«Δελφινομαχίες» και υπόγειες διαδρομές με... υπογραφή Τσίπρα
Hκίνηση του Αλέξη Τσίπρα να «πατήσει το κουμπί» της κούρσας ηγεσίας και της προσφυγής στη βάση του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν διάβημα χωρίς συνέχεια. Και, ταυτοχρόνως, η κινητικότητα που επιδεικνύει αυτό το διάστημα -παρασκηνιακά- ο πρώην πρωθυπουργός δεν περιορίζεται στα στενά κομματικά όρια του ΣΥΡΙΖΑ -που γίνονται ολοένα και στενότερα, με δική του βαριά ευθύνη... Ο μοιραίος άνθρωπος για τη χώρα και την Αριστερά, λοιπόν, έχει βαλθεί τώρα να... ανασυγκροτήσει τον χώρο. Και η αμφισβήτηση Κασσελάκη, έτσι όπως εκφράστηκε με την εμπρηστική ανάρτηση Τσίπρα μερικές ώρες πριν το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, την περασμένη Πέμπτη, θα έχει συνέχεια.
Βεβαίως, θεωρητικά, ο Αλέξης Τσίπρας, που για κάποιον απροσδιόριστο λόγο πιστεύει πραγματικά ότι αντί για «νεκροθάφτης», μπορεί να το παίζει «Νέστορας» της Αριστεράς, τα έχει βάλει με όλους. Στην ανάρτησή του «σταυρώνει» τον Κασσελάκη, «καρφώνει» διάφορους «δελφίνους» και διαπραγματευόμενους «υπαρχηγούς» τύπου Τεμπονέρα και Παππά, ενώ πετά στην πυρά -με μία μόλις φράση- και τους πρώην υπουργούς του που συγκρότησαν την Νέα Αριστερά.
Κι όμως, πίσω από τις βαριές εκφράσεις για όλους, κρύβονται κινήσεις σε δύο επίπεδα -ένα εντός ΣΥΡΙΖΑ και ένα εκτός.
Ας πιάσουμε, όμως, πρώτα τα... εκτός: μπορεί, όπως προέκυψε και από την ανάρτησή του, ο πρώην πρωθυπουργός να... τα έχει πολλά μαζεμένα στους συνιδρυτές της Νέας Αριστεράς επειδή δεν τον άκουσαν και προχώρησαν στην διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έχει κόψει κάθε γέφυρα επικοινωνίας -το αντίθετο.
Παρότι, δηλαδή, η σχέση του με τον Αλέξη Χαρίτση και τον Νάσο Ηλιόπουλο δεν είναι πλέον όπως στο παρελθόν, ενώ το ίδιο ισχύει και για την Έφη Αχτσιόγλου (με τον Δημήτρη Τζανακόπουλο είναι ακόμη χειρότερα τα πράγματα…), ο πρώην πρωθυπουργός γενικώς φροντίζει να έχει ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με όλους. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι λίγο πριν την τελική ευθεία των εσωκομματικών εκλογών στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας είχε επιλέξει να συμφάγει δημόσια με τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη, δίνοντας δύο σήματα: πρώτον, ότι μιλάει με στελέχη εκτός κομματικών τειχών, όπως ο Γαβριήλ. Δεύτερον, ότι παρέμενε κοντύτερα στην υποψηφιότητα της Έφης Αχτσιόγλου, παρά σε εκείνη του Στέφανου Κασσελάκη.
Από όλο αυτό, πάντως, αξίζει να κρατήσουμε ότι η σχέση του Αλέξη Τσίπρα με τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη παραμένει ευθεία, ενεργός και ειλικρινής. Η στήλη, λοιπόν, μεταφέρει μία πληροφορία που έχει «τσεκάρει» παντοιοτρόπως: ότι πριν ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης επιλέξει να «εκτεθεί» δημόσια εντασσόμενος στη Νέα Αριστερά, το θέμα το είχε συζητήσει με τον Αλέξη Τσίπρα. Ο Τσίπρας, λοιπόν, παρότι θεωρητικά κρατά αποστάσεις από τη Νέα Αριστερά και καταδίκασε τη διάσπαση, όχι μόνο συγκατάνευσε να πολιτευθεί στις ευρωεκλογές ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, αλλά η αντίδρασή του ήταν κάτι του τύπου «άντε μπράβο,
ακόμη το σκέφτεσαι;». Ναι, καλά καταλάβατε: ο ιστορικός ηγέτης και ιδρυτής του ΣΥΡΙΖΑ συμβούλευσε ένα πολιτικό στέλεχος να κατέβει υποψήφιος ευρωβουλευτής και να αναλάβει τον πολιτικό σχεδιασμό ενός… άλλου κόμματος. Και, για να το κάνουμε ακόμη χειρότερο, ενός κόμματος που προέκυψε από την διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ…
Αν σ’ αυτή την πληροφορία προστεθεί και το ραντεβού -όλο σημασία- που έκανε με τον Διονύση Τεμπονέρα παραμονές της εκδήλωσης στο θέατρο «Άλφα» ο Αλέξης Τσίπρας, τότε το παζλ αρχίζει να συμπληρώνεται: ο πρώην πρωθυπουργός δεν μιλάει μόνο με απογοητευμένους από τον Στέφανο Κασσελάκη ΣΥΡΙΖΑίους, αλλά με πρόσωπα και στελέχη από όλο το φάσμα της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς -πλην ΠΑΣΟΚ, ασφαλώς.
Βεβαίως, το να επιχειρήσει να ανασυγκροτήσει την Κεντροαριστερά ο άνθρωπος που έχει χάσει 5 φορές από τον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν ακούγεται και πολύ λογικό. Αλλά το δικαίωμα στο όνειρο είναι αδιαπραγμάτευτο για τον καθένα. Αυτό το όνειρο δεν εκδηλώνεται μόνο με επαφές Τσίπρα με στελέχη εκτός ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με την ενεργό παρασκηνιακή εμπλοκή του στις «δελφινομαχίες» που λαμβάνουν χώρα από το βράδυ της Πέμπτης, όταν ο Στέφανος Κασσελάκης σήκωσε το γάντι και κατέστη σαφές ότι πάμε σε προεδρική εκλογή από τη βάση, μόλις... 5 μήνες μετά την προηγούμενη!
Ο Αλέξης Τσίπρας, λοιπόν, τώρα που εσείς διαβάζετε αυτές τις γραμμές, προσπαθεί να πείσει τους δικούς του να... κατέβουν υπό μία υποψηφιότητα, ώστε τα πολλά «εγώ» να μην αποτελέσουν βούτυρο στο ψωμί του Στέφανου Κασσελάκη. Ως τώρα, πάντως, οι προσπάθειες δεν στέφονται με επιτυχία, αφού οι δικοί του άνθρωποι έχουν πάρει ένα χαρακτηριστικό που έχει και ο ίδιος: θεωρούν, ο καθένας για τον εαυτό του, ότι δεν υπάρχει καλύτερος και πως τούς... χρωστάει η Ιστορία.
Ο Αλέξης προσπαθεί να πείσει τους δικούς του να... κατέβουν υπό μία υποψηφιότητα, ώστε τα πολλά «εγώ» να μην αποτελέσουν βούτυρο στο ψωμί του Κασσελάκη. Ως τώρα, πάντως, οι προσπάθειες δεν στέφονται με επιτυχία