Κι ο Νικήτας τα καρφιά του
■ Ανακοινώθηκε η πρώτη φουρνιά των υποψηφίων ευρωβουλευτών της ΝΔ οι οποίοι τρέχουν και δε φθάνουν. Περισσότερο βεβαια οι νέοι υποψήφιοι καθώς οι παλιές καραβάνες έχουν τη μαγιά τους και έχουν κάνει τα κουμάντα τους. Οι νέοι όμως έχουν δυσκολίες… Πάντως κάποιοι εξ αυτών ακολουθούν μια παλαιά συνταγή. Έσπευσαν λοιπόν να ζητήσουν επιμόνως ραντεβού με τους πρωτοκλασάτους υπουργούς στην Α’ και στη Β’ Αθηνών για να ζητήσουν βοήθεια και στήριξη. Σε αυτές τις συναντήσεις που έγιναν δεν μάθαμε ποιες «συμμαχίες» κλείδωσαν, αλλά ο υπουργός που δέχθηκε τα περισσότερα τηλεφωνήματα ήταν ο Άδωνις Γεωργιάδης. Φυσικά στην πορεία του προεκλογικού αγώνα θα φανεί επί του πεδίου ποιοί στηρίζουν ποιούς…
Άλλο ένα «καρφί» από τον Νικήτα Κακλαμάνη για την πολιτική χροιά της νέας Ν.Δ. του Μητσοτάκη. Με αφορμή, λοιπόν την απομάκρυνση από το Μαξίμου των κ.κ. Παπασταύρου-Μπρατάκου επισήμανε ότι στενοχωρήθηκε με την έξοδο των δύο κορυφαίων συνεργατών του πρωθυπουργού επειδή «ήταν οι μόνοι δεξιοί στο Μέγαρο Μαξίμου»… Τι σημαίνουν όλα αυτά; Απλά ότι οι άλλοι άμεσοι συνεργάτες του πρωθυπουργού, που είναι ουκ ολίγοι, δεν έχουν σχέση με τη… Δεξιά! Ήλθαν με μεταγραφή και πιθανώς θα φύγουν, μόλις σβήσει το άστρο Μητσοτάκη στο Μαξίμου, που έχει αρχίσει ήδη να τρεμοπαίζει. Να σας πούμε επίσης ότι ο Κακλαμάνης περιμένει με αγωνία το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Γιατί άραγε;
■ Σύγκρουση κατά μέτωπο ή… περιφρόνηση; Το δίλημμα είναι υπαρκτό και προβληματίζει το κυβερνητικό επιτελείο για τη στάση που θα πρέπει να κρατήσει εν όψει και της ευρωκάλπης η κυβέρνηση και η ΝΔ έναντι του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανου Κασσελάκη! Από τη μέχρι σήμερα τακτική έναντι του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, είναι μάλλον προφανές ότι το Μαξίμου έχει επιλέξει το «σκληρό ροκ» με τον Κασσελάκη, με τον οποίον αντιπαρατίθεται για κάθε ζήτημα που είναι στο δημόσιο διάλογο. Και το πράττει, μάλιστα, σε υψηλούς τόνους και με διάθεση μετωπικής σύγκρουσης εν όψει και της αναμέτρησης του Ιουνίου.Υπάρχουν, ωστόσο και κάποιοι στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού που προβληματίζονται έντονα για την ορθότητα αυτής της τακτικής, εκτιμώντας ότι μέσω αυτής, τον αναδεικνύει η κυβερνητική πλειοψηφία ως «ισότιμο» συνομιλητή, κάτι που δεν προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις.