τον Σεπτέμβριο τουλάχιστον. Και βλέπουμε. Προς το παρόν, κλειστόν μέχρι νεωτέρας. Συνολικά το μαγαζί…