Η ακρίβεια δεν πολεμιέται με ημίμετρα και ευχολόγια
Πίσω από τις θριαμβολογίες για την θετική, προσώρας, πορεία της ελληνικής οικονομίας, υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος, αυτή που εμφανίζει την Ελλάδα σήμερα ως μια από τις πλέον ακριβές χώρες στην Ευρώπη! Πρόσφατα, στις αρχές Μαρτίου ξεκίνησε η εφαρμογή ακόμη ενός κύκλου μέτρων για την αντιμετώπιση της ακρίβειας στα τρόφιμα και τα άλλα είδη πρώτης ανάγκης που ταλανίζει τα ελληνικά νοικοκυριά, του τέταρτου κατά σειρά, αλλά ακόμη δεν βλέπουμε φως στο τούνελ.
Όπως προκύπτει από ετήσια έρευνα που πραγματοποίησε το Εργαστήριο Μάρκετινγκ του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών η συντριπτική πλειονότητα (90,3%) των ερωτηθέντων δήλωσε ότι δυσκολεύεται οικονομικά εξαιτίας των αυξημένων τιμών στο σούπερ μάρκετ. Οι καταναλωτές στρέφονται σε φθηνότερες και λιγότερες αγορές ενώ οι μισοί δηλώνουν ότι περιορίζονται στα απολύτως απαραίτητα προϊόντα. Σχεδόν ένας στους δέκα καταναλωτές δηλώνει ότι δεν μπορεί να αγοράσει ούτε τα στοιχειώδη.
Την ζοφερή πραγματικότητα φυσικά δεν την μάθατε από εμάς, είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελληνικής κοινωνίας, το βασικό και καθημερινό θέμα προβληματισμού των πολιτών αλλά και το κυρίαρχο ζήτημα των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Και ναι, η κυβέρνηση μπορεί τον τελευταίο καιρό να ανακοινώνει κάποια πρόστιμα σε μεγάλες πολυεθνικές, πρόστιμα που ήρθαν κατόπιν εορτής, τώρα που η κατάσταση έχει πλέον ξεφύγει, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό ούτε κατά διάνοια.
Η ακρίβεια δεν πολεμιέται ούτε με ημίμετρα, ούτε με ευχολόγια, ούτε με μεμονωμένες πρακτικές, όπως με το πλαφόν στο βρεφικό γάλα, καθώς είναι παντού. Πέρα όμως από τα νούμερα που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, αρκεί κάποιος να πάει είτε στην λαϊκή αγορά είτε στο σουπερμάρκετ, για να επιβεβαιώσει την αδυναμία των πολιτών να αγοράσουν βασικά αγαθά. Επιπλέον, τα εισοδήματα των μισθωτών και των συνταξιούχωντων είναι απαγορευτικά για τη συντήρηση τους και είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η ανισορροπία μεταξύ εισοδημάτων και κόστους ζωής αποτελεί το σημαντικότερο οικονομικό πρόβλημα της χώρας.
Η κυβέρνηση, που διανύει την δεύτερη θητεία της δυστυχώς, παραμένει θεατής της ακρίβειας, ενώ θα έπρεπε ήδη να έχει προχωρήσει σε κινήσεις - μονόδρομο για την προστασία των πιο αδύναμων και της μεσαίας τάξης.
Επαναφορά του συστήματος προσδιορισμού του κατώτατου μισθού από τους κοινωνικούς εταίρους και την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, ενίσχυση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, μείωση του ΦΠΑ στα βασικά αγαθά και διενέργεια αποτελεσματικών ελέγχων στην αγορά αλλά και επαρκή στελέχωση των αρμόδιων υπηρεσιών που καλούνται να ελέγξουν την ακρίβεια. Και όλα αυτά τη στιγμή που τα πράγματα δείχνουν να παίρνουν χειρότερη τροπή καθώς, οι φυσικές καταστροφές από τη μία και οι γεωπολιτικές αναταράξεις, όπως εσχάτως η κατάσταση που επικρατεί στην Ερυθρά Θάλασσα, μας προϊδεάζουν για τα χειρότερα.
Οι επιθέσεις από τους αντάρτες Χούθι της Υεμένης και οι επιπτώσεις τους έχουν αρχίσει να ποσοτικοποιούνται και απειλούν πλέον το παγκόσμιο εμπόριο, την αντιπληθωριστική και επιτοκιακή πολιτική. Και όσοι ήλπιζαν ότι αυτή η κατάσταση θα αποκλιμακωθεί σύντομα έπεσαν έξω, καθώς το πρόβλημα έχει ήδη «φουντώσει».
Γι αυτό απαιτούνται μέτρα σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, όπως η άμεση επιβολή πλαφόν στα ναύλα, ώστε να ανακοπεί ένα νέο ισχυρό κύμα ανατιμήσεων στην αγορά αλλά και το να μην επιβάλλονται δασμολογικές και φορολογικές επιβαρύνσεις στο 100% των σημερινών και συνεχώς αυξανόμενων ναύλων. Σήμερα ο φαύλος κύκλος της ακρίβειας κλείνει τρία χρόνια και τα μέτρα που έχουν ληφθεί μέχρι σήμερα από την κυβέρνηση δεν έχουν καταφέρει να τη μετριάσουν. Έχει έρθει λοιπόν η ώρα να αλλάξει ρότα το καράβι.