Η κυβέρνηση τελικά τρέχει πίσω από τα γεγονότα

Τα προβλήματα που ανακύπτουν διαρκώς στην χώρα μας, είναι πάρα πολλά και – προφανώς – δυσεπίλυτα, γι’ αυτό και διαιωνίζονται. Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι το πολιτικό προσωπικό είναι ανεπαρκές, ώστε να λύσει τα θέματα, τα οποία έχει αναλάβει να διεκπεραιώσει και γι’ αυτό χρονίζουν. Θα υιοθετήσω την δεύτερη άποψη, γιατί έχει παρατηρηθεί πολλές φορές το φαινόμενο, κυβερνοπαράγοντες να «πνίγονται σε μια κουταλιά νερό».

Δεν θα ρίξω το ανάθεμα σε συγκεκριμένα στελέχη, τα οποία διακρίνονται για την παροιμιώδη ανεπάρκειά τους, γιατί υπεύθυνος για τις επιλογές των προσώπων, είναι ο πρωθυπουργός της χώρας, ο οποίος πάρα πολλές φορές κάνει αλλαγές στην σύνθεση της κυβέρνησης, στέλνοντας στα … αποδυτήρια, εκείνους οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται στα καθήκοντά τους. Τέτοια φαινόμενα είναι συνήθη – και συχνά – οι δε αλλαγές υπουργών, γίνονται ώστε να μπουν «νέοι παίκτες» στην κυβερνητική ομάδα για να δώσουν νέα ώθηση στην επίλυση των προβλημάτων.

Βεβαίως οι αλλαγές αυτές θεωρούνται ότι είναι παραδοχή λαθών του πρωθυπουργού, ο οποίος αναζητά σανίδα σωτηρίας, αλλά αυτές οι διαδικασίες είναι «άλλου παπά ευαγγέλιο» και κρίνονται εν τοις πράγμασι. Το βέβαιον – πάντως – είναι ότι ο αρχηγός της κυβέρνησης, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, προχωρά σε ανακάτεμα της τράπουλας, ελπίζοντας ότι θα καταλαγιάσει – έστω προσωρινά – την γκρίνια και την μουρμούρα των πολιτών, οι οποίοι, στις περισσότερες των περιπτώσεων, σχετικά με την αποτελεσματικότητα υπουργών, έχουν απόλυτο δίκαιο.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας, είναι πολλά, διαχρονικά και όπως φαίνεται τις περισσότερες των περιπτώσεων άλυτοι γρίφοι. Ας πάρουμε υπ’ όψιν εκείνα που ταλανίζουν τον αγροτικό κόσμο. Είμεθα κάθε χρόνο θεατές στο ίδιο έργο που παίζεται. Κινητοποιήσεις, διαμαρτυρίες, κλείσιμο των δρόμων, εντάσεις και το κυριότερο αναστάτωση της κοινωνικής ζωής. Εάν θα έπρεπε να κάνουμε κάποια τοποθέτηση για όλα τα τεκταινόμενα, θα ήμασταν ασμένως υπέρ των δίκαιων αιτημάτων των αγροτών.

Όσοι προερχόμαστε από αγροτικές περιοχές, γνωρίζουμε από πρώτο χέρι, τον κάματο των οικογενειών που ασχολούνται με τις αγροτικές εργασίες. Και λέμε των οικογενειών, γιατί στην καλλιέργεια της γης συμμετέχουν άπαντες, προσφέροντας την προσωπική

τους εργασία. Γι’ αυτό και η προσφορά όλων όσων μετέχουν ή διεκπεραιώνουν αγροτικές δουλειές είναι ανεκτίμητη. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να είναι ανάλογη και η αμοιβή τους. Δεν είναι δυνατόν συμπατριώτες μας (άνδρες, γυναίκες και παιδιά) να εργάζονται άοκνα όλη μέρα και να αμείβονται με ψιχία.

Όλοι οι συμπατριώτες μας, οι χειρώνακτες, οι οποίοι μετέχουν στην παραγωγική διαδικασία, πρέπει να απολαμβάνουν τα αγαθά των κόπων τους, χωρίς δεύτερη συζήτηση. Η Ελλάδα, είναι ένας παράδεισος παραγωγής, όλων των προϊόντων. Γι’ αυτό πρέπει να προστατευθεί ως κόρη οφθαλμού το θείο δώρο που έδωσε, ανέξοδα, η θεία φύση στην χώρα μας. Είναι ένας ανεκτίμητος θησαυρός, ο οποίος δεν έχει ημερομηνία λήξεως. Προτεραιότητα, λοιπόν, των κυβερνήσεων, θα πρέπει να είναι η μεγάλη βιομηχανία, που στηρίζει τις ζωές εκατομμυρίων συμπατριωτών μας και παράλληλα τρέφει τους Έλληνες, με τα πιο γνήσια και θρεπτικά αγροτικά προϊόντα. Ειλικρινά δεν μπορώ να αντιληφθώ, γιατί δεν δίνεται η δέουσα προσοχή στην εκμετάλλευση της «μάνας γης». Είναι ένα θείο δώρο, το οποίο με τις σημερινές τεχνολογικές εξελίξεις μπορεί να διεκπεραιώνεται ευκολότερα από ό,τι πριν από 50 χρόνια. Ο κάματος, ο οποίος παλαιότερα εξαντλούσε ολημερίς τις αγροτικές οικογένειες σήμερα περιορίζεται αισθητά από την χρησιμοποίηση γεωργικών μηχανών. Επομένως, θα μπορούν να κάνουν πιο ξεκούραστα τις δουλειές τους, χωρίς μάλιστα, να ποδηγετούνται από κομματικούς «προστάτες».

