Η συμβολή του Θεάτρου Σκιών στην Ιστορία του 1821
Μέσα από τις περιπέτειες του Καραγκιόζη και της παρέας του τα παιδιά έχουν την δυνατότητα να γνωρίσουν άγνωστες πτυχές του 1821. Ο Παναγιώτης Χατζηαναγνώστου, καραγκιοζοπαίχτης εξηγεί στο «Κ» πως ο Καραγκιόζης κράτησε όρθια την ιδέα της επανάστασης ειδικά σε μια περίοδο που ο περισσότερος πληθυσμός, λόγω κακουχιών, ήταν αναλφάβητος: «Τα πατριωτικά έργα του αποτέλεσαν πηγή ιστορικής πληροφόρησης για τους αγράμματους θεατές της περιόδου της ακμής του είδους, από τη δεκαετία του 1890 έως και τη δεκαετία του 1960. Συνήθως έχουν μεγάλη διάρκεια, και συχνά μάλιστα παρουσιάζονται σε συνέχειες. Στο τέλος του έργου, γινόταν η ‘αποθέωση του ήρωα’. Τα ηρωικά έργα είναι δημιουργίες του Ελληνικού Θεάτρου Σκιών. Είναι δραματικά μα δεν τους λείπει το κωμικό στοιχείο, όπου φορέας του είναι συνήθως το πρόσωπο του Καραγκιόζη καθώς βρίσκεται κάθε φορά τρόπος να έχει ανάμιξη κι αυτός στην ηρωική περιπέτεια. Το Θέατρο Σκιών, όπως κάθε τέχνη, διαβάζει την πραγματικότητα μέσα από τις δικές της συμβάσεις και ιδεολογικούς στόχους, με αποτέλεσμα η αναπαράσταση των γεγονότων να διαφοροποιείται από την επίσημη ιστορία. Οι διάφορες εκδοχές των έργων: Ο απαγχονισμός του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄, Η Έξοδος του Μεσολογγίου, Το Χάνι της Γραβιάς και η εκδίκηση του Οδυσσέα Ανδρούτσου, Ο ήρωας της Αλαμάνας Αθανάσιος Διάκος, Ο ήρωας των Αγράφων Κατσαντώνης, Ο καπετάν Γκρής κ.α., συνιστούν δείγματα της ιδιαίτερης ανάγνωσης της Επανάστασης από τους Καραγκιοζοπαίχτες. Διατηρούνται πιο γνωστά ιστορικά γεγονότα αλλά τα μεταπλάθουν για να προσφέρουν μια ανάγνωση της επανάστασης ως πεδίου παραδειγματικού ηρωισμού, αλτρουισμού και εθνικής ανωτερότητας. Με τον «Καραγκιόζη» περνάμε στην ικανοποίηση και της πολιτικής ανάγκης για εκτόνωση των συναισθημάτων και πιέσεων του ελληνικού λαού».