Στις ελληνικές ρίζες
ΣΚύριε διευθυντά την εποχή της παγκοσμιοποίησης της αγοράς, στην καταναλωτική κοινωνία, στον στρόβιλο της αλλοτρίωσης, ξεπροβάλλει θετικά μια στροφή των νέων στις ρίζες του πολιτισμού μας, μια στροφή σ’ ένα πνεύμα που μας κρατάει ζωντανούς ως τόπο. Είναι το αντίρρευμα που αναζητεί να κρατηθεί, να μην παρασυρθεί, ν’ ανακαλύψει την Ελλάδα που υπάρχει μέσα του για μια ανασύνταξη της ψυχής και του ελληνικού πνεύματος. Νοσταλγεί τις ελληνικές παραδόσεις που έχουν βαθιές ρίζες και κρατούν την οικογένεια και την κοινωνία μέσα από αιώνιες αξίες του ελληνορθόδοξου πολιτισμού.
Και αυτό το αντίρρευμα ξεφυτρώνει από τα νιάτα, φιλτραρισμένο, αποβάλλοντας τα αρνητικά στοιχεία (δεισιδαιμονίες, θρησκευτικούς φανατισμούς και ξενόφερτους μηδενισμούς). Ονειρεύονται μιαν άλλη κοινωνία μέσα από τον διάλογο, μέσα από την κρίση της οικογένειας και της κοινωνίας, αντιπαθώντας τον ξενόφερτο θόρυβο και τον κατευθυνόμενο αφελληνισμό από τα ΜΜΕ με την γκρίζα τηλεθέαση της διαφθοράς και της πολιτιστικής βαρβαρότητας. Aρχισαν οι νέοι να αντιλαμβάνονται την υποκρισία και τον φαρισαϊσμό αυτών που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη. Γι’ αυτό απέχουν από τις κομματικοποιήσεις, απεχθάνονται τους οπαδούς και αναζητούν τους πολίτες, αυτούς που βιώνουν την ελευθερία και τη δημοκρατία μέσα από την Ε.Ε. Γιατί η Ε.Ε. μας θέλει Eλληνες και όχι αλλοτριωμένους. Η Ελλάδα ανήκει πραγματικά στη «Δύση», μόνον εφόσον ανήκει πραγματικά στους Eλληνες. Aλλο τι επιδιώκουν τα ξένα συμφέροντα, αφού διαφαίνεται επιβουλή κατά του ελληνισμού μας. Μια υγιή κοινωνία τη σέβονται και την εκτιμούν όλοι, ενώ τη διαβρωμένη κοινωνία την υποτιμούν και την εκμεταλλεύονται αφού δεν έχει αντισώματα ν’ αντισταθεί. Αυτό ας το έχουν υπόψη τους οι Eλληνες. «Στο άριστο πολίτευμα, στην αληθινή δημοκρατία, πολίτης είναι εκείνος που άρχει και άρχεται, αποβλέποντας αποκλειστικά στην έντιμη ζωή» (Αριστοτέλης, «Πολιτικά»). Αντιλαμβάνονται οι νέοι ότι βάλλεται ο ελληνισμός εκ των έσω, ακόμη και η παιδεία έχει χάσει τον προσανατολισμό της. Υποβαθμίζονται οι ελληνικές αξίες. Κάθε τι ελληνικό υποτιμάται ως αναχρονιστικό. Και μετά ζητάμε από τους νέους αξιοπρέπεια, δημοκρατική συμπεριφορά και αγωγή, ακόμη και εθελοντισμό για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Χωρίς ελληνική ανατροφή μη ζητάτε τίποτε από τους νέους· χωρίς ελληνική παιδεία δεν θεμελιώνεται η τεχνολογία· χωρίς πίστη στις αξίες της ζωής δεν νοείται μόρφωση. Αν δεν προσέξουμε τα νιάτα, θα καταρρεύσει η ελληνική κοινωνία που ριζοκρατεί από την εποχή του Ομήρου. Για σκεφθείτε τις σοφές ομηρικές ρήσεις που γαλβάνισαν διαχρονικά την ελληνική παιδεία. «Ο Oμηρος την Ελλάδα πεπαίδευκεν», τονίζει ο Πλάτων. Κι αυτόν τον Oμηρο πάμε να αποκλείσουμε από τα ελληνικά σχολεία. «Τα αρχαία ελληνικά δεν είναι μια γλώσσα αλλά η ΓΛΩΣΣΑ», τονίζει ο Μάρτιν Χάιντεγκερ. Και τα ξένα πανεπιστήμια ανατρέχουν στην κλασική παιδεία. Oλοι οι μεγάλοι διανοητές γεύτηκαν την ελληνική σοφία. Και όπως τονίζει ο αξέχαστος Φώτης Κόντογλου, «Ελλάδα χωρίς ζωή ελληνική είναι Ελλάδα πεθαμένη. Για πρώτη φορά η νεότητα κατάλαβε πως έχει χρέος να σώσει τον πνευματικό χαρακτήρα της φυλής της και να μην την αφήσει στα νύχια των ανόητων και κούφιων που θέλουν την Ελλάδα χωρίς τίποτε ελληνικό, ούτε και τη γλώσσα της την ίδια». Στην Ενωμένη Ευρώπη δεν θα παρουσιαστούμε με τους προγόνους μας αλλά με τον εαυτό μας. Το αν θα επιζήσουμε ως έθνος θα εξαρτηθεί από το παρόν μας κι όχι από το παρελθόν μας. Από τον πνευματικό οπλισμό που θα δώσουμε στα νιάτα μας για να παλέψουν στην Ε.Ε. και στη διατήρηση του πολιτισμού μας αλλά και της ταυτότητάς μας. Τα παιδιά διψούν για οράματα και ιδανικά και όχι για χρήματα και μερσεντές, διαφορετικά θα χάσουν την προσωπικότητα και την ταυτότητά τους. Θα χάσουν τον αστερισμό της δημιουργίας που λαμπρύνει τον ελληνικό πολιτισμό, την ελληνική παράδοση και το ελληνικό φιλότιμο.