Αφιερώσαμε μεγάλο μέρος του σημερινού πονήματος στο μείζον ζήτημα του αγροτικού τομέα. Όμως, υπάρχουν και άλλα ζητήματα, για τα οποία πρέπει η κυβέρνηση να βρει λύσεις – και μάλιστασύντομα. Θα ξεκινήσω από το πρόβλημα της ακρίβειας, το οποίο έχει συνάφεια με τα αγροτικά προϊόντα. Είναι ένα μείζον θέμα, που κατατρώει τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς εν τω άμα. Η κυβέρνηση γνωρίζει – προφανώς – την οικονομική ασφυξία της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων, όμως, τα μέτρα αγνοούνται.

Και έρχονται μαζί με άλλα προβλήματα, τα οποία επίσης, είναι μείζονα και έχουν συνταράξει τον τελευταίο καιρό τον ανέμελο αβδηριτισμό των Ελλήνων. Είναι μια χιονοστιβάδα, η οποία έπεσαν επί των κεφαλών μας και για τα οποία απαιτούνται λύσεις «εδώ και τώρα» και όχι παραπομπή στις καλένδες. Θα τα αναφέρω, μόνο επιγραμματικά, επειδή οι αναγνώστες, είναι κοινωνοί όλων αυτών των ζητημάτων, τα οποία έχουν κατακλύσει το τελευταίο διάστημα όλα τα Μέσα Ενημέρωσης.

Πρώτο είναι το θέμα με τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών αλλά και το μείζον θέμα εξ αυτού, της τεκνοθεσίας. Εδώ οι απόψεις διίστανται όχι για την συμβίωση, αλλά για τα παιδιά. Πάντοτε, εξ όσων έχω ζήσει στην δημοσιογραφική μου καριέρα (και είναι σχεδόν μισός αιώνας), υπήρχαν στην χώρα μας, εγκλήματα (ειδεχθή), δολοφονίες, ληστείες μετά φόνου, απάτες, κλοπές από συμμορίες και πολλές άλλες παραβατικές συμπεριφορές. Όμως τα τελευταία χρόνια, έχει ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και τα πάσης φύσεως εγκλήματα έχουν γίνει καθημερινό μενού στις εφημερίδες και στις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές. Εάν προσθέσουμε και τα επεισόδια στα γήπεδα, τότε έχουμε μπροστά μας μια επικίνδυνα άσχημη εικόνα, από την οποία δεν γνωρίζω πώς μπορούμε να απαλλαγούμε. Και σε αυτά τα ζητήματα, η ευθύνη της κυβέρνησης είναι τεράστια. Δεν μπορούν οι πολίτες αυτής της χώρας να ζουν κάτω από την δαμόκλεια σπάθη της παραβατικότητας.

Και καταλήγουμε σε δύο μείζονα ζητήματα, τα οποία είναι γάγγραινες για την ανάπτυξη της χώρας. Το πρώτο αφορά την οικονομία. Η οποία θα πρέπει να μεταμορφωθεί σε μια σύγχρονη, με όλα όσα επικρατούν στα πολιτισμένα κράτη της υφηλίου και να εγκαταλείψει το σοβιετικό μοντέλο, στο οποίο είναι εγκλωβισμένες πολλές διαδικασίες, οι οποίες έχουν παγιωθεί εδώ και πολλά χρόνια. Έτσι θα αφαιρεθούν τεράστια οικονομικά βάρη από τις πλάτες των πολιτών.

Μεγάλες πρωτοβουλίες για νέες αλλαγές, όπως είναι και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, πρέπει να αναληφθούν και από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Σ’ αυτό το νέο μοντέλο, το οποίo πρέπει να επικρατήσει στην πατρίδα μας, τεράστιο βάρος πέφτει στο ΠΑΣΟΚ, καθότι όλα τα άλλα κόμματα έχουν περιφερειακό και μηδαμινό λόγο. Ο κατακερματισμένος ΣΥΡΙΖΑ ασχολείται περισσότερο με εσωκομματικές διευθετήσεις, ενώ είναι εμφανής η ανικανότητα του νέου αρχηγού Στέφανου Κασσελάκη, ο οποίος περί άλλων τυρβάζει.

Στις επικείμενες ευρωεκλογές, όπως άλλωστε υποστηρίζει ο Νίκος Ανδρουλάκης, το ΠΑΣΟΚ θα καταλάβει την θέση της Αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το θέμα είναι νομοτελειακό. Άλλωστε, η νομοτέλεια αναζητεί σταθερούς νόμους κάτω από τους οποίους λειτουργούν τα φυσικά ή κοινωνικά φαινόμενα. Αυτό ακριβώς επιζητεί και η Ελλάδα.

Για το νέο μοντέλο, το οποίo πρέπει να επικρατήσει στην πατρίδα μας, τεράστιο βάρος πέφτει στο ΠΑΣΟΚ, καθότι όλα τα άλλα κόμματα έχουν περιφερειακό και μηδαμινό λόγο