ΜΕ ΚΟΥΡΑΣΑΝ ΤΑ ΘΑ ΠΟΥ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Η Θεοδώρα Απότα είναι από τη νέα «φουρνιά» των δηµοσιογράφων της Θεσσαλονίκης. Έχει περάσει από ραδιόφωνα και sites και σήµερα είναι παρουσιάστρια του δελτίου ειδήσεων στη «Βεργίνα Τηλεόραση». Με πολλή όρεξη και µεράκι στην προβολή της επικαιρότητας και το ρεπορτάζ. Συγκρατήστε το όνοµα της και θα µε θυµηθείτε! Πως κόλλησες το «µικρόβιο» της δηµοσιογραφίας;

Τα «συµπτώµατα» ήταν εµφανή ήδη από µικρή ηλικία. Είχα ανέκαθεν την επιθυµία να ψάχνω, να ρωτάω, να µαθαίνω. ∆εν άργησε, λοιπόν, και η ώρα που ξεκίνησα τη µετάδοση των πληροφοριών…

Τι σε συναρπάζει στο χώρο;

Το ότι προσφέρει µια ξεχωριστή εµπειρία εξερεύνησης και ανακάλυψης. Άλλωστε, κάθε µέρα στον κόσµο της δηµοσιογραφίας είναι διαφορετική.

Τι σε στεναχωρεί σ’ αυτή τη δουλειά;

Σε έναν µεγάλο βαθµό λειτουργεί ως καθρέφτης της κοινωνίας. Αναδεικνύει τα καλά και τα άσχηµά της. Με στεναχωρεί πολύ το ότι αυξάνονται οι σκοτεινές της πτυχές.

Ιδιαιτερότητες ενός δελτίου ειδήσεων…

Χρειάζεται άψογη συνεργασία µεταξύ όλων όσων εργάζονται πάνω σ’ αυτό, διαρκή ετοιµότητα και ικανότητα προσαρµογής στις εκάστοτε συνθήκες. Άλλωστε, η επικαιρότητα «τρέχει» αδιάκοπα.

Αναπάντεχα υπάρχουν «on air»;

Φυσικά. Σαρδάµ, συνδέσεις που «πέφτουν», παρεξηγήσεις και άλλα πολλά. Άλλωστε «αυτά συµβαίνουν στα ζωντανά προγράµµατα», έτσι δε λέµε;

Τι αγαπάς στη Θεσσαλονίκη;

Το ότι είναι πολύπλευρη! Άσε που «περπατιέται» εύκολα. Όπως είχα ακούσει κάποτε «όπου κι αν βρίσκεσαι στη Θεσσαλονίκη αν το πάρεις όόόλο κάτω βγαίνεις Θερµαϊκό».

Εάν µπορούσες θα άλλαζες στην πόλη…

Θα ήθελα ειλικρινά πολύ να εξαφανίσω την ψυχολογία του «φτωχού συγγενή». Τη νοοτροπία που θέλει όλες τις ευκαιρίες αλλού. Ονειρεύοµαι τη Θεσσαλονίκη πραγµατική πρωταγωνίστρια, χωρίς τα «θα» που προσωπικά µε έχουν κουράσει.

Γειτονιά της που ξεχωρίζεις και γιατί;

Μου αρέσουν πολύ τα Λαδάδικα. Χειµώνα, καλοκαίρι. Τα πλακόστρωτα, τα φώτα, οι ταβέρνες και τα µπαρ. Πέρα από το γεγονός ότι πρόκειται για µια ιστορική συνοικία της Θεσσαλονίκης, έχω και συναισθηµατικό «δέσιµο». Εκεί µε ονειρεύτηκα δηµοσιογράφο όταν ξεκίνησα στο Λύκειο µαθήµατα δηµιουργικής γραφής σ΄ ένα πολύ όµορφο εργαστήρι που βρισκόταν τότε στην οδό Λυκούργου.

Πως θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου;

∆εν σου κρύβω ότι έχω µια συστολή να απαντήσω στην ερώτηση. Μπορώ πάντως να σου πω ότι µε λένε «εργατική», «συναισθηµατική» και ενίοτε «γκρινιάρα».

∆εν µπορείς χωρίς…

…καφέ. Είµαι της άποψης ότι οι περισσότερες ωραίες κουβέντες, σηµαντικές αποφάσεις και ενδιαφέρουσες ιδέες συνοδεύονται από ένα ποτήρι καφέ. Ποτήρι και όχι φλιτζάνι γιατί -κατά τη γνώµη µου- σαν τον φρέντο εσπρέσσο δεν έχει… (κι ας ζω στην πόλη του φραπέ)